Εγώ αυτές προσκυνώ.Τις Παναγιές του Κόσμου...

ΑΝΤΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΥ

Το τρυφερο χερι της μανας μου με εντυνε και ενα αλλο της γιαγιας μου
με επαιρνε για την εκκλησια παραμονες Δεκαπενταυγουστου.
Επαιζα με τα δαχτυλα μου και ρωτωντας την γιαγια μου προσπαθουσα 
να γνωρισω που βρισκομουν.Και οι παιδικες αποριες ειναι πολλες.
Τα χρονια περασαν και με το δικο μου τρυφερο χερι πηγαινα 
την ανυμπορη πια γιαγια μου στην εκκλησια.

Δεν εκανα ερωτησεις. 
Ημουν πλεον αμαρτωλος.Ενοχικα.

Καποιο Δεκαπενταυγουστο σαν σημερα δεν μπορεσε να παει στην εκκλησια.
Γιαγια της λεω δεν θα παμε στην Παναγια?
Παιδακι μου μου λεει την Παναγια την γνωριζεις την αγαπας και μετα ειναι 
παντα στην ψυχη σου,εκκλησια ειναι το σωμα σου.

Ετσι λυθηκαν ολες οι αποριες μου.
Η Παναγια δεν ειναι στις εικονες.
Ειναι στα προσωπο των πονεμενων γυναικων των απελπισμενων μαναδων 
της ανοχης και της ενοχης.

Εγω αυτες προσκυνω.Τις Παναγιες του Κοσμου

.....οι αλλες ειναι για κοσμικα υποκριτικους ρασοφορους
και αυτους που τους ακολουθουν.

ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ

 *κείμενο : Xaris Kanellakopoulos
*φωτό : Surrealismo --> https://www.facebook.com/248573155250991/photos/a.