...γιά οσους ΄Ελληνες ονειρεύονται(ονειρευόμαστε) ότι θά ξαναπάρουμε την Πόλη,
ας προβληματιστούν/με από το γεγονός ότι ούτε ο Τουρκικός Στρατός δεν κατάφερε
νά την πάρει...
Μια μεγάλη αλήθεια γι αυτούς που ονειρεύονται τις προφητείες του Παϊσίου και
που φυσικά εκμεταλλεύονται εντέχνως οι ρασοφόροι των μονών.
Η Κωνσταντινούπολη έχει διπλάσιο πληθυσμό από αυτόν της Ελλάδος, είναι αφέλεια
και όχι πίστη, όταν μιλάμε για μια πόλη κι όχι για ένα κράτος.
Τα όρια της πίστης σε κάποιο σημείο εύκολα περνούν στην ευπιστία...
Τα όνειρα ζεσταίνουν την ψυχή μας από τη στιγμή που γεννιόμαστε.
Πόσα στην πορεία βγαίνουν αληθινά...σαφώς ελάχιστα!
Όμως επιβάλλεται να υπάρχουν...για να αντέχει ο άνθρωπος στη ζούγκλα που
ονομάζουμε " ζωή "!
Αλοίμονό μας εάν τριγυρνούσαμε γυμνοί από όνειρα...μικρά ή μεγάλα!
Η ελπίδα, έτσι κι αλλιώς, μόνη...δεν επαρκεί...
Ας ξεκινήσουμε παίρνοντας την ζωή μας πίσω και μετά προχωράμε και στις πόλεις απανταχού του κόσμου!
First we take Manhattan...then we take Berlin...
Πρώτα παίρνουμε το Μανχάταν... Μετά παίρνουμε το Βερολίνο...
...συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου