Τί είναι η περίθαλψη; Μην είναι τρέλλα;
Μην είναι ματαιότητα; Μην είναι αυτοκαταστροφή για τους εμπλεκομένους; Μην είναι αρμένισμα σε φουρτουνιασμένο πέλαγος;
Τί είναι να μεγαλώνεις εκατοντάδες σπουργιτάκια, χελιδονάκια και κοτσυφάκια που
η φύση είχε αποφασίσει τον χαμό τους, μετά την πτώση
ή την απόρριψη από τη φωλιά, να απελευθερώνεις τσαλαπετεινάκια που στο
πρώτο τους ταξίδι έχουν λίγες πιθανότητες να ξεπεράσουν το φράγμα διχτυών στη Βόρειο Αφρική, να επανεντάσσεις γύπες και να μαθαίνεις τα νέα τους επειδή βρέθηκαν νεκροί από δηλητηριασμένο δόλωμα;
Τί είναι να μιλάς ολημερίς- κι ολονυχτίς στο τηλέφωνο, με ανθρώπους από όλη την Ελλάδα αλλά και με ομογενείς από απίθανες χώρες, και να νοιώθεις την ανακούφισή τους που υπάρχει κάποιος να τους πει τί να κάνουν με το πουλάκι που βρήκαν;
Τί είναι να σε κυριεύει ο εκνευρισμός από την κούραση και να γίνεσαι απότομος και μετά να μετανιώνεις; Ή να σε λούζει από τηλεφώνου ο συνομιλητής γιατί δεν πας είκοσι φορές τη μέρα στον Πειραιά να μαζεύεις
τα γλαράκια που πέφτουν από τις ταράτσες, μόνο του λες να φέρει ο ίδιος
αυτό που βρήκε; «Εγώ θα κάνω τη δουλειά σας κυρία μου, σοβαρολογείτε;»
Τί είναι να μην χωράνε πια τα ζώα στον Σταθμό, η σισύφεια προσπάθεια να παραμείνει ο χώρος καθαρός και κάθε πρωί πάλι από την αρχή, να ντρέπεσαι που είναι όλα στριμωγμένα και πώς να τα δείξεις;
Τί είναι να έχεις γεράσει σ΄αυτή την ιστορία κι όμως κάθε τόσο να πρέπει να τα βγάλεις πέρα με ανθρώπους των υπουργείων πολύ νεώτερους, που
σε αντιμετωπίζουν σαν ενοχλητική μύγα, και να σου έρχεται να πεις διάφορα γαλλικά που τα καταπίνεις όμως; Να πρέπει να γράφεις ωραίες επιστολές επικαλούμενος την «εγνωσμένη ευαισθησία σας ως προς την προστασία
του φυσικού περιβάλλοντος», ξέροντας ότι ο παραλήπτης στα παλιά του
τα παπούτσια το περιβάλλον και η φύση, άλλο είναι που τον νοιάζει;
Για να μπορέσεις να βρεις τρόπο να πληρώσεις τα νοίκια, τα παιδιά που
λιώνουν στη δουλειά, να αγοράσεις τις πιο καλές τροφές για τα μωρά,
να έχεις για τις βενζίνες… Κοντά 35 χρόνια ζητιάνος, από τα 58 που έχω
ζήσει μέχρι τώρα.
Τι είναι η περίθαλψη; Είναι η χαρά να καταφέρνεις αυτό που φαινόταν αδύνατο σε όλους. Είναι η αγωνία και η ελπίδα για το αύριο. Είναι η συντροφικότητα παρ΄όλους τους καυγάδες, η αναμέτρηση με τους νόμους
της φύσης, μια βουτιά μέσα στην κοινωνία με τους καλούς και τους κακούς
–δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, μάθαμε τελικά.
Τα καταλαβαίνουμε τα παιδιά στη Θεσσαλονίκη.
Ελπίζουμε να ξαναβγούν στην επιφάνεια να ανασάνουν.
Εμείς -και η Αλκυόνη- για την ώρα βαστάμε.
Τί είναι να μεγαλώνεις εκατοντάδες σπουργιτάκια, χελιδονάκια και κοτσυφάκια που
η φύση είχε αποφασίσει τον χαμό τους, μετά την πτώση
ή την απόρριψη από τη φωλιά, να απελευθερώνεις τσαλαπετεινάκια που στο
πρώτο τους ταξίδι έχουν λίγες πιθανότητες να ξεπεράσουν το φράγμα διχτυών στη Βόρειο Αφρική, να επανεντάσσεις γύπες και να μαθαίνεις τα νέα τους επειδή βρέθηκαν νεκροί από δηλητηριασμένο δόλωμα;
Τί είναι να μιλάς ολημερίς- κι ολονυχτίς στο τηλέφωνο, με ανθρώπους από όλη την Ελλάδα αλλά και με ομογενείς από απίθανες χώρες, και να νοιώθεις την ανακούφισή τους που υπάρχει κάποιος να τους πει τί να κάνουν με το πουλάκι που βρήκαν;
Τί είναι να σε κυριεύει ο εκνευρισμός από την κούραση και να γίνεσαι απότομος και μετά να μετανιώνεις; Ή να σε λούζει από τηλεφώνου ο συνομιλητής γιατί δεν πας είκοσι φορές τη μέρα στον Πειραιά να μαζεύεις
τα γλαράκια που πέφτουν από τις ταράτσες, μόνο του λες να φέρει ο ίδιος
αυτό που βρήκε; «Εγώ θα κάνω τη δουλειά σας κυρία μου, σοβαρολογείτε;»
Τί είναι να μην χωράνε πια τα ζώα στον Σταθμό, η σισύφεια προσπάθεια να παραμείνει ο χώρος καθαρός και κάθε πρωί πάλι από την αρχή, να ντρέπεσαι που είναι όλα στριμωγμένα και πώς να τα δείξεις;
Τί είναι να έχεις γεράσει σ΄αυτή την ιστορία κι όμως κάθε τόσο να πρέπει να τα βγάλεις πέρα με ανθρώπους των υπουργείων πολύ νεώτερους, που
σε αντιμετωπίζουν σαν ενοχλητική μύγα, και να σου έρχεται να πεις διάφορα γαλλικά που τα καταπίνεις όμως; Να πρέπει να γράφεις ωραίες επιστολές επικαλούμενος την «εγνωσμένη ευαισθησία σας ως προς την προστασία
του φυσικού περιβάλλοντος», ξέροντας ότι ο παραλήπτης στα παλιά του
τα παπούτσια το περιβάλλον και η φύση, άλλο είναι που τον νοιάζει;
Για να μπορέσεις να βρεις τρόπο να πληρώσεις τα νοίκια, τα παιδιά που
λιώνουν στη δουλειά, να αγοράσεις τις πιο καλές τροφές για τα μωρά,
να έχεις για τις βενζίνες… Κοντά 35 χρόνια ζητιάνος, από τα 58 που έχω
ζήσει μέχρι τώρα.
Τι είναι η περίθαλψη; Είναι η χαρά να καταφέρνεις αυτό που φαινόταν αδύνατο σε όλους. Είναι η αγωνία και η ελπίδα για το αύριο. Είναι η συντροφικότητα παρ΄όλους τους καυγάδες, η αναμέτρηση με τους νόμους
της φύσης, μια βουτιά μέσα στην κοινωνία με τους καλούς και τους κακούς
–δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, μάθαμε τελικά.
Τα καταλαβαίνουμε τα παιδιά στη Θεσσαλονίκη.
Ελπίζουμε να ξαναβγούν στην επιφάνεια να ανασάνουν.
Εμείς -και η Αλκυόνη- για την ώρα βαστάμε.
Μαρία Γανωτή
ΑΝΙΜΑ - Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής
https://www.facebook.com/anima.gr/photos/a.113354618737790.17710.110509002355685/
2063795000360399/?type=3&theater
2063795000360399/?type=3&theater
Διακοπή λειτουργίας του σταθμού πρώτων βοηθειών
για τα άγρια ζώα στη Βόρεια Ελλάδα
Το μοναδικό νοσοκομείο για τα άγρια ζώα στη Βόρεια Ελλάδα αναγκάζεται να κλείσει τις πύλες του και να μη δεχθεί άλλους ασθενείς. Αυτό γίνεται προκειμένου να μπορούν να εφαρμοστούν τα απαραίτητα μέτρα βιοασφάλειας που απαιτούνται για τη λειτουργία ενός νοσοκομείου άγριων
ζώων (αποφυγή τραυματισμών των εθελοντών λόγω κούρασης, μετάδοση νοσημάτων από ζώο σε ζώο ή και σε άνθρωπο λόγω της πληθώρας των περιστατικών), καθώς επίσης και προκειμένου να σταθεί εφικτό να
φροντιστούν όπως πρέπει τα ήδη νοσηλευόμενα ζώα.
Σε αυτό συνετέλεσαν διάφοροι παράγοντες όπως:
Α. Η μη θεσμοθέτηση σταθερού χρηματοδοτικού εργαλείου από
το κράτος το οποίο να καλύπτει ένα μέρος τουλάχιστον των εξόδων λειτουργίας των κέντρων περίθαλψης, τα οποία μην ξεχνάμε πως επιτελούν έργο το οποίο όφειλε να υλοποιεί το κράτος. Μάλιστα η υλοποίηση αυτού του έργου από το κράτος θα στοίχιζε πολλαπλάσια χρήματα στο ελληνικό δημόσιο από αυτά που απαιτούνται για τη στήριξη των κέντρων περίθαλψης.
το κράτος το οποίο να καλύπτει ένα μέρος τουλάχιστον των εξόδων λειτουργίας των κέντρων περίθαλψης, τα οποία μην ξεχνάμε πως επιτελούν έργο το οποίο όφειλε να υλοποιεί το κράτος. Μάλιστα η υλοποίηση αυτού του έργου από το κράτος θα στοίχιζε πολλαπλάσια χρήματα στο ελληνικό δημόσιο από αυτά που απαιτούνται για τη στήριξη των κέντρων περίθαλψης.
Β. Η άρνηση του ΔΕΔΔΗΕ να καλύψει το κόστος νοσηλείας των τραυματισμένων από τα ηλεκτροφόρα καλώδια του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος πουλιών.
Την περίοδο 2015-2017 το κόστος αυτό για τον οργανισμό μας ξεπέρασε τις 20000 ευρώ, σε αυτό όμως θα επανέλθουμε με νέο δελτίο τύπου προσεχώς.
Την περίοδο 2015-2017 το κόστος αυτό για τον οργανισμό μας ξεπέρασε τις 20000 ευρώ, σε αυτό όμως θα επανέλθουμε με νέο δελτίο τύπου προσεχώς.
Γ. Η άρνηση του ΟΤΕ να τοποθετήσει 2 κολώνες προκειμένου να αποκτήσει ο οργανισμός μας σταθερή γραμμή τηλεφώνου και
να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε αποτελεσματικότεα στο τεράστιο όγκο τηλεφωνημάτων. Κι αυτό καθώς ο ΟΤΕ θεώρησε πως το κόστος τοποθέτησης
των δύο κολώνων είναι ασύμφορο μπροστά στο κοινωνικό έργο που επιτελεί
ο οργανισμός μας.
να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε αποτελεσματικότεα στο τεράστιο όγκο τηλεφωνημάτων. Κι αυτό καθώς ο ΟΤΕ θεώρησε πως το κόστος τοποθέτησης
των δύο κολώνων είναι ασύμφορο μπροστά στο κοινωνικό έργο που επιτελεί
ο οργανισμός μας.
Εάν ο Δήμος Θεσσαλονίκης έδειχνε λίγο ενδιαφέρον για τα
εκατοντάδες ζώα που μεταφέρουν κάθε έτος σε μας οι δημότες του,
θα ανακούφιζε κάπως την κατάσταση.
εκατοντάδες ζώα που μεταφέρουν κάθε έτος σε μας οι δημότες του,
θα ανακούφιζε κάπως την κατάσταση.
Ελπίζουμε ο δήμος Δέλτα να προχωρήσει σύντομα στην παραχώρηση
της έκτασης λίγων στρεμμάτων προκειμένου να κατασκευαστούν οι απαραίτητοι κλωβοί επανένταξης για την πληθώρα των άγριων ζώων που
δέχεται ο οργανισμός μας, ώστε να γίνεται καλύτερη και ολοκληρωμένη δουλειά.
της έκτασης λίγων στρεμμάτων προκειμένου να κατασκευαστούν οι απαραίτητοι κλωβοί επανένταξης για την πληθώρα των άγριων ζώων που
δέχεται ο οργανισμός μας, ώστε να γίνεται καλύτερη και ολοκληρωμένη δουλειά.
Είναι χαρακτηριστική η αντίδραση των ξένων εθελοντών που φιλοξενούμε αυτή τη περίοδο. Απορούν πως είναι δυνατόν σε μια χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το κράτος και οι διάφοροι φορείς να δείχνουν τόση αδιαφορία για ένα τόσο μεγάλο κοινωνικό έργο που επιτελείται.
Ως εκ τούτου ο οργανισμός μας σε πρώτη φάση αποφάσισε να σταματήσει να παραλαμβάνει νέα ζώα και το τηλέφωνο της ομάδας
να παραμείνει κλειστό ως και τη Δευτέρα 25/6.
Από τη μεριά μας θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια να αποκατασταθεί
το συντομότερο η ομαλή λειτουργία του Σταθμού.
http://drasi-agriazoi.gr/index.php/nea-2/diafora/1467-diakopi-leitourgias
Δράση για την Άγρια Ζωή/ Action for wildlife
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου