...H βαρβαρότητα του να προσπαθείς να αλλάξεις κάποιον για το καλό του...

Τα μέλη μιας σχέσης είναι σε συνεχή μάχη για να αλλάξουν ο ένας τον άλλον 
σύμφωνα με τις ιδέες/ελπίδες/προσδοκίες τους. 
Κάτι που κάνει τη σχέση ένα τρομακτικό μέρος όπου συμβαίνουν συνεχώς συγκρούσεις.

Το να πιέσεις κάποιον να αλλάξει σύμφωνα με τις προσδοκίες σου φαίνεται μάλλον βίαιο, όμως το να τον παρακινήσεις να αλλάξει "για το καλό του" μοιάζει να 'ναι μια πιο ευγενική, ανώτερη κίνηση, γεννημένη από αγάπη.

Αν παρατηρήσουμε όμως προσεκτικά αυτές τις προσπάθειες, να αλλάξουμε τον άλλον 
- ακόμη και αν νομίζουμε ότι το κάνουμε για το καλό του - θα βρούμε ότι όλη αυτή η προσπάθεια κάπως συνδέεται με την επιθυμία μας για ευχαρίστηση και την αποφυγή 
του πόνου - που είναι η ουσία του Εγώ -. 
Αυτές οι προσπάθειες είναι τελείως άσχετες με την Αγάπη

Πόσο αληθινό είναι το ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα γίνονται από ενδιαφέρον και αγάπη, σύμφωνα με τις διακηρύξεις των θυτών. 
Από την άλλη, μία καλή σχέση δεν είναι μόνο πεδίο αμοιβαίας αποδοχής, αλλά και πεδίο σύγκρουσης, γιατί ούτε μπορούμε να ταιριάξουμε σε όλα ούτε μπορούμε πάντα να κρατάμε αποστάσεις ασφαλείας, γιατί μετά δεν έχουμε σχέση. 
Και για να μπορούμε να μιλάμε με όρους εμείς και όχι εγώ χρειάζονται αμοιβαίες αλλαγές. Επίσης, κάποιος που αγαπάει και ενδιαφέρεται δεν είναι μόνο τρυφερός και συμπονετικός. Μπορεί να γίνει και επικριτικός, αυστηρός ή αδιάφορος...!!!

...δεν ξέρω καν αν υπάρχει καλή και κακή σχέση.. αυτό που βιώνουμε συνήθως 
δεν είναι καν σχέση, σχετίζονται οι εικόνες που έχουμε ο ένας για τον άλλον, 
όχι εμείς οι ίδιοι. 
Είτε οι εικόνες/ιδέες/πρότυπα κοκ παύουν και υπάρχει σχέση (όχι καλή ή κακή, απλά σχέση) είτε δεν υπάρχει σχέση. Όταν υπάρχει σχέση, όταν (για μια στιγμή ή για πολλές στιγμές) πάψουν οι εικόνες, εξατμιστούν, τότε υπάρχει αναπόφευκτα αγάπη και συμπόνοια και αυτή 
η συμπόνοια έχει τη δική της απόλυτη σοφία.
...στο νού μας υπάρχει μόνο η αναπαράσταση του άλλου και όχι ο άλλος, οπότε το μόνο ζήτημα είναι το πόσο αληθινή είναι αυτή η αναπαράσταση. 
Όταν όμως δείς τον άλλον όπως είναι, αν αυτό εννοείται με την παύση των εικόνων, 
αυτό δε σημαίνει αναγκαστικά συμπόνοια. 
Το ότι θέλω να είμαι μαζί με κάποιο άτομο και το αγαπάω, δε σημαίνει ότι κομμάτια τού εαυτού του δε με ενοχλούν ή δε με θυμώνουν ή δε θέλω να αλλάξουν. 
Είμαστε διαφορετικοί και όσο και αν σεβόμαστε τη διαφορετικότητα, αυτή πάντα προκαλεί συγκρούσεις, γιατί ένα σύστημα με διαφορετικότητες είναι εξ ορισμού και μη αρμονικό.

i-rena