Το ’45 που θα γινόταν ψηφοφορία για πρώτη φορά εμαζευτήκανε οι
Χιμαριώτες όλοι στην εκκλησία και αυτοί που ήσαν κεφαλές είπαν
«εμείς δεν θα ψηφίσουμε». Είχαν βάλει μία περίπολο από εκεί που
ερχόμαστε από το Βουνό, όπου ήταν πολλοί νεαροί Χιμαριώτες.
Και δεν αφήσαν να έρθουν από το Βουνό
οι παρτιζάνοι κουμουνιστές γιατί αυτοί θέλαν να τους σκοτώσουν
τους Χιμαριώτες.
Χιμαριώτες όλοι στην εκκλησία και αυτοί που ήσαν κεφαλές είπαν
«εμείς δεν θα ψηφίσουμε». Είχαν βάλει μία περίπολο από εκεί που
ερχόμαστε από το Βουνό, όπου ήταν πολλοί νεαροί Χιμαριώτες.
Και δεν αφήσαν να έρθουν από το Βουνό
οι παρτιζάνοι κουμουνιστές γιατί αυτοί θέλαν να τους σκοτώσουν
τους Χιμαριώτες.
Ρωτάγαν οι νέοι «που πάτε;».
«Πάμε στη Χιμάρα» απαντούσαν οι παρτιζάνοι.
«Πάμε στη Χιμάρα» απαντούσαν οι παρτιζάνοι.
«Αν θέλετε να πάτε στη Χιμάρα δώστε μας τα όπλα που κρατάτε και όταν γυρίσετε θα σας τα δώσουμε ξανά» τους είπαν τα παιδιά, γιατί αυτοί είχαν σκοτώσει τον Γιώργη Μπολάνο πιο πριν, το ξέρω από τον πατέρα μου αυτό. «Αφού σκοτώσανε τον Γιώργη Μπολάνο πάνε να σκοτώσουν τους Χιμαραίους όλους» σκέφτηκαν και έτσι δεν τους αφήσαν με τα όπλα.
Ήρθαν λοιπόν αυτοί κάναν τη δουλειά τους που θέλανε και ξαναγυρίσαν και
τους ξανάδωσαν τα όπλα.
τους ξανάδωσαν τα όπλα.
Ορκίστηκαν στην εκκλησίαν και είπαν «εμείς δεν θα ψηφίσουμε».
Έτσι κι έγινε, δεν ψηφίσανε και ύστερα τους πήγαν φυλακή και τα τραβήξαμε όλα. Τον παππού μου τον δικάσανε εις θάνατον και τον άλλον τον βάλαν στη φυλακή.
Έτσι κι έγινε, δεν ψηφίσανε και ύστερα τους πήγαν φυλακή και τα τραβήξαμε όλα. Τον παππού μου τον δικάσανε εις θάνατον και τον άλλον τον βάλαν στη φυλακή.
Οι πρώτοι που μπήκαν μπροστά και θυμάμαι ήταν ο ο μπαρμπα-Ανδρέας Δήμας,
ο Πύλιος Γκόρος, Πέτρος Κούτουλας, Νίκος Κατσελάνος, Πάνος Κοκαβέσης,
ο πατέρας μου Γιάννης Μπρίγκος, Αιμίλιος Πάνος, Πέτρος Κοκαβέσης.
Όλοι οι Κοκαβεσάδες και Μπολανάδες δεν το ήθελαν αυτό.
Ήταν πάρα πολλοί Χιμαριώτες που δεν το ήθελαν αυτό.
ο Πύλιος Γκόρος, Πέτρος Κούτουλας, Νίκος Κατσελάνος, Πάνος Κοκαβέσης,
ο πατέρας μου Γιάννης Μπρίγκος, Αιμίλιος Πάνος, Πέτρος Κοκαβέσης.
Όλοι οι Κοκαβεσάδες και Μπολανάδες δεν το ήθελαν αυτό.
Ήταν πάρα πολλοί Χιμαριώτες που δεν το ήθελαν αυτό.
Αυτό πάει να πει ότι η Χιμάρα το’ χε δείξει απο 'κείνον τον καιρό ότι ο αγώνας
ο δικός της, η ιστορία η δικιά της δεν πρέπει να χαθεί.
ο δικός της, η ιστορία η δικιά της δεν πρέπει να χαθεί.
Τώρα όμως τι να πούμε;
Ήρθαν οι κουμουνιστές μετά και τους πήραν όλους φυλακή.
Πρώτο πήραν τον πατέρα μου γιατί ήταν οδηγός του Ελληνικού Στρατού.
Αυτό του βάλανε τότε. Του δώσανε 25 χρόνια φυλακή, αλλά τον πατέρα μου
τον βοήθησε ένας φίλος του επειδή τον είχε γλιτώσει από τους Γερμανούς και δεν τον σκότωσαν. Ήταν Αλβανός από τα χωριά του Αυλώνος, από το Ντουκάτι, αυτός που τον υποστήριξε. Δεν ήταν κακός άνθρωπος και πήρε μετά μεγάλη θέση στο κομουνιστικό καθεστώς, αλλά κατόπιν τον σκότωσε το σύστημα το
δικό τους,
του Χότζα.
Πρώτο πήραν τον πατέρα μου γιατί ήταν οδηγός του Ελληνικού Στρατού.
Αυτό του βάλανε τότε. Του δώσανε 25 χρόνια φυλακή, αλλά τον πατέρα μου
τον βοήθησε ένας φίλος του επειδή τον είχε γλιτώσει από τους Γερμανούς και δεν τον σκότωσαν. Ήταν Αλβανός από τα χωριά του Αυλώνος, από το Ντουκάτι, αυτός που τον υποστήριξε. Δεν ήταν κακός άνθρωπος και πήρε μετά μεγάλη θέση στο κομουνιστικό καθεστώς, αλλά κατόπιν τον σκότωσε το σύστημα το
δικό τους,
του Χότζα.
Τότε οι δικοί μας ήταν άνθρωποι που κοιτάγαν το συμφέρον του έθνους,
του τόπου και του λαού. Δεν είναι όπως σήμερα που κοιτάν μόνο τα δικά τους συμφέροντα. Κοίταγαν για τον λαό, για την ελευθερία.
του τόπου και του λαού. Δεν είναι όπως σήμερα που κοιτάν μόνο τα δικά τους συμφέροντα. Κοίταγαν για τον λαό, για την ελευθερία.
Κυριακή, 2 Δεκεμβρίου 2012
http://toorama.blogspot.com/2012/12/2-1945_4020.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου