...με αφορμή την έκδοση ενός γραμματόσημου...*Γράφει ο Σπύρος Μαντάς

Με το γεφύρι της Πλάκας, -αναστήλωση ή όπως αλλιώς προς εντυπωσιασμό βαφτίζεται-, έχω πει πως δεν θα ασχοληθώ ξανά. Επί 20 και πλέον χρόνια έγραψα και ξαναέγραψα, προσπαθώντας να συμβάλω, όσο μπορούσα, στη σωτηρία του από την καταστροφή που όλοι έβλεπαν πως ερχόταν,
όλοι εκτός των αρμοδίων -μάλλον κι οι τελευταίοι το έβλεπαν αλλά είχαν 
άλλες προτεραιότητες τότε.
Δυστυχώς, μαζί με τόσους άλλους, ακόμη και το Συμβούλιο της Επικρατείας, 
δεν τα καταφέραμε. Ήταν αδύνατο -εκ των υστέρων συνειδητοποιώ- να ακυρωθεί μία εκ των άνωθεν εντολή...
Να σχολιάσω λοιπόν τώρα τι; Οι απανωτές αρμόδιες δηλώσεις, οι από παντού εκκλήσεις, οι μπουλντόζες με τις μανούβρες που τρέφουν αυταπάτες, πείθουν όλο και λιγότερους.
Αναδείχτηκε, λέει, -τα τελευταία νέα-, και προσωρινός (;!) ανάδοχος του “έργου”, αφού στο μεταξύ έχουν προσληφθεί αρκετοί σύμβουλοι, φυσικά 
κάθε άλλο, παρά με το αζημίωτο. Και οι συσκέψεις επί συσκέψεων με “βαρύγδουπα” ονόματα συνεχίζονται…

Ωστόσο, η κυκλοφορία τούτες τις μέρες ενός γραμματόσημου με το γεφύρι 
της Πλάκας μου έξυσε μη επουλωθείσες ακόμη πληγές και θέλω να πω 
δυο λόγια...
Κάθε χρόνο η PostEurop προτείνει κοινό θέμα στα ταχυδρομεία των χωρών μελών της και οι τελευταίες εκδίδουν σχετικά γραμματόσημα. Φετινό θέμα προτάθηκε το «ΓΕΦΥΡΕΣ» -ε, αφού δεν μπορούν να στηθούν τέτοιες φιλίας, 
ας παρηγοριόμαστε με απεικονίσεις τους στα ευρώ, τώρα και στα γραμματόσημα...
Συμμετείχαν λοιπόν στο συγκεκριμένο “πρόγραμμα” οι 49 χώρες μέλη, εκδίδοντας η καθεμιά από δύο γραμματόσημα -24 Μαΐου 2018 η πρώτη μέρα κυκλοφορίας. Η δική μας -χαμογελαστή, κομπάζουσα και πανεύκολα
- επέλεξε να απεικονιστούν δύο γέφυρες: εκείνη του Ρίου-Αντιρρίου και 
η πονηροχαμένη της Πλάκας…
Για την πρώτη, το καταλαβαίνω -ας καμαρώσουμε μέσ’ τη μαυρίλα μας και λίγο. Αλλά για τη δεύτερη, γιατί; -δεν μπορώ να συλλάβω το σκεπτικό. 
Μία και μόνο εξήγηση δίνω, αναλογιζόμενος το εθνικό μας βίτσιο: εν ζωή δολοφονούμε και μετά θάνατο δοξάζουμε!
Χα, πόσοι μας άραγε πια μπορούν να γράψουν ορθογραφικά σωστά, 
να προφέρουν και, το κυριότερο, να αισθανθούν το "αιδώς"; -οι συνειρμοί ελεύθερα.

Αλλά με την ευκαιρία, μια και παρασύρθηκα αθετώντας την υπόσχεση να μην ξανασχοληθώ, να συνεισφέρω με δυο ειδησούλες στη -πως τη λένε;- 
δημόσια διαβούλευση της πολυσυζητημένης ανακατασκευής -ξανά χα!
Μου τηλεφώνησε ένας από τους προσληφθέντες, όπως παραπάνω είπα, συμβούλους και, ευγενικά ομολογώ, με ρώτησε δύο, τρία πράγματα σχετικά 
με τα πετρογέφυρα. Η έκπληξή μου προήλθε βέβαια και από την καθαυτή 
του ενέργεια -τι μπορεί να προσφέρει ένας καμπίσιος στις οροσειρές;-, 
αλλά, κυρίως, από τις απαντήσεις που έλαβα σε όσες πρόλαβα να υποβάλω απορίες/ερωτήσεις μου:
α) Οι πέτρες -συντρίμμια του γεφυριού- που με τόση δημοσιότητα συλλέγησαν από την κοίτη του Αράχθου, δεν θα χρησιμοποιηθούν στην ανακατασκευή! 
Είναι, λέει, πλέον ακατάλληλες μετά την τόση παραμονή τους στο νερό. 
Το ακούσατε εθελοντές (ελληνιστί κορόιδα), που συγκινημένοι δηλώσατε παρών; Εγώ θυμάμαι μόνο εκείνα τα ακροβατικά που έκαναν πάνω στις τεράστιες πέτρες κάθε λογίς ειδικοί, μετρώντας και ξαναμετρώντας (μου φάνηκε το μπόι τους).
β) Δεν έχει αποφασιστεί ακόμη από πού θα φέρουν πέτρες (αλήθεια πόση πιστότητα στη λαϊκή μορφή εξασφαλίζουν οι ξένες πέτρες; -συγνώμη για την απλοϊκή ερώτηση). Σκέψεις υπάρχουν -δεν γνωρίζω αν του συνομιλητή μου 
ή όλων συλλήβδην των αρμοδίων- να μετατραπεί σε λατομείο ο παρακείμενος παραπόταμος Αγναντίτης -οι συνέπειες εξαρτώνται από τη φαντασία του 
καθενός μας.
Α, και κάτι ακόμη. 
Ρωτήθηκα αν ξέρω έμπειρους (λες και υπάρχουν πια απλοί) μαστόρους, για τη λάξευση των …λίθων -τις πέτρες νομίζω εννοούσε. Σε τούτο δεν απάντησα -θέλω αμοιβή να τους μαρτυρήσω.

Τελικά -αναρωτιέμαι- μπας και εννοούσε ο κ. Πρωθυπουργός στήσιμο γέφυρας με τα Σκόπια και μας έκανε …πλάκα; Πλάκα θα έχει. 
Πλάκας γεφύρι πάντως, εμείς, σίγουρα θα αργήσουμε να δούμε. 
Βέβαια αυτό -η καθυστέρηση- είναι η πιο αισιόδοξη εκδοχή. 
Γιατί το πιθανότερο είναι ένα “τίποτα” ολότελα -να συλληφθεί η Παναγιώταινα...

Σπύρος Μαντάς
18 Ιουνίου 2018

https://arhiogefirionipirotikon.blogspot.com/2012/05/blog-post_95.html?spref=fb