...ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΤΑΠΕΙΝΕΣ ΜΟΥ ΓΝΩΣΕΙΣ ΩΣ ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ.
Σήμερα βοηθώντας τήν κυρά-Μαρία νά ξεσκονίσει τήν συλλογή μου,κάθισα απέναντι σέ έναν πίνακα τού φίλου μου ζωγράφου Στέφανου Ζησόπουλου,
τού Ακανθου,καί αισθάνθηκα τήν ανάγκη ώς συλλέκτης νά σημειώσω μερικές
σκέψεις γιά τήν ζωγραφική αυτού τού γιά τό δικό μου συλλεκτικό γούστο
πολύ καλού καλλιτέχνη.
Η ζωγραφική τού Ακανθου κινείται έξω από τήν φόρμα καί φυσικά ανήκει σάν δημιουργία στόν χώρο τού Abstrakt.
Τίς γνώσεις μου γιά τήν ζωγραφική τίς κρατάω γιά τόν εαυτό μου καί γιά
τούς συνομιλητές μου ομοιοπαθείς συλλέκτες.
Αλλά βλέπωντας τόν πίνακα τού Ακανθου θά μιλήσω δημόσια γιά τήν
καταγωγή τής τέχνης του προκειμένου νά δημιουργήσω μία όσο τό δυνατόν αντικειμενική κατανόηση τής αξίας τής ζωγραφικής του.Σύντομα.
Γύρω στά 1900 ή δυτική κοινωνία έζησε μία επανάσταση καί μετάβαση σέ μία νέα εποχή αισθητικής αντίληψης,ή οποία στήν Ιστορία τής Τέχνης,έχει καταγραφεί ώς ή εποχή τού Κλασσικού Μοντέρνου.
Αυτή ή νέα εποχή στήν τέχνη προετοιμάστηκε μεταξύ άλλων μέσα από τήν βιομηχανική επανάσταση καί μέσα από τήν νέα αντίληψη κατανόησης καί προσέγγισης τού Κόσμου καί τού Ανθρώπου ώς αποτέλεσμα τής βιομηχανικής επανάστασης.Μέσα λοιπόν σέ αυτό τό περιβάλλον δημιουργήθηκαν τότε
διάφορα κινήματα τής Πρωτοπορίας τής Τέχνης.Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται ό Κυβισμός,ό Εξπρεσσιονισμός,ό Φουτουρισμός κ.α.
Τό κοινό σημείο όλων αυτών τών κινημάτων ήταν ή διαφορετική σχέση
μεταξύ Πραγματικότητας καί Ζωγραφικής.Οί ζωγράφοι αυτής τής πρωτοπορίας απομακρύνθηκαν από τό κατεστημένο δημιουργικό ιδεώδες νά απεικονίζουν νατουραλιστικά τόν ορατό κόσμο καί δημιούργησαν τήν ζωγραφική τους ώς
μία ολοκληρωτικά νέα Πραγματικότητα τού κόσμου καί τού ανθρώπου,ή οποία πραγματικότητα υπάκουε στούς δικούς της νόμους.
Μέ ποικίλους πειραματισμούς στή φόρμα καί στή χρωματική σύνθεση,βάδισαν επάνω στό δρόμο τής Absrraktion καί αναζήτησαν νέες φόρμες έκφρασης.
Ο σοβαρός πρωτοπόρος σέ αυτή τήν Avantgarde ήταν ό Pablo Picasso,
ό George Braque καί σάν κίνημα ό Κυβισμός πού δημιούργησαν.
Στούς πίνακες τους έδειξαν διαφορετικές θεάσεις ενός μοτίβου από διαφορετικές προοπτικές ειδωμένο καί αμφισβήτησαν ευθέως τήν θέαση καί απεικόνιση τού μοτίβου ειδωμενο μέσα από μία μοναδική προοπτική όπως ήταν
ή κατεστημένη ζωγραφική αντίληψη μέχρι τότε.Αυτή τήν ζωγραφική μέ τήν πολυπροοπτική απεικόνιση τού μοτίβου τήν υιοθέτησαν οί Robert Delaunay,
Juan Chris,Marcel Duchamp,Fernand Leger,Alexander Archipenko.
Αλλά καί ό Φουτουρισμός ό οποίος απέρριψε τήν νατουραλιστική απεικόνιση
τών μοτίβων,μέ χαρακτηριστικό του γνώρισμα τήν έντονη απεικόνιση τους
σέ κίνηση καί ό οποίος είναι ένα μίγμα Κυβισμού όσον αφορά τήν φόρμα καί Fauvismus όσον αφορά τό Χρώμα,υπήρξε σημαντικό τμήμα τού πάζλ τής Avantgarde,μέ κύριους αντιπρόσωπους του τούς Umberto Boccioni,
Giacomo Balla,Carlo Carra ,Filippo Tommasso Marinetti.
Αναφέρθηκα στόν Fauvismus,τό όνομα τού κινήματος προέρχεται από
τήν γαλλική λέξη fauves,πού σημαίνει αγριο θηρίο,οί ζωγράφοι τού οποίου(κινήματος) Henri Matisse,Andre Derain,Maurice de Vlaminck,Kees van Dongen δημιουργούσαν επιφάνειες μέ κοντράστ καί έντονα χρώματα καί στή μέση τοποθετούσαν μοτίβα μέ απλοποιημένη απεικονιστική τεχνική,χωρίς όμως νά ξεφεύγει εντελώςτό απεικονιζόμενο μμαντικείμενο από τήν φόρμα του.
Αλλά καί ό Expressionismus, αντιπροσωπευόμενος από τήν ελιτίστικη ομάδα του, τούς Blaue Reiter μέ αρχηγού τόν ιδρυτή τής ομάδας τόν Wassily Kandinsky καί τόν συνιδρυτή Franz Marc, μέ μέλη τούς Paul Klee,Gabriele Muenter,Marianne von Werekfin,Alexej von Jawiensky,August Macke,(αλλά καί τού εξπεσσιονιστή μουσικού Arnold Schoenberg οί συνθέσεις τού οποίου κινούνται μακρυά από τίς αρμονίες τής κλασσικής μουσικής καί αναζητούν τήν κατάργηση τής ηχητικής τάξης κατευθυνόμενες πρός τό Abstrakt)ακολούθησαν τήν αντίληψη τής απεικόνησης τού Πνευματικού στήν ζωγραφική καί απομακρύνθηκαν εντελώς από τήν νατουραλιστική απεικόνιση τής ορατής πραγματικότητας.Τονίζω δέ πώς απελευθέρωσαν τήν χρωματική σύνθεση,τήν επιφάνεια καί τίς γραμμές από τήν υποχρέωση τους νά απεικονίζουν κάτι τό συγκεκριμένο επάνω στόν καμβά.
Αλλά γιά να αποκαταστήσουμε τήν αλήθεια στήν Ιστορία τής Τέχνης, μόλις τό 1980,πρωτοπόρος τού Expessionismus, δέν υπήρξε ό Kandinsky, αλλά ή σουηδός ζωγράφος Hilma af Klind, ή οποία ζωγράφιζε Absrrakt ήδη
από τό 1906 πρίν δηλαδή εμφανιστεί τό κίνημα τού εξπρεσσιονισμού τό 1908
καί τήν οποία τό κοινό τήν γνώρισε τό 1980 σέ μία αναδρομική έκθεση τών έργων της ,γιατί ή Hilma af Klind είχε ορίσει στή διαθήκη της τά εργα της να παρουσιαστούν δημόσια 20 χρόνια μετά τόν θάνατο της.
Τό 1931 οί ζωγράφοι δημιουργοί τής Abstract ζωγραφικής δημιουργούν ένα Forum μέ τό όνομα Abstraction -Creation καί μέσα από αυτό δημιουργείται
ή γεωμετρική ζωγραφική μέ αντιπροσώπους της μεταξύ άλλων τούς Sophie Taeuber-Arp,Hans Arp,Teo van Diesburg,Naoum Gabo,Constantin Brancusi.
Εδώ όμως έρχεται ή μεγάλη καί ουσιαστική ανατροπή τών πάντων όσο ξέραμε
γιά τήν Avantgarde ζωγραφική τού Abstrakt(Abstract).Μία σημαντική σέ αποκατάσταση τής ιστορικής αλήθειας έκθεση στήν Frankfurter Schirm Kunsthalle μέ τήν ονομασία Turner,Hugo(Victor ό ποιητής), Μoreau-Η ανακάλυψη τής Abstaction μόλις τό 2007,μάς τεκμηριώνει πώς τό Abstrakt
σάν άντίληψη στήν ζωγραφική καί στήν τέχνη ανακαλύφθηκε τόν 19 αιώνα πολλά χρόνια πρίν τήν επικράτηση της σάν Avantgarde κίνημα,από τούς
William Turner,τού άγγλου ζωγράφου μοτίβων τής φύσης(κατηγορήθηκε
έντονα στήν εποχή του πώς τά έργα του ήταν μισοτελειωμένα),τού γάλλου ποιητή ζωγράφου /σκιτσογράφου Victor Hugo(τούς πειραματισμούς του τούς θεωρούσε ιδιωτικούς καί άρνούνταν τήν δημόσια έκθεση τους) καί τού γάλλου συμβολιστή ζωγράφου Gustave Moreau.
Μέ αυτή τήν συνοπτική αναφορά,επιχείρησα νά τεκμηριώσω αντικειμενικά τό γιατί ή ζωγραφική τού Στέφανου Ζησόπουλου (Ακανθου) ανήκει στόν χώρο τής Abstraction ή τής Abstract τέχνης.Τεκμηρίωσα τήν καταγωγή της σύμφωνα μέ τά κριτήρια τής Ιστορίας τής Τέχνης.
*Είναι όμως ή ζωγραφική τού Ζησόπουλου αυθεντική τέχνη;
ή δημιουργημένη στήν νεοελληνική Ελλάδα,πού από τήν ποίηση,ζωγραφική,αρχιτεκτονική,κινηματογράφο,γλυπτική κλπ είναι
τόπος μίας πιστής απομίμησης τών ξένων αυθεντικών κινημάτων στήν τέχνη;
Η απάντηση μου ώς συλλέκτη(υπ'όψιν πώς από κανένα ζωγράφο φίλο μου δέν έχω δεχθεί ώς δώρο πίνακα του,παρότι οί προσφορές αρκετές,όλους τούς αγοράζω γιατί ώς συλλέκτης θέλω νά έχω αφαιρέσει από τό μυαλό μου τίς συναισθηματικές φορτίσεις πού δημιουργεί τό δώρο προκειμένου νά τούς
κρίνω ώς καλλιτεχνική αξία ψυχρά καί αντικειμενικά),είναι ναί, ή Absreact ζωγραφική τού Ζησόπουλου είναι αυθεντική αληθινή ζωγραφική,πού από
μόνη της αποτελεί σημείο αναφοράς καί κρίνεται ώς αξιόλογη" abstract ζωγραφική Ζησόπουλου".
*Γιατί αληθεύει αυτός ό ισχυρισμός;
Διότι ή κοινωνιολογική ταυτότητα τού Στέφανου Ζησόπουλου απεικονίζεται
μαζί μέ τά μοτίβα του επάνω στόν καμβά,εντοπίζεται ανάμεσα στίς χρωματικές συνθέσεις τών μοτίβων του καί στήν ιδιαίτερη Ζησοπουλική επιλογή τών χρωμάτων κάτω από τό μεσογειακό /αττικό φώς.Γεγονότα πού καθιστούν
τήν ζωγραφική του αυθεντική καί σημείο αναφοράς.
Στήν τέχνη /στήν ποίηση συμβαίνει ή αλήθεια τής αξίας τού έργου
τού δημιουργού νά εκτιμηθεί /ανακαλυφθεί αργά.
Σάν συλλέκτης πιστεύω πώς ή εποχή τής αξιόλογης Ζησοπουλικής ζωγραφικής τώρα αρχίζει καί αποτελεί αντικειμενικά συλλεκτικη αναζήτηση γιά όσους βέβαια αναζητούν τήν αληθινή ζωγραφική.
Σήμερα βοηθώντας τήν κυρά-Μαρία νά ξεσκονίσει τήν συλλογή μου,κάθισα απέναντι σέ έναν πίνακα τού φίλου μου ζωγράφου Στέφανου Ζησόπουλου,
τού Ακανθου,καί αισθάνθηκα τήν ανάγκη ώς συλλέκτης νά σημειώσω μερικές
σκέψεις γιά τήν ζωγραφική αυτού τού γιά τό δικό μου συλλεκτικό γούστο
πολύ καλού καλλιτέχνη.
Η ζωγραφική τού Ακανθου κινείται έξω από τήν φόρμα καί φυσικά ανήκει σάν δημιουργία στόν χώρο τού Abstrakt.
Τίς γνώσεις μου γιά τήν ζωγραφική τίς κρατάω γιά τόν εαυτό μου καί γιά
τούς συνομιλητές μου ομοιοπαθείς συλλέκτες.
Αλλά βλέπωντας τόν πίνακα τού Ακανθου θά μιλήσω δημόσια γιά τήν
καταγωγή τής τέχνης του προκειμένου νά δημιουργήσω μία όσο τό δυνατόν αντικειμενική κατανόηση τής αξίας τής ζωγραφικής του.Σύντομα.
Γύρω στά 1900 ή δυτική κοινωνία έζησε μία επανάσταση καί μετάβαση σέ μία νέα εποχή αισθητικής αντίληψης,ή οποία στήν Ιστορία τής Τέχνης,έχει καταγραφεί ώς ή εποχή τού Κλασσικού Μοντέρνου.
Αυτή ή νέα εποχή στήν τέχνη προετοιμάστηκε μεταξύ άλλων μέσα από τήν βιομηχανική επανάσταση καί μέσα από τήν νέα αντίληψη κατανόησης καί προσέγγισης τού Κόσμου καί τού Ανθρώπου ώς αποτέλεσμα τής βιομηχανικής επανάστασης.Μέσα λοιπόν σέ αυτό τό περιβάλλον δημιουργήθηκαν τότε
διάφορα κινήματα τής Πρωτοπορίας τής Τέχνης.Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται ό Κυβισμός,ό Εξπρεσσιονισμός,ό Φουτουρισμός κ.α.
Τό κοινό σημείο όλων αυτών τών κινημάτων ήταν ή διαφορετική σχέση
μεταξύ Πραγματικότητας καί Ζωγραφικής.Οί ζωγράφοι αυτής τής πρωτοπορίας απομακρύνθηκαν από τό κατεστημένο δημιουργικό ιδεώδες νά απεικονίζουν νατουραλιστικά τόν ορατό κόσμο καί δημιούργησαν τήν ζωγραφική τους ώς
μία ολοκληρωτικά νέα Πραγματικότητα τού κόσμου καί τού ανθρώπου,ή οποία πραγματικότητα υπάκουε στούς δικούς της νόμους.
Μέ ποικίλους πειραματισμούς στή φόρμα καί στή χρωματική σύνθεση,βάδισαν επάνω στό δρόμο τής Absrraktion καί αναζήτησαν νέες φόρμες έκφρασης.
Ο σοβαρός πρωτοπόρος σέ αυτή τήν Avantgarde ήταν ό Pablo Picasso,
ό George Braque καί σάν κίνημα ό Κυβισμός πού δημιούργησαν.
Στούς πίνακες τους έδειξαν διαφορετικές θεάσεις ενός μοτίβου από διαφορετικές προοπτικές ειδωμένο καί αμφισβήτησαν ευθέως τήν θέαση καί απεικόνιση τού μοτίβου ειδωμενο μέσα από μία μοναδική προοπτική όπως ήταν
ή κατεστημένη ζωγραφική αντίληψη μέχρι τότε.Αυτή τήν ζωγραφική μέ τήν πολυπροοπτική απεικόνιση τού μοτίβου τήν υιοθέτησαν οί Robert Delaunay,
Juan Chris,Marcel Duchamp,Fernand Leger,Alexander Archipenko.
Αλλά καί ό Φουτουρισμός ό οποίος απέρριψε τήν νατουραλιστική απεικόνιση
τών μοτίβων,μέ χαρακτηριστικό του γνώρισμα τήν έντονη απεικόνιση τους
σέ κίνηση καί ό οποίος είναι ένα μίγμα Κυβισμού όσον αφορά τήν φόρμα καί Fauvismus όσον αφορά τό Χρώμα,υπήρξε σημαντικό τμήμα τού πάζλ τής Avantgarde,μέ κύριους αντιπρόσωπους του τούς Umberto Boccioni,
Giacomo Balla,Carlo Carra ,Filippo Tommasso Marinetti.
Αναφέρθηκα στόν Fauvismus,τό όνομα τού κινήματος προέρχεται από
τήν γαλλική λέξη fauves,πού σημαίνει αγριο θηρίο,οί ζωγράφοι τού οποίου(κινήματος) Henri Matisse,Andre Derain,Maurice de Vlaminck,Kees van Dongen δημιουργούσαν επιφάνειες μέ κοντράστ καί έντονα χρώματα καί στή μέση τοποθετούσαν μοτίβα μέ απλοποιημένη απεικονιστική τεχνική,χωρίς όμως νά ξεφεύγει εντελώςτό απεικονιζόμενο μμαντικείμενο από τήν φόρμα του.
Αλλά καί ό Expressionismus, αντιπροσωπευόμενος από τήν ελιτίστικη ομάδα του, τούς Blaue Reiter μέ αρχηγού τόν ιδρυτή τής ομάδας τόν Wassily Kandinsky καί τόν συνιδρυτή Franz Marc, μέ μέλη τούς Paul Klee,Gabriele Muenter,Marianne von Werekfin,Alexej von Jawiensky,August Macke,(αλλά καί τού εξπεσσιονιστή μουσικού Arnold Schoenberg οί συνθέσεις τού οποίου κινούνται μακρυά από τίς αρμονίες τής κλασσικής μουσικής καί αναζητούν τήν κατάργηση τής ηχητικής τάξης κατευθυνόμενες πρός τό Abstrakt)ακολούθησαν τήν αντίληψη τής απεικόνησης τού Πνευματικού στήν ζωγραφική καί απομακρύνθηκαν εντελώς από τήν νατουραλιστική απεικόνιση τής ορατής πραγματικότητας.Τονίζω δέ πώς απελευθέρωσαν τήν χρωματική σύνθεση,τήν επιφάνεια καί τίς γραμμές από τήν υποχρέωση τους νά απεικονίζουν κάτι τό συγκεκριμένο επάνω στόν καμβά.
Αλλά γιά να αποκαταστήσουμε τήν αλήθεια στήν Ιστορία τής Τέχνης, μόλις τό 1980,πρωτοπόρος τού Expessionismus, δέν υπήρξε ό Kandinsky, αλλά ή σουηδός ζωγράφος Hilma af Klind, ή οποία ζωγράφιζε Absrrakt ήδη
από τό 1906 πρίν δηλαδή εμφανιστεί τό κίνημα τού εξπρεσσιονισμού τό 1908
καί τήν οποία τό κοινό τήν γνώρισε τό 1980 σέ μία αναδρομική έκθεση τών έργων της ,γιατί ή Hilma af Klind είχε ορίσει στή διαθήκη της τά εργα της να παρουσιαστούν δημόσια 20 χρόνια μετά τόν θάνατο της.
Τό 1931 οί ζωγράφοι δημιουργοί τής Abstract ζωγραφικής δημιουργούν ένα Forum μέ τό όνομα Abstraction -Creation καί μέσα από αυτό δημιουργείται
ή γεωμετρική ζωγραφική μέ αντιπροσώπους της μεταξύ άλλων τούς Sophie Taeuber-Arp,Hans Arp,Teo van Diesburg,Naoum Gabo,Constantin Brancusi.
Εδώ όμως έρχεται ή μεγάλη καί ουσιαστική ανατροπή τών πάντων όσο ξέραμε
γιά τήν Avantgarde ζωγραφική τού Abstrakt(Abstract).Μία σημαντική σέ αποκατάσταση τής ιστορικής αλήθειας έκθεση στήν Frankfurter Schirm Kunsthalle μέ τήν ονομασία Turner,Hugo(Victor ό ποιητής), Μoreau-Η ανακάλυψη τής Abstaction μόλις τό 2007,μάς τεκμηριώνει πώς τό Abstrakt
σάν άντίληψη στήν ζωγραφική καί στήν τέχνη ανακαλύφθηκε τόν 19 αιώνα πολλά χρόνια πρίν τήν επικράτηση της σάν Avantgarde κίνημα,από τούς
William Turner,τού άγγλου ζωγράφου μοτίβων τής φύσης(κατηγορήθηκε
έντονα στήν εποχή του πώς τά έργα του ήταν μισοτελειωμένα),τού γάλλου ποιητή ζωγράφου /σκιτσογράφου Victor Hugo(τούς πειραματισμούς του τούς θεωρούσε ιδιωτικούς καί άρνούνταν τήν δημόσια έκθεση τους) καί τού γάλλου συμβολιστή ζωγράφου Gustave Moreau.
Μέ αυτή τήν συνοπτική αναφορά,επιχείρησα νά τεκμηριώσω αντικειμενικά τό γιατί ή ζωγραφική τού Στέφανου Ζησόπουλου (Ακανθου) ανήκει στόν χώρο τής Abstraction ή τής Abstract τέχνης.Τεκμηρίωσα τήν καταγωγή της σύμφωνα μέ τά κριτήρια τής Ιστορίας τής Τέχνης.
*Είναι όμως ή ζωγραφική τού Ζησόπουλου αυθεντική τέχνη;
ή δημιουργημένη στήν νεοελληνική Ελλάδα,πού από τήν ποίηση,ζωγραφική,αρχιτεκτονική,κινηματογράφο,γλυπτική κλπ είναι
τόπος μίας πιστής απομίμησης τών ξένων αυθεντικών κινημάτων στήν τέχνη;
Η απάντηση μου ώς συλλέκτη(υπ'όψιν πώς από κανένα ζωγράφο φίλο μου δέν έχω δεχθεί ώς δώρο πίνακα του,παρότι οί προσφορές αρκετές,όλους τούς αγοράζω γιατί ώς συλλέκτης θέλω νά έχω αφαιρέσει από τό μυαλό μου τίς συναισθηματικές φορτίσεις πού δημιουργεί τό δώρο προκειμένου νά τούς
κρίνω ώς καλλιτεχνική αξία ψυχρά καί αντικειμενικά),είναι ναί, ή Absreact ζωγραφική τού Ζησόπουλου είναι αυθεντική αληθινή ζωγραφική,πού από
μόνη της αποτελεί σημείο αναφοράς καί κρίνεται ώς αξιόλογη" abstract ζωγραφική Ζησόπουλου".
*Γιατί αληθεύει αυτός ό ισχυρισμός;
Διότι ή κοινωνιολογική ταυτότητα τού Στέφανου Ζησόπουλου απεικονίζεται
μαζί μέ τά μοτίβα του επάνω στόν καμβά,εντοπίζεται ανάμεσα στίς χρωματικές συνθέσεις τών μοτίβων του καί στήν ιδιαίτερη Ζησοπουλική επιλογή τών χρωμάτων κάτω από τό μεσογειακό /αττικό φώς.Γεγονότα πού καθιστούν
τήν ζωγραφική του αυθεντική καί σημείο αναφοράς.
Στήν τέχνη /στήν ποίηση συμβαίνει ή αλήθεια τής αξίας τού έργου
τού δημιουργού νά εκτιμηθεί /ανακαλυφθεί αργά.
Σάν συλλέκτης πιστεύω πώς ή εποχή τής αξιόλογης Ζησοπουλικής ζωγραφικής τώρα αρχίζει καί αποτελεί αντικειμενικά συλλεκτικη αναζήτηση γιά όσους βέβαια αναζητούν τήν αληθινή ζωγραφική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου