Αφήστε μας να ‘χουμε τρέλα
Άνθρωποι της γενιάς μου
Αφήστε μας να ακολουθήσουμε
Τα χνάρια αυτής της αιμοσταγούς εποχής:
Δείτε το μονοπάτι που διασχίζει τη σκοτεινή γη του Χρόνου
Μέσα στο κλειστό σπίτι της αιωνιότητας
Με τον ήχο που ο επιθανάτιος ρόγχος έχει,
Με το πρόσωπο που τα πεθαμένα πράματα φοράνε-
ούτε να το πείτε ποτέ
Θέλαμε περισσότερα• αναζητούσαμε
Μιαν ανοιχτή πόρτα, την απόλυτη πράξη της αγάπης,
Μεταμορφώνοντας το σκοτάδι της αποφράδας μέρας∙
Μα βρήκαμε μόνο ομίχλη και παρατεταμένη κόλαση σ’ αυτή τη γη,
και μέσα στο κεφάλι μας
Έναν βάλτο με φτωχικούς πελώριους τάφους.
Άνθρωποι της γενιάς μου
Αφήστε μας να ακολουθήσουμε
Τα χνάρια αυτής της αιμοσταγούς εποχής:
Δείτε το μονοπάτι που διασχίζει τη σκοτεινή γη του Χρόνου
Μέσα στο κλειστό σπίτι της αιωνιότητας
Με τον ήχο που ο επιθανάτιος ρόγχος έχει,
Με το πρόσωπο που τα πεθαμένα πράματα φοράνε-
ούτε να το πείτε ποτέ
Θέλαμε περισσότερα• αναζητούσαμε
Μιαν ανοιχτή πόρτα, την απόλυτη πράξη της αγάπης,
Μεταμορφώνοντας το σκοτάδι της αποφράδας μέρας∙
Μα βρήκαμε μόνο ομίχλη και παρατεταμένη κόλαση σ’ αυτή τη γη,
και μέσα στο κεφάλι μας
Έναν βάλτο με φτωχικούς πελώριους τάφους.
*Kenneth Patchen
Let us have madness openly.
Let us follow
The footsteps of this slaughtered age:
See it trail across Time's dim land
Into the closed house of eternity
With the noise that dying has,
With the face that dead things wear--
nor ever say
We wanted more; we looked to find
An open door, an utter deed of love,
Transforming day's evil darkness;
but We found extended hell and fog Upon the earth,
and within the head
A rotting bog of lean huge graves.
Kenneth Patchen
Συγγραφέας
1911 - 1972 - ΗΠΑ
http://www.poemhunter.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου