i-rena: ...η ιστορία των παπουτσιών....ΨΗΛΑ ΤΑΚΟΥΝΙΑ

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016

...η ιστορία των παπουτσιών....ΨΗΛΑ ΤΑΚΟΥΝΙΑ

“Τα ψηλοτάκουνα παπούτσια είναι εξορισμού ένα παράδοξο” έγραψε η Rona Berg στην Vogue, “μπορούν να κάνουν μια γυναίκα παντοδύναμη ή εντελώς αδύναμη“.

Όταν τα φοράει κανείς για μεγάλα χρονικά διαστήματα ο πόνος γίνεται αφόρητος, ενώ μπορούν να προκαλέσουν διάφορες παραμορφώσεις και τραυματισμούς στο πόδι. Όταν όμως φοριούνται μόνο σε ειδικές εντυπώσεις και για καθαρά αισθητικούς λόγους, τότε μεταμορφώνουν εκείνη που τα φοράει.

Tα ψηλοτάκουνα έχουν αφενός μια ιδιαίτερη επίδραση στην ψυχολογία: η γυναίκα που τα φοράει αποκτάει νέο ύψος, και μοιάζει περισσότερο να υποκινεί η ίδια παρά να ακολουθεί τις καταστάσεις. Σε σωματικό αφετέρου επίπεδο μετατοπίζουν το κέντρο βάρους της πιο μπροστά και την αναγκάζουν να πάρει διαφορετική στάση. Είναι αδύνατον να ισορροπήσει πάνω τους χωρίς να ισιώσει και να καμπυλώσει η πλάτη της προς τα πίσω. Οι γάμπες φαίνονται μακρύτερες και οι αστράγαλοι κολακεύονται, ενώ το πόδι εξαναγκάζεται στην κάθετη θέση που περιγράφεται, από τον διάσημο βιολόγο και ερευνητή της σεξουαλικής ζωής Alfred Kinsey, ως η χαρακτηριστική θέση του γυναικείου ποδιού κατά την διάρκεια του οργασμού.

Σε καμία περίπτωση το ψηλό τακούνι δεν είναι νέα επινόηση. Αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν την παρουσία ψηλοτάκουνων παπουτσιών από στην αρχαία Αίγυπτο και την αρχαία Ελλάδα μέχρι την Μογγολία. Στο πέρασμα των αιώνων, τα ψηλά τακούνια φορέθηκαν τόσο από γυναίκες όσο και από άνδρες και έγιναν σύμβολα δύναμης, κοκεταρίας ή και σεξουαλικά φετίχ.

Η πρώτη, καταγεγραμμένη, φορά όμως που τα ψηλοτάκουνα φορέθηκαν για να υπηρετήσουν την γυναικεία ματαιοδοξία ήταν το 1533, από την Ιταλίδα Αικατερίνη των Μεδίκων που τα έφερε από την Φλωρεντία στο Παρίσι για τον γάμο της με τον διάδοχο του θρόνου της Γαλλίας. Τα Ιταλικά ψηλά παπούτσια υιοθετήθηκαν αμέσως από την Γαλλική αριστοκρατία και για τον επόμενο αιώνα συνέχιζαν να ανεβαίνουν σε ύψος αγγίζοντας 12 εκατοστά ενώ οι κυρίες της Αυλής συχνά αναγκάζονται να χρησιμοποιούν μπαστούνια για να ισορροπήσουν πάνω τους. Παράλληλα έγιναν και σύμβολο εξουσίας και ισχύος αφού οι γυναίκες των κατώτερων κοινωνικών τάξεων δεν μπορούσαν να φορούν τόσο υπερβολικά και καθόλου πρακτικά υποδήματα. Με την Γαλλική Επανάσταση και την πτώση της μοναρχίας όπως ήταν φυσικό ή μόδα αποκήρυξε τα ψηλά τακούνια.

18th century Pompadour Heels

: 18th c, England ladies shoe and overshoe

: 18th c, England ladies shoe and overshoe

Τα ψηλοτάκουνα επέστρεψαν στα μέσα του 19ου αιώνα τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική, όταν το 1888 άνοιξε το πρώτο εργοστάσιο τακουνιών. Οι πλούσιες αμερικανίδες fashionistas της εποχής δεν ήταν απαραίτητο να φέρουν πια τα πολυπόθητα παπούτσια τους από το Παρίσι. Η χειραφέτηση της γυναίκας στις αρχές του 20ου αιώνα σήμανε την κατάργηση του κορσέ και μαζί με αυτό την επιστροφή σε πιο πρακτικά χαμηλά παπούτσια, μια μόδα που κράτησε μέχρι το 1920 όταν το μήκος της γυναικείας φούστας άρχισε να ανεβαίνει και οι γάμπες σε κοινή θέα απαιτούσαν πρακτικά αλλά και όμορφα παπούτσια, που κολακεύουν την γυναικεία σιλουέτα.

Αμερικάνικα παπούτσια αρχών του 20ου αιώνα

: 1920s – Διαφίμηση παπουτσιών

: 1920s Ψηλοτάκουνα

Από τότε όπως κάθε τάση, φεύγουν από και επιστρέφουν στο προσκήνιο ανάλογα με τις τάσεις της μόδας αλλά και τις πολιτικές και κοινωνικές επιταγές κάθε εποχής.

Αξιοσημείωτη είναι η εφεύρεση της γόβας στιλέτο στην δεκαετία του 50, που ανέβασε το γυναικείο τακούνι σε νέα ύψη, για να να κατέβει ξανά σε πιο πρακτικά και κατάλληλα για χορό μοντέλα κατά την διάρκεια των swinging 60s και disco 70s και να επιστρέψει στα 80s σαν αναπόσπαστο κομμάτι του power dresssing.

Από τότε παραμένει σταθερά στο προσκήνιο, ονόματα όπως του Μanolo Blahnik, o Jimmy Choo και οLouboutin εισέβαλαν στο λεξιλόγιο κάθε fashion consious γυναίκας από τα τέλη των 90s και έγιναν συνώνυμα του αντικειμένου του πόθου.