Ηλίας Ψινάκης...«Με τον πολιτισμό μπορείς να πετύχεις πράγματα χωρίς να ανοίξουν μύτες»

Τι είναι πιο δύσκολο να μανατζάρεις, τον Σάκη Ρουβά ή έναν δήμο του Καλλικράτη;». Αυτή ήταν η ερώτηση που έκανα στον δήμαρχο Μαραθώνα, 
Ηλία Ψινάκη, ο οποίος επισκέφτηκε το Πανεπιστήμιο Πειραιά, για να μιλήσει σχετικά με την «Αμφικτυονία Αρχαίων Ελληνικών Πόλεων», 
ένα πρόγραμμα συνεργασίας μεταξύ δήμων και περιφερειών από όλη 
την Ελλάδα, με σκοπό την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων μέσα από 
την προώθηση της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς.
Ο χώρος και ο χρόνος της ομιλίας δεν ήταν τυχαίοι, αφού λίγες ώρες νωρίτερα 
ο δήμαρχος Μαραθώνα είχε μόλις υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με το Πανεπιστήμιο Πειραιά, το πρώτο πανεπιστημιακό ίδρυμα που πρόκειται συμμετάσχει στην παραπάνω πρωτοβουλία.
Όπως αναμενόταν, η παρουσία και το ταμπεραμέντο του Ηλία Ψινάκη επισκίασαν το θέμα της ημερίδας. Για να πούμε και την αλήθεια, οι δεκάδες φοιτητές του πανεπιστημίου βρέθηκαν στο αμφιθέατρο μάλλον περισσότερο για να κάνουν Facebook live και να τραβήξουν selfie με τον δήμαρχο της καρδιάς τους, παρά για να ακούσουν για το πώς ο τουρισμός μπορεί να τους προσφέρει απασχόληση, όταν βγουν στην αγορά εργασίας.
«Μπορώ να συνεννοηθώ με τα παιδιά, όχι με τους γέρους»
Η εκδήλωση ήταν προγραμματισμένη για τις 13:30. Ωστόσο, ο Ηλίας Ψινάκης 
δεν χάλασε το χατίρι σε μια ομάδα φοιτητών που εκείνη την ώρα είχαν την ορκωμοσία τους και του ζήτησαν να παρευρεθεί στην τελετή για φωτογραφίες 
και συμπάθεια, κάτι που φυσικά θα ανέβαζε αρκετά τα επίπεδα των like στις αναρτήσεις των πτυχιούχων στα κοινωνικά δίκτυα. Ο δήμαρχος Μαραθώνα τράβηξε δεκάδες φωτογραφίες, με αποτέλεσμα η ομιλία του να καθυστερήσει 
για πάνω από μία ώρα.

Παρόλα αυτά, ο Ηλίας Ψινάκης αποζημίωσε τους υπομονετικούς θαυμαστές τους και με το παραπάνω. «Μήπως υπάρχει καμία μπανάνα, για να κυκλοφορώ όσο θα μιλάω;», ήταν η πρώτη του ατάκα. Αφήνοντας αρκετά δευτερόλεπτα στους φοιτητές, για να γελάσουν με την ψυχή τους, ο δήμαρχος συμπλήρωσε τη φράση του, προς αποφυγή παρεξηγήσεων: «Το μικρόφωνο εννοώ, μην φανταστείτε τίποτα πονηρό». Τα γνωστά.

«Δεν μου αρέσουν τα μικρά»

Ο κ. Ψινάκης έπιασε γρήγορα τη φοιτητική ατμόσφαιρα της αίθουσας και έδειξε πως είναι «ένας από αυτούς». «Παιδιά, να ξέρετε ότι από εσάς μαθαίνω και μαζί σας μπορώ να συνεννοηθώ, δεν μπορώ να συνεννοηθώ με τους γέρους σαν και εμένα», είπε την ώρα που δίπλα του κάθονταν ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιά, Άγγελος Κότιος και άλλοι διδάσκοντες του ιδρύματος, που είχαν μια κάποια ηλικία. Έχοντας απασφαλίσει κατά των μεγαλύτερων γενεών, ο δήμαρχος Μαραθώνα είπε: «Γενικά, είμαι ηλίθιος σε όλους τους τομείς, εκτός από τον δικό μου τομέα, όπου είμαι από τους καλύτερους στην Ελλάδα. Αυτό που ξέρω είναι ότι σήμερα η χώρα μας βρίσκεται υπό κατάρρευση. Δουλειές δεν υπάρχουν, οι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό. 
Πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση; 
Εγώ νομίζω ότι από την Ελλάδα δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα, έτσι όπως τα έκανε η γενιά μου. Ζούμε στη χειρότερη οικονομικά περίοδο από την Κατοχή και μάλλον στο τσακ γλιτώσαμε τα χειρότερα. Γι’ αυτό έχω ξεκινήσει μια προσπάθεια να φέρω στην Ελλάδα χρήματα από το εξωτερικό και να φτιάξουμε θέσεις εργασίας για εσάς, όταν θα προσπαθήσετε να βρείτε δουλειά».

Ο Ηλίας Ψινάκης αναφέρθηκε στην Αμφικτυονία, η οποία «αφορά στη θέσπιση μιας συνεργασίας σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, που θα αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο για την προστασία και τη διάδοση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς», όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του Marathon Foundation, που έχει ιδρύσει και του οποίου ηγείται ο δήμαρχος Μαραθώνα. Με λίγα λόγια, η Αμφικτυονία προσπαθεί να προωθήσει τη συνεργασία μεταξύ ελληνικών δήμων και κοινοτήτων άλλων χωρών όπου αναπτύχθηκε ο ελληνικός πολιτισμός, ώστε οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης να αντλήσουν κεφάλαια, για να γεμίσουν τα άδεια από την κρίση ταμεία τους. Σήμερα, στο παραπάνω πρόγραμμα συμμετέχουν 210 ελληνικοί δήμοι και άλλοι τόσοι από χώρες της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας, όπου υπάρχουν ελληνικά ίχνη. Όπως είπε και ο κ. Ψινάκης, «πρόσφατα επισκέφτηκα το Αφγανιστάν, εκεί όπου τα τίναξε ο Μέγας Αλέξανδρος, και συναντήθηκα με τον Έλληνα πρέσβη, που μου είπε ότι εκεί υπάρχουν τέσσερις πόλεις με το όνομα Αλεξάνδρεια».

Η ιδέα του δημάρχου Μαραθώνα βασίζεται στην αντίληψη ότι ο πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει μέσο για την άσκηση διπλωματίας ήπιας ισχύος. 
«Με τον πολιτισμό μπορείς να κάνεις πιο εύκολα διπλωματία, επειδή εκεί δεν υπάρχουν τόσο έντονα συμφέροντα, όπως στην πολιτική και την οικονομία. 
Με τον πολιτισμό μπορείς να πετύχεις πράγματα χωρίς να ανοίξουν μύτες». Βέβαια, για τον κ. Ψινάκη ο πολιτισμός και ο τουρισμός μάλλον είναι και λίγο μονόδρομος, για να έρθει η ανάπτυξη στην Ελλάδα, «αφού εδώ δεν έχουμε ούτε πετρέλαιο, ούτε αέριο, ούτε χρυσάφι, άρα θα παίξουμε μόνο με τον πολιτισμό, για να κάνουμε έργα, να φέρουμε επενδύσεις και να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας. Δεν είμαστε σαν τις χώρες που σκάβεις για να φτιάξεις γκαράζ και βρίσκεις πετρέλαιο. Δεν είμαστε ούτε Καζακστάν, ούτε Ουζμπεκιστάν ούτε σαν όλα αυτά τα κράτη που λήγουν σε -σταν και νομίζουμε ότι είναι τριτοκοσμικά, αλλά στην πραγματικότητα είναι πάμπλουτα, γίνεται της κακομοίρας από φυσικούς πόρους εκεί πέρα».

O Ηλίας Ψινάκης μίλησε και για τη συνεργασία του με τον Πρόεδρο της Κίνας, Xi Jinping, «με τον οποίο έχω καταπληκτικές σχέσεις, κάνουμε γλύκες και ματάκια», όπως είπε ο δήμαρχος. Η Κίνα έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την Αμφικτυονία, αφού μετά από την επίσκεψη του κ. Ψινάκη εκεί πριν από λίγες ημέρες, επετεύχθη συμφωνία για επένδυση 350 εκατ. δολαρίων, με στόχο την τουριστική ανάπτυξη της παραλιακής γραμμής του Μαραθώνα, έκτασης 15 χιλιομέτρων και άλλων 50 εκατ. δολαρίων, για την κατασκευή του ιστορικού μουσείου στο Μαραθώνα. Ο δήμαρχος είπε ότι «οι Κινέζοι ήθελαν να δραστηριοποιηθούν και να επενδύσουν χρήματα στο πλαίσιο της Αμφικτυονίας, επειδή με τις ελληνικές κυβερνήσεις δεν βγάζουν άκρη, αφού αλλάζουν κάθε λίγο και λιγάκι και δεν μπορούν να σχεδιάσουν τίποτα. Μέχρι να έρθουν σε συμφωνία με τον έναν υπουργό, έχει γίνει ανασχηματισμός ή έχει πέσει η κυβέρνηση και όλα πάνε στο βρόντο. Το 1% από τους Κινέζους που έχουν διαβατήριο να φέρουμε στην Ελλάδα, θα έρθουν δύο εκατομμύρια και το μόνο που θα κάνουν είναι να φωτογραφίζουν και να αγοράζουν τα πάντα».

Το κοινό βρήκε ενδιαφέροντα τα όσα είπε ο κ. Ψινάκης για την Αμφικτυονία και την προοπτική επενδύσεων και νέων θέσεων εργασίας στην Ελλάδα, ωστόσο πραγματικά ενθουσιάστηκε, όταν ο δήμαρχος του Μαραθώνα άφησε ελεύθερο το επικοινωνιακό του τάλαντο. Συγκεκριμένα, όταν ο πρύτανης του Πανεπιστημίου του πρόσφερε ένα συμβολικό δώρο, για να τον ευχαριστήσει για τη νέα συνεργασία και την ένταξη του πανεπιστημίου στην Αμφικτυονία, ο κ. Ψινάκης κοίταξε το μικρό κουτί και σχολίασε με το γνωστό ύφος, «Δεν μου αρέσουν τα μικρά», προκαλώντας κύματα γέλιου στο αμφιθέατρο. Ακόμη, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο δήμαρχος του Μαραθώνα ζεστάθηκε και αποφάσισε να βγάλει το σακάκι του, λέγοντας, «Κοίτα που στο τέλος θα μείνω με το στρινγκ». Ούτε οι φοιτητές, ούτε οι καθηγητές κράτησαν τα γέλια τους, με τον κ. Ψινάκη να συμπληρώνει με απολογητικό ύφος προς τον Πρύτανη: «Σας το είπα, κάποια θα μου ξεφύγουν, σταματάω μην πάθουμε κανένα εγκεφαλικό».

Όταν ο Ηλίας Ψινάκης ξεκίνησε να δέχεται ερωτήσεις από το αμφιθέατρο, πρόλαβα να τον ρωτήσω: 
«Τι είναι πιο δύσκολο, να μανατζάρεις το Σάκη Ρουβά ή έναν δήμο του Καλλικράτη;». 
«Πιο εύκολο ήταν να μανατζάρω τον Ρουβά», ήταν η απάντησή του. «Επειδή τότε είχα να κάνω με έναν άνθρωπο που άκουγε προσεκτικά αυτό που του έλεγα. Δεν είχα να κάνω με εκατοντάδες μαλάκες, που σου βάζουν δυσκολίες σε ό,τι προσπαθείς να πετύχεις, είτε πρόκειται για την αντιπολίτευση είτε για τους δικούς σου στη συμπολίτευση. 
Ένα καλό πας να κάνεις και θέλουν να σε φάνε από 100 μεριές. 
Άλλωστε, έχουμε ατελείωτη γραφειοκρατία. 
Αν πας στην τουαλέτα ενός δήμου και δεν έχει χαρτί, θα πρέπει να περάσουν τρεις μήνες, για να κάνεις όλες τις διαδικασίες, ώστε να αγοράσεις ένα ρολό χαρτιού και να καταφέρεις να σκουπιστείς. 
Είτε χρειάζεσαι ένα ρολό υγείας είτε δέκα υπολογιστές, ακολουθείς τις ίδιες διαδικασίες, που σου δένουν τα χέρια. 
Όταν έβλεπα κάτι αρνητικό στον δρόμο προτού εκλεγώ, σκεφτόμουν, “καλά, 
δεν τα βλέπει αυτά τα χάλια ο δήμαρχος;”. 
Τώρα καταλαβαίνω τι περνάνε. 
Πρέπει να τα βάλεις με την αντιπολίτευση, τη γραφειοκρατία, τους μειωμένους πόρους λόγω κρίσης, την αρχαιολογική υπηρεσία που δεν με αφήνει να χτίσω 
μια μαρίνα στον Μαραθώνα και χάνω κονδύλια, “επειδή μπορεί να υπάρχει αμφορέας στον πάτο της θάλασσας”. Είναι σαν να σε δένουν χειροπόδαρα και 
να σου λένε να τρέξεις 100άρι σαν τον Usain Bolt. 
Σαν να μην έφταναν αυτά, έχω και κάτι γκάνγκστερ στον δήμο, που δεν τους αρέσουν αυτά που κάνουμε και μια μέρα μέχρι που με πυροβόλησαν. 
Ακόμη κοιμάμαι με το όπλο κάτω από το μαξιλάρι. 
Όμως, θα μου πεις, σε αυτήν την ηλικία που είμαι, με τι να κοιμάμαι;».

https://www.vice.com/gr/article/evkz5a/koimamai-me-oplo-katw-apo-to-ma3ilari-ena-prwino-me-ton-hlia-psinakh-sto-panepisthmio-peiraia