...ο χρόνος αδιάλλαχτος αδιάλεχτος απρόσιτος αδιήγητος...

Ο χρόνος
μοιραίος ίσως και μάταιος
ασύλληπτος.
Ο χρόνος
καθαρός πολύτιμος
σταθερός απείραχτος
δυνατός συμπαγής
ολόκληρος νοητός ατελείωτος
αιώνιος αστείρευτος αέναος άθιχτος
ακέραιος ακατάπαυστος
διαρκής ασάλευτος
αδίσταχτος αδιαίρετος
ακίνητος άκρατος αδέσμευτος
πυκνός αδιάφορος αδιαπέραστος
ο χρόνος αδιάλλαχτος
αδιάλεχτος απρόσιτος αδιήγητος
αγνώριστος άγνωστος άδηλος
πολύπλοκος ποικίλος ανεξήγητος
βέβαιος αβέβαιος
χρόνος αβίαστος απροσδόκητος
αδοκίμαστος αδιέξοδος
χρόνος βαθύς και τραχύς.
Αγέρωχος πλούσιος, άφθονος
o χρόνος ακριβής αιφνίδιος
φανερός ο δίκαιος υπερήφανος
ένας ο μοναδικός χρόνος, λαμπρός
ο έξοχος νέος διαρκώς
ένδοξος θείος ο χρόνος.
*ΖΩΗ ΚΑΡΕΛΗ

Η Ζωή Καρέλλη (1901-1998) ήταν Ελληνίδα ποιήτρια και θεατρική συγγραφέας, δοκιμιογράφος και μεταφράστρια.
Η Ζωή Καρέλλη (Χρυσούλα Αργυριάδου, το γένος Πεντζίκη) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.*Ασχολήθηκε με την εκμάθηση ξένων γλωσσών και τη μουσική και παρακολούθησε μαθήματα Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μετά το 1944 ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου.

*Πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο των ελληνικών γραμμάτων το 1935 από τις στήλες του περιοδικού Το 3ο μάτι, όπου δημοσίευσε το πεζογράφημα «Διαθέσεις». [...]
*Τιμήθηκε με το Β΄ (ελληνικό) Κρατικό Βραβείο Ποίησης και έλαβε τη διάκριση «Palmes Académiques» του Υπουργείου Παιδείας της Γαλλίας (1956) για την ποιητική συλλογή Κασσάνδρα και άλλα ποιήματα, με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1974) για τα Ποιήματα 1940-1973 και με το βραβείο ποίησης του Ιδρύματος Ουράνη (1978) για το σύνολο του ποιητικού του έργου.
- Έγινε η πρώτη γυναίκα ^*αντεπιστέλλον μέλος*^ της Ακαδημίας Αθηνών (1982).
*Η Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ την αναγόρευσε σε επίτιμο διδάκτορα (1988) με έπαινο 
που διάβασε ο Γ. Π. Σαββίδης. Στις 26.10.1995 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας 
Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος της απένειμε  το Μετάλλιο του Ταξιάρχη του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ως το 1981) και της Ακαδημίας Αθηνών (1982). Τα θεατρικά της έργα Σιμωνίς Βασιλόπαις του Βυζαντίου (1965) και Ορέστης (1971) παραστάθηκαν από το Κ.Θ.Β.Ε. το 1966 και το 1976, αντίστοιχα.
*Στο ποιητικό έργο της Ζωής Καρέλλη, αποτέλεσμα της δημιουργικής αφομοίωσης της ελληνικής (αρχαίας και νέας) και ευρωπαϊκής λογοτεχνικής παράδοσης, κυριαρχούν ο εσωτερικός λόγος και η υπαρξιακή αγωνία, εκφρασμένη στο πλαίσιο των συνδυασμών γυναικείας ευαισθησίας και διανόησης, ελληνικότητας και ανθρωπισμού και μιας «ανοίκειας» θεματικής και ποιητικής γραφής.
*Η ποίησή της πρόκειται για μια «διασταύρωση της θρησκευτικής ανησυχίας με τον πυρήνα του ερωτικού βιώματος» που οδηγεί σε μια λυτρωτική πνευματικότητα. Είναι μια ποίηση «του εσωτερικού χώρου, της πνευματικής και καλλιτεχνικής αγωνίας και των υπαρξιακών ερωτημάτων».[...] 
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CF%89%CE%AE_%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%
AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7?fbclid=IwAR1nYNIyZvsHzVlpn7JSuacWrPrBwgcGVG_pTUarLqf2UaLOZRQxJrOQtwA

^*αντεπιστέλλον μέλος: (λόγιο) πρόσωπο που γίνεται τιμητικά μέλος μιας ομάδας, ενός συνόλου ανθρώπων (π.χ. Ακαδημία) χωρίς ο τόπος της μόνιμης κατοικίας του να είναι στην έδρα αυτής της ομάδας
*Aντεπιστέλλον μέλος, το μέλος επιστημονικού, ακαδημαϊκού ιδρύματος κτλ. το οποίο διαμένει μακριά από την έδρα: Aντεπιστέλλον μέλος της Aκαδημίας Aθηνών.