... η Ρόδος του Χτες & του Σήμερα...Δάκρυσα με αυτά που αντίκρισα ...

 

Σήμερα θα σας ταξιδέψουμε σε ανάμνησης του Χτες...

Άγνωστες σε πολλούς...

Που σήμερα της θάψαμε και της αφήσαμε στο έλεος του χρόνου και της αδιαφορίας μας...

Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός το Πατέρα μου να μας λέει, την Κυριακή θα 
πάμε εκδρομή στη <<Μαχάνη>>

Πολλές από της παλιές οικογένειες της Ρόδου θα γνωρίζουν αυτό τον μικρό παράδεισο στην περιοχή Ιξιά και Καντυλί γνωστό σαν το <<Νερό της Μαχάνης>> που μαζεύονταν κυρίως στην εορτή του μοναστηριού των Τριών Ιεραρχών ..

<<Το Νερό Μαχάνης>> ..

Καθώς αφήνει ο ταξιδιώτης πίσω του την αμμώδη ακρογιαλιά της Ιξιάς και παίρνει το δρόμο για το Καντυλί αντικρίζει δεξιά ένα δρομάκι που τον βγάζει
σε μια παλιά βρύση με χωνευτικό νερό ..

Είναι η ξακουστή βρύση της <<Μαχάνης>> που κρουναρίζει ένα δροσιστικό νεράκι άγιο δώρο για την δίψα όχι μόνον των οδοιπόρων αλλά και των ξένων
και ντόπιων παραθεριστών που διέμεναν στους πύργους των Τριαντών.

Η βρύση της Μαχάνης έχει και αυτή την ιστορία της όπως όλα τα άλλα ανθρώπινα σημάδια και κτίσματα πάνω στη γη.

Διαβάστε λοιπόν τι λέγει η παράδοση...

Ζούσε πριν κάμποσα χρόνια στο χωριουδάκι Καντυλί μια Τουρκάλα πλούσια ονόματι <<Ουμαχάν Μαχίνη>> .

Ήτανε χήρα τσιφλικά που είχε και στην κατοχή του και το μέρος εκείνο ..

Ήταν πάρα πολύ πλούσια η χήρα χανούμισσα γιατί είχε στην κατοχή της
όλα τα εύφορα χωράφια για βοσκή, και καλλιέργεια ..

Λένε ότι τα χρόνια εκείνα μάστιζε η μεγάλη αρρώστια της πανούκλας
που είχε απλωθεί στον τόπο...

Τις τρομερές εκείνες ημέρες οι Χριστιανοί κατέφευγαν σε λιτανείες και πολλοί κάτοικοι της Ρόδου καταφεύγανε εκεί στους Τρεις των οποίων το μοναστηράκι σέβονταν πολύ Τούρκοι και Ρωμιοί ..

Εγκαταλείποντας τα σπίτια τους στην πόλη έκαναν προσευχές και δεήσεις
στους Τρεις Ιεράρχες των οποίων το μοναστηράκι σέβονταν πολύ Τούρκοι
και Ρωμιοί...

Μα και η χανούμισσα <<Ουμαχάν Μαχίνη>> που με συγκλονιστική πίστη στράφηκε με τα χέρια ψηλά στους Τρεις Αρχαγγέλους και παρακάλεσε για την προστασία των παιδιών της,παραχωρώντας ένα κτήμα της κοντά στο μοναστήρι...

Εκτός του παραχωρηθέντος κτήματος της διέταξε να χτιστή και μια βρύση
για να σβύνουν την δίψα τους οι διαβάτες, Τούρκοι και Ρωμιοί.

Έφτιαξε λοιπόν μια μαρμάρινοι βρύση και μια δεξαμενή που μάζευε το δροσερό και κρυστάλλινο νερό, κάτω από την σκιά υδροχαρών δένδρων...

Οι διαβάτες που περνούσαν από εκεί έσβηναν την δίψα τους, και ξεκουραζόντουσαν στα μαρμάρινα καθίσματα που ήταν περιμετρικά 

της πηγής και μιλάγανε γιά το θαύμα των Τριών και την πίστη τη Μαχάνης...

Έτσι ήταν η Ιστορία της περίφημης πηγής της <<Μαχάνης>> που ο αείμνηστος Πατέρας μου έχει γραμμένη στα συγγράμματα του...

Γιατί σας τα δημοσιεύω σήμερα όλα αυτά ??

Γιατί όταν πήγα για να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια και να πιω από το
δροσερό Νερό της Πηγής...

Δάκρυσα με αυτά που αντίκρισα ...

Γεωργαλλίδης Σταύρος η Ρόδος του Χτες

https://www.rodiaki.gr/article/400907/mikra-odoiporika-ths-maxanhs-h-brysh