...πάντα στο τιμόνι της χώρας είχαμε προδότες και ανθέλληνες...25 Μαΐου 1834, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Δημήτριος Πλαπούτας καταδικάζονται σε θάνατο στο δικαστήριο του Ναυπλίου..

...κυνηγημένοι από ξένα κέντρα εξουσίας και θύματα ενός παραδικαστικού κυκλώματος που έπαιρνε εντολές από τον επίτροπο Εδουάρδο Μάσον και τον
υπουργό δικαιοσύνης Κωνσταντίνο Σχινά..
Ακολούθησαν οι αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης, 
Π. Βαλσαμάκη (συνήγορος του Κολοκοτρώνη) και 
Χ. Κλωνάρη (συνήγορος του Πλαπούτα), αλλά «μυστηριωδώς» ένα σημαντικό μέρος των σελίδων των πρακτικών της συνεδρίασης, που αφορούν τις αγορεύσεις αυτές, έχουν…εξαφανιστεί....
Αντίθετοι στάθηκαν ο Πρόεδρος του δικαστηρίου Αναστάσιος Πολυζωίδης και ο δικαστής Γεώργιος Τερτσέτης, που για την στάση τους αυτή και για την άρνηση τους να υπογράψουν την καταδικαστική απόφαση οδηγήθηκαν στην φυλακή και δικάστηκαν λίγους μήνες αργότερα..
Εξαιτίας της στάσης που κράτησαν οι δύο Έντιμοι δικαστικοί και της κατακραυγής του κόσμου, η ποινή των Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και Δημητρίου Πλαπούτα μειώθηκε στα 20 χρόνια και ένα χρόνο αργότερα με την ενηλικίωση του Όθωνα, αφέθησαν ελεύθεροι..
~*~
- https://olympia.gr/2015/05/01/30-%CE%B1
 Όλη η δίκη του εδώ
- http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2 
~*~
Το αιώνιο πρόβλημα της Χώρας μας! Η διχόνια και η εξόντωση των Ανθρώπων που εδωσαν ακόμη και τη ζωή τους για την Πατρίδα!!!
 Θύματα των πολιτικών λαμογιων της εποχής (βλ. Κωλέττης, Μαυροκορδάτος και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις). 
Έτσι φάγανε και τον Καποδίστρια.
Ο Κολοκοτρώνης σαν τον κατεδίωκαν στρατεύματα του Κωλέττη 
(αυτής της πολιτικάντικης ποντικομαμμής) λέγει σαν στάθηκε κάπου να ξαποστάσει κάτω από μια καρυδιά: 
" Τι έχεις, καρυδιά μου, και παραπονιέσαι; Μη σε πετροβολούνε τα παιδιά; 
Είναι γιατί έχεις τα καρύδια...", και ξέρετε γιατί δεν έχουν τα καρύδια οι άλλοι 
μα τα ζηλεύουν απ΄όσους τα ΄χουν;;; 
Διότι, ως λέγει πάλιν ο εθνικός μας ήρως Κολοκοτρώνης, όσοι μας καταδιώκουν εσαεί θα το κάμνουν δίχως τύψεις και θα θέλουν να πιστεύουν οτι πράττουν το ορθόν, να λοιπόν τι συνέβη με τον καλό μας ήρωα σε συνομιλία και παρατήρηση Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη προς Κολοκοτρώνη όταν εκείνος οδηγήθηκε στο Εκτελεστικό (βλέπετε Μαυρομιχάλης και Παπαφλέσσας σαν πήραν αξιώματα, ξέχασαν τους ηρωϊσμούς και τους ήρωες μα και την Επανάσταση) να του λέγει ο Πετρόμπεης: 
"Ώς πότε θα χορεύης, Κολοκοτρώνη; (Πετρόμπεης) 
" Όσο τραγουδάτε 'σεις, χορεύω ’γω· παύτε τα τραγούδια, και παύω τον χορόν." (Κολοκοτρώνης) 
Διότι οι πολιτικοί και κάθε λογής τιμητές Ανθ-έλληνες, εσαεί οι πρακτικές τους είναι σαν εκείνο το άλλο που ο σεβαστός Κολοκοτρώνης έλεγε: 
"Ο Θεός να μας φυλάη από τους συντρόφους μας στον πόλεμο.
Γιατί οι πολεμιστάδες ήταν ακόμα αγύμναστοι στο σημάδι." κι εννοούσε τους λογής λογής χθεσινούς συντρόφους του που μέχρι χθες τάσσονταν υπερ του 
και Σήμερον για χάριν των πρωτείων δηλ. κάθε εξουσίας, τον παραμέρισαν και καταδίωξαν αργότερα, σαν βλαβερό για τις εξουσίες τους επαναστάτη, φοβούμενοι μην τους κάμνει κακό στα συμφέροντα τους. 
Σας θυμίζει τίποτα αυτό;;; 
Μήπως κάποιους "δήθεν" επαναστάτες πολιτικούς του στυλ "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ" 
και κάθε λογής εφεύρεση που ακούγεται καλή στα ώτα του λαού, μήπως και δούνε καρέκλα οι βολεψάκηδες;;; 
Τέτοιος ήταν κι ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, μα Φίλότιμο (και τύψεις) μονάχα 
ο Παπαφλέσσας είχε δηλ. ο Γρηγοράκης ο Δίκαιος. 
Γι΄αυτό και σαν αυτοκτόνησε τρόπον τινά με το Μανιάκι, φροντίζοντας να αποδιώξει απο πάνω του την προδοσία και να γράψει την υστεροφημία του πιθανότατα η Ιστορία, όπως και την έγραψε! 
Επίσης, θέλω να σταθώ και είς όσους κιοτεύουν Σήμερα σαν έλληνες στα δύσκολα και αναζητούν άλλους τόπους να δοξασθούν. 
Βλέπετε στα τελευταία χρόνια η Μετανάστευση των Ελλήνων και δή των νέων 
και σπουδασμένων της, η φυγή ομοιάζει κάπως με στάση κιοτήδων. 
Και ξέρετε με τέτοια μοιάζει;;; Υπο τον φόβο μιας οικονομικής - κι ας το ξέρουν εντός τους πως είναι "ψεύτικη" - καταστροφής, σκορπούν στους 5 ανέμους, όπως έκαναν και οι καπεταναίοι στην Επανάσταση, προτρέπωντας τον Κολοκοτρώνη να τους ακολουθήσει κι εκείνος τους προέτρεπε να πράξουν οτι θέλουν αλλά συλλογιζόμενοι τι πάνε να κάμνουν, αλλά δίχως να επιμένουν 
για εκείνον, αφού λέγει: 
"-Τι θα κάμουμε πλειά εδώ; Να πάμε κατά το Λοντάρι (Μεγαλόπολη), να ιδούμε 
τι γίνεται κι εκείνος ο κόσμος. (πολέμαρχοι καπεταναίοι) 
-Εγώ δεν πάω πουθενά! είπε ο Κολοκοτρώνης. Αν θέλετε 'σεις, τραβάτε. 
Εγώ θα μείνω ’δω, να με φάνε τα πουλιά της πατρίδας μου που με ξέρουνε." 
Αυτή είναι η αξία να παραμένεις θεματοφύλακας αξιών της πατρίδας, οχι να κρύβεσαι σε λαγούμια κι όπου φύγει - φύγει σαν κιοτής. Στέκεις και πολεμάς 
για την πατρίδα σου κι αν ΔΕΝ μπορείς πλέον να σώσεις τίποτα, τότε κάντο 
απο αλλού, μα οχι για Σένα, οχι τα συμφέροντα σου, αλλά για το καλό της πατρίδας σου.

i-rena