Όλες οι οι επικρατούσες απόψεις ως σήμερα
Είναι Μανιάτης ο Μέγας Ναπολέων; (Βοναπάρτης ή Καλόμερος)
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με την καταγωγή του Μεγάλου Ναπολέοντα.
Ολες περιέχουν ασάφειες, ενώ αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν, με επιχειρήματα μάλλον πειστικά, πως όταν έγινε αυτοκράτορας φρόντισε να αλλοιώσει ή να καταστρέψει αρχεία σχετικά με αυτόν στο Αιάκειο, τα οποία ενδεχομένως περιείχαν ανεπιθύμητες πληροφορίες.
Ο ίδιος πάντως ερωτώμενος για την καταγωγή του, δήλωνε ότι ή γενιά του ξεκινά από αυτόν...
«Η Ελλάς περιμένει έναν ελευθερωτή. Θα 'ταν ένας ωραίος στέφανος δόξας! Ολες περιέχουν ασάφειες, ενώ αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν, με επιχειρήματα μάλλον πειστικά, πως όταν έγινε αυτοκράτορας φρόντισε να αλλοιώσει ή να καταστρέψει αρχεία σχετικά με αυτόν στο Αιάκειο, τα οποία ενδεχομένως περιείχαν ανεπιθύμητες πληροφορίες.
Ο ίδιος πάντως ερωτώμενος για την καταγωγή του, δήλωνε ότι ή γενιά του ξεκινά από αυτόν...
Θα εγγράψει το όνομά του για πάντα πλάι στα ονόματα του Ομήρου, του Πλάτωνος
και του Επαμεινώνδα. Δεν ήμουν ίσως πολύ μακριά από το σημείο αυτό!».
Αυτο έλεγε το 1816, εξορισμένος στο νησάκι της Αγίας Ελένης, ο Ναπολέων Α' για τους υποδουλωμένους Ελληνες. Στα χρόνια που ακολούθησαν, παρασκηνιακά περιστατικά, ευσεβείς πόθοι, επιστημονικές μελέτες και μια αμφιλεγόμενη δούκισσα , πλέκουν το κουβάρι που τον συνδέει με τη Μάνη και τους ανθρώπους της...
Ο συσχετισμός Ναπολέοντος και Μανιατών ξεκινά από την αχλή που περιβάλλει τον τόπο καταγωγής του.
Στο πλαίσιο της αντίληψης-μότο της νεοελληνικής κοινωνίας «όλα είναι ελληνικά», πολλοί ντόπιοι υποστηρίζουν ότι ανάμεσα στις μανιάτικες οικογένειες που μετανάστευσαν το 1676 στην Κορσική για να ξεφύγουν από τα οθωμανικά στρατεύματα βρισκόταν και κάποιος Καλόμερος ή Καλομοίρης.
Οι απόγονοί του εξιτάλισαν το όνομά τους σε Buonaparte (Bona-partes = καλό μέρος ή καλό κόμμα) και επομένως είναι σχεδόν βέβαιο πως στις φλέβες του Ναπολέοντος έρρεε έστω και μια στάλα μανιάτικου αίματος. ...
Ο συσχετισμός Ναπολέοντος και Μανιατών ξεκινά από την αχλή που περιβάλλει τον τόπο καταγωγής του.
Στο πλαίσιο της αντίληψης-μότο της νεοελληνικής κοινωνίας «όλα είναι ελληνικά», πολλοί ντόπιοι υποστηρίζουν ότι ανάμεσα στις μανιάτικες οικογένειες που μετανάστευσαν το 1676 στην Κορσική για να ξεφύγουν από τα οθωμανικά στρατεύματα βρισκόταν και κάποιος Καλόμερος ή Καλομοίρης.
Οι απόγονοί του εξιτάλισαν το όνομά τους σε Buonaparte (Bona-partes = καλό μέρος ή καλό κόμμα) και επομένως είναι σχεδόν βέβαιο πως στις φλέβες του Ναπολέοντος έρρεε έστω και μια στάλα μανιάτικου αίματος. ...
Κατά μία άλλη θεωρία, οι Βοναπάρτηδες είχαν κοινή καταγωγή με τη γνωστή μανιάτικη οικογένεια των Στεφανόπουλων, που μετοίκησαν στο Αιάκειο της Κορσικής...
Το... φιτίλι άναψε η Δούκισσα Λάουρα Ντ' Αμπραντές, λάτρις της κοσμικής ζωής και των εξωσυζυγικών «περιπετειών», μέσω της αυτοβιογραφίας που εξέδωσε το 1832 (Mémoires de Madame la duchesse d'Abrantès). Η Λάουρα, κόρη της Πανώριας Στεφανοπούλου και σύζυγος του υπασπιστή του Ναπολέοντος Ζινόντ, είχε στραφεί εναντίον του μεγάλου στρατηγού στην τελευταία φάση της πορείας του, καθώς την είχε απομακρύνει εξαιτίας της άστατης ζωής της. Με λεπτομερέστατες περιγραφές αλλά και πολλές οφθαλμοφανείς ανακρίβειες, διατύπωσε τους δύο παραπάνω ισχυρισμούς για τη μανιάτικη καταγωγή του Ναπολέοντος.
Περισσότερες και πιο έγκριτες πηγές επιβεβαιώνουν τον φιλικό δεσμό μεταξύ των δύο οικογενειών: ο πατέρας του αυτοκράτορα, Κάρολος Βοναπάρτης, συνομιλούσε συχνά στα ελληνικά με τους Στεφανόπουλους στο σπίτι του και πέθανε στα χέρια της Πανώριας, ενώ όταν ο ίδιος ο Ναπολέων έφτασε, ορφανός και μόλις 15 ετών, στο Παρίσι για να σπουδάσει, την κηδεμονία του ανέλαβε ο αδελφός της, ο αξιωματικός Δημήτριος Στεφανόπουλος-Κομνηνός. Οι ισχυρισμοί για την κοινή τους καταγωγή, όμως, μοιάζουν περισσότερο με τραγελαφική προσπάθεια της Λάουρας να γλιτώσει τον ξεπεσμό των τελευταίων χρόνων της ζωής της, συνδέοντας το όνομά της με τους Βοναπάρτηδες.
Περισσότερες και πιο έγκριτες πηγές επιβεβαιώνουν τον φιλικό δεσμό μεταξύ των δύο οικογενειών: ο πατέρας του αυτοκράτορα, Κάρολος Βοναπάρτης, συνομιλούσε συχνά στα ελληνικά με τους Στεφανόπουλους στο σπίτι του και πέθανε στα χέρια της Πανώριας, ενώ όταν ο ίδιος ο Ναπολέων έφτασε, ορφανός και μόλις 15 ετών, στο Παρίσι για να σπουδάσει, την κηδεμονία του ανέλαβε ο αδελφός της, ο αξιωματικός Δημήτριος Στεφανόπουλος-Κομνηνός. Οι ισχυρισμοί για την κοινή τους καταγωγή, όμως, μοιάζουν περισσότερο με τραγελαφική προσπάθεια της Λάουρας να γλιτώσει τον ξεπεσμό των τελευταίων χρόνων της ζωής της, συνδέοντας το όνομά της με τους Βοναπάρτηδες.
Πλήθος γάλλων συγγραφέων έσπευσαν να ασπαστούν τον ισχυρισμό της για τη γενετική σχέση Στεφανόπουλων - Βοναπάρτηδων, πιθανότατα για να κολακεύσουν τον νεκρό πλέον Ναπολέοντα, ότι έλκει την καταγωγή του από τη βυζαντινή αυτοκρατορική οικογένεια των Κομνηνών, των οποίων απόγονοι ισχυρίζονταν ότι ήταν οι Στεφανόπουλοι. Για τους Μανιάτες, από την άλλη, την πιθανότητα ο Μέγας Ναπολέων να καταγόταν από τα ένδοξα χώματά τους τη μετέτρεψε σε βεβαιότητα ο φαναριώτης ρομαντικός λογοτέχνης Αλέξανδρος Σούτσος στον «Περιπλανώμενο», με τον στίχο «ο Κορσικανός ο έχων τον Ταΰγετο πατρίδα».
Η π α ρ ά δ ο σ η και ε π ί σ η μ α α π ο μ ν η μ ο ν ε ύ μ α τ α
για την ελληνική καταγωγή του.
για την ελληνική καταγωγή του.
Ο ιερέας Νικόλαος Στεφανόπουλος, αναφέρει για τον Αύγουστο του 1738:
«Και εμπήκαν 430 Στεφανόπουλοι, οι πλέον διαλεχτοί και άξιοι συν τοις συμβίαις και τα τέκνα αυτών και πήραν μαζί τους και μερικές φαμελιές, 300 άτομα από άλλα χωρία, το όλον εφτακόσιες τριάντα ψυχές (730)»
Στα χρόνια 1731-1775 που οι Μανιάτες ξεριζωμένοι από την Παόμια ζουν στο Αιάκειο, πρωτεύουσα της Κορσικής, γεννιέται και ανδρώνεται ο Μέγας Ναπολέων. Το σπίτι του βρίσκεται στην ελληνική γειτονιά του Αιακείου και ο πατέρας του Κάρολος Βοναπάρτης έχει πολύ στενή φιλία με την οικογένεια της Πανώριας Στεφανοπούλου. Ο ίδιος πεθαίνει στα χέρια της Πανώριας.
Η Λάουρα Στεφανοπούλου-Ζενότ, δούκισσα Ντ' Αμπραντές, θυγατέρα της Πανώριας και σύζυγος του υπασπιστή του Μεγάλου Ναπολέοντα στα απομνημονεύματά της, που δημοσιεύτηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα στη Γαλλία, τα οποία ουδέποτε διέψευσε ο Μέγας Ναπολέων και τα οποία είχαν πολύ μεγάλη κυκλοφορία στη Γαλλία, αναφερόμενη στην Ελληνική καταγωγή του Μεγάλου Ναπολέοντα, αναφερει:
-«Στο σπίτι του Βοναπάρτη μιλούσαμε ελληνικά με τον πατέρα του Μεγάλου Ναπολέοντα. Πρόγονος του Βοναπάρτη ανήκε στη γενιά των Στεφανόπουλων και έφερε το όνομα Καλόμερος, ο οποίος από το Αιάκειο της Κορσικής μετανάστευσε στην Τοσκάνη της Ιταλίας.
Στα χρόνια 1731-1775 που οι Μανιάτες ξεριζωμένοι από την Παόμια ζουν στο Αιάκειο, πρωτεύουσα της Κορσικής, γεννιέται και ανδρώνεται ο Μέγας Ναπολέων. Το σπίτι του βρίσκεται στην ελληνική γειτονιά του Αιακείου και ο πατέρας του Κάρολος Βοναπάρτης έχει πολύ στενή φιλία με την οικογένεια της Πανώριας Στεφανοπούλου. Ο ίδιος πεθαίνει στα χέρια της Πανώριας.
Η Λάουρα Στεφανοπούλου-Ζενότ, δούκισσα Ντ' Αμπραντές, θυγατέρα της Πανώριας και σύζυγος του υπασπιστή του Μεγάλου Ναπολέοντα στα απομνημονεύματά της, που δημοσιεύτηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα στη Γαλλία, τα οποία ουδέποτε διέψευσε ο Μέγας Ναπολέων και τα οποία είχαν πολύ μεγάλη κυκλοφορία στη Γαλλία, αναφερόμενη στην Ελληνική καταγωγή του Μεγάλου Ναπολέοντα, αναφερει:
-«Στο σπίτι του Βοναπάρτη μιλούσαμε ελληνικά με τον πατέρα του Μεγάλου Ναπολέοντα. Πρόγονος του Βοναπάρτη ανήκε στη γενιά των Στεφανόπουλων και έφερε το όνομα Καλόμερος, ο οποίος από το Αιάκειο της Κορσικής μετανάστευσε στην Τοσκάνη της Ιταλίας.
Εκεί το όνομα Καλόμερος εξιταλίστηκε και έγινε Buona Parte (δηλαδή καλό μέρος). Απόγονος των Βοναπαρτών επέστρεψε από την Τοσκάνη στο Αιάκειο της Κορσικής
και έγινε γενάρχης της οικογένειας των Βοναπάρτηδων της Κορσικής.
Οι Στεφανόπουλοι-Κομνηνοί όταν μιλούν για τους Βοναπάρτες χρησιμοποιούν πάντοτε
το ελληνικό τους επώνυμο και τους αποκαλούν Καλόμερος, Καλόμεροι ή Καλομεριάνους, ανάλογα με το αν μιλούν για τους Βοναπάρτες χρησιμοποιούν πάντοτε το ελληνικό τους επώνυμο.
και έγινε γενάρχης της οικογένειας των Βοναπάρτηδων της Κορσικής.
Οι Στεφανόπουλοι-Κομνηνοί όταν μιλούν για τους Βοναπάρτες χρησιμοποιούν πάντοτε
το ελληνικό τους επώνυμο και τους αποκαλούν Καλόμερος, Καλόμεροι ή Καλομεριάνους, ανάλογα με το αν μιλούν για τους Βοναπάρτες χρησιμοποιούν πάντοτε το ελληνικό τους επώνυμο.
-Η οικογένεια του Κάρολου Βοναπάρτη συνδεόταν με στενούς φιλικούς δεσμούς και με άλλες οικογένειες Μανιατών στο Αιάκειο.
Όταν ο Μέγας Ναπολέων, ορφανός, παιδί 15 ετών πρωτοπήγε στο Παρίσι για σπουδές,
τον υποδέχτηκε και τον φιλοξένησε ο Δημήτριος Στεφανόπουλος-Κομνηνός, Αξιωματικός
του Γαλλικού Στρατού και αδελφός της Πανώριας Στεφανοπούλου και επιστήθιος φίλος
του πατέρα του Κάρολου . Ο Δημήτριος Στεφανόπουλος-Κομνηνός ήταν και ο κηδεμόνας του Μεγάλου Ναπολέοντα, όταν αυτός φοιτούσε στην στρατιωτική σχολή του
Μπριέν λε Σατώ.
-Ο Ναπολέων επηρεασμένος από τους Μανιάτες της Κορσικής, όταν ζούσε ακόμη εκεί ως μικρό παιδί, στην πρώτη του πνευματική εργασία-πραγματεία που έγραψε στη Στρατιωτική Σχολή που φοιτούσε, αναφερόταν στην «στρατιωτική αγωγή των νέων Μανιατών».
Επίσης την ελληνική καταγωγή του Βοναπάρτη υποστηρίζει και ο Γάλλος καθηγητής και πρεσβευτής στο Μόναχο, ονόματι Χακίν, σε έρευνά πριν από τη γαλλική επανάσταση (1789), όταν η οικογένεια Βοναπάρτη ήταν ακόμη άσημη. Λέγεται μάλιστα ότι όταν κάποτε σκόπιμα λόγω της άσημης προέλευσης των Βοναπάρτηδων τέθηκε στον ίδιο το Ναπολέοντα το ερώτημα περί της καταγωγής του, εκείνος εύστοχα απάντησε «Η γενιά μου αρχίζει από μένα».
Βέβαια τότε θα ήταν αρνητικό για την εξέλιξη του ( αντίθετα με σήμερα οπως συνέβη με τον Σαρκοζύ) η τυχόν παραδοχή εκ μέρους του της ελληνικής καταγωγής του.
-Η παράδοση περί της ελληνικής καταγωγής του Μ.Ναπολέοντα διαδόθηκε γρήγορα και στην Ελλάδα κατά τους προεπαναστατικούς χρόνους. Ήταν μάλιστα η παράδοση αυτή η αιτία οι σκλαβωμένοι Έλληνες να προσβλέπουν με πολλές ελπίδες στην βοήθεια εκ μέρους του, καθώς πίστευαν ότι η ελληνική καταγωγή του δεν θα τον άφηνε αδιάφορο και θα συνέδραμε στην απελευθέρωσή τους.
Όταν ο Μέγας Ναπολέων, ορφανός, παιδί 15 ετών πρωτοπήγε στο Παρίσι για σπουδές,
τον υποδέχτηκε και τον φιλοξένησε ο Δημήτριος Στεφανόπουλος-Κομνηνός, Αξιωματικός
του Γαλλικού Στρατού και αδελφός της Πανώριας Στεφανοπούλου και επιστήθιος φίλος
του πατέρα του Κάρολου . Ο Δημήτριος Στεφανόπουλος-Κομνηνός ήταν και ο κηδεμόνας του Μεγάλου Ναπολέοντα, όταν αυτός φοιτούσε στην στρατιωτική σχολή του
Μπριέν λε Σατώ.
-Ο Ναπολέων επηρεασμένος από τους Μανιάτες της Κορσικής, όταν ζούσε ακόμη εκεί ως μικρό παιδί, στην πρώτη του πνευματική εργασία-πραγματεία που έγραψε στη Στρατιωτική Σχολή που φοιτούσε, αναφερόταν στην «στρατιωτική αγωγή των νέων Μανιατών».
Επίσης την ελληνική καταγωγή του Βοναπάρτη υποστηρίζει και ο Γάλλος καθηγητής και πρεσβευτής στο Μόναχο, ονόματι Χακίν, σε έρευνά πριν από τη γαλλική επανάσταση (1789), όταν η οικογένεια Βοναπάρτη ήταν ακόμη άσημη. Λέγεται μάλιστα ότι όταν κάποτε σκόπιμα λόγω της άσημης προέλευσης των Βοναπάρτηδων τέθηκε στον ίδιο το Ναπολέοντα το ερώτημα περί της καταγωγής του, εκείνος εύστοχα απάντησε «Η γενιά μου αρχίζει από μένα».
Βέβαια τότε θα ήταν αρνητικό για την εξέλιξη του ( αντίθετα με σήμερα οπως συνέβη με τον Σαρκοζύ) η τυχόν παραδοχή εκ μέρους του της ελληνικής καταγωγής του.
-Η παράδοση περί της ελληνικής καταγωγής του Μ.Ναπολέοντα διαδόθηκε γρήγορα και στην Ελλάδα κατά τους προεπαναστατικούς χρόνους. Ήταν μάλιστα η παράδοση αυτή η αιτία οι σκλαβωμένοι Έλληνες να προσβλέπουν με πολλές ελπίδες στην βοήθεια εκ μέρους του, καθώς πίστευαν ότι η ελληνική καταγωγή του δεν θα τον άφηνε αδιάφορο και θα συνέδραμε στην απελευθέρωσή τους.
-Ο ευεργέτης Απόστολος Αρσάκης, ο Αδαμάντιος Κοραής και ο ποιητής Αλέξανδρος Σούτσος ήλπιζαν στη βοήθεια του Μ.Ναπολέοντα λόγω και της ελληνικής καταγωγής του.
Ο Αλέξανδρος Σούτσος μάλιστα αναφερόμενος στην ελληνική καταγωγή του Μεγάλου Ναπολέοντα στο ποίημα του με τον τίτλο «Περιπλανώμενος» περιέχει μεταξύ των άλλων
και το εξής δίστιχο «Διετήρη αίματός του εις τας φλέβας του ρανίδα / ο Κορσικανός ο έχων τον Ταΰγετον πατρίδα».
Ο Αλέξανδρος Σούτσος μάλιστα αναφερόμενος στην ελληνική καταγωγή του Μεγάλου Ναπολέοντα στο ποίημα του με τον τίτλο «Περιπλανώμενος» περιέχει μεταξύ των άλλων
και το εξής δίστιχο «Διετήρη αίματός του εις τας φλέβας του ρανίδα / ο Κορσικανός ο έχων τον Ταΰγετον πατρίδα».
Ναπολέων και Μανιάτες
Το 1797 ο Τζανήμπεης ή Τζανέτος Γρηγοράκης, μπέης της Μάνης, απέστειλε επιστολή
στον Μ.Ναπολέοντα ζητώντας από αυτόν βοήθεια για την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Ο Μ.Ναπολέων, ανταποκρινόμενος στην έκκληση του Τζανήμπεη, απέστειλε στη Μάνη
για διαπραγματεύσεις μαζί του τους Κορσικανούς -Μανιάτες αδελφούς Δημήτριο και
Νικόλαο Στεφανόπουλο και μαζί έναν Γάλλο ονόματι Αρνώ και συγχρόνως του έστειλε επιστολή, το ακριβές περιεχόμενο της οποίας έχει επιλέξει ως εξής:
Το 1797 ο Τζανήμπεης ή Τζανέτος Γρηγοράκης, μπέης της Μάνης, απέστειλε επιστολή
στον Μ.Ναπολέοντα ζητώντας από αυτόν βοήθεια για την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Ο Μ.Ναπολέων, ανταποκρινόμενος στην έκκληση του Τζανήμπεη, απέστειλε στη Μάνη
για διαπραγματεύσεις μαζί του τους Κορσικανούς -Μανιάτες αδελφούς Δημήτριο και
Νικόλαο Στεφανόπουλο και μαζί έναν Γάλλο ονόματι Αρνώ και συγχρόνως του έστειλε επιστολή, το ακριβές περιεχόμενο της οποίας έχει επιλέξει ως εξής:
"Προς τον Αρχηγό του ελευθέρου λαού της Μάνης.
Πολίτα,
Έλαβαν εκ Τεργέστης την επιστολήν σας δι' ης μοι εκφράζητε την επιθυμίαν σας να φανήτε ωφέλιμος στη Γαλλική Δημοκρατία δεχόμενοι εις τους λιμένας σας τα πλοία της. Πίστευα, ότι θέλετε τηρήσει την υπόσχεσίν σας με πίστην αρμόζουσαν εις τους απογόνους των Σπαρτιατών.
Σας συνιστώ τους κομιστάς της παρούσης οίτινες εισίν επίσης απόγονοι των Σπαρτιατών! Εάν δεν εξετέλεσαν μεγάλα πράγματα, αιτία εστίν, ότι δεν ευρέθησαν εις μεγάλους κύκλους.
Υγεία και αδελφότης ΒΟΝΑΠΑΡΤΗΣ"
-Ο Ναπολέων το 1801 έστειλε στον Τζανήμπεη στο Γύθειο ένα πλοίο (κορβέτα) φορτωμένο με πολεμοφόδια.
-Στα χρόνια της παντοδυναμίας του ο Ναπολέων ενδιαφέρθηκε για τους Μανιάτες της Κορσικής, τους οποίους προστάτευε σε αντίθεση με τους Κορσικανούς στους οποίους φέρθηκε σκληρά.
-Κατά την εκστρατεία του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο στην στρατιά του συμμετέχει και η ελληνική λεγεώνα, επικεφαλής της οποίας υπήρξε ο μετέπειτα προαχθείς εις Συνταγματάρχη του γαλλικού στρατού Νικόλαος Τσεσμελής ή Παπάζογλου.
Τέλος χαρακτηριστικό είναι επίσης το γεγονός ότι ο πρωτανηψιός του Μεγάλου Ναπολέοντα ονόματι Παύλος Βοναπάρτης, αξιωματικός του γαλλικού πολεμικού ναυτικού, γιος του αδελφού του Λουκιανού, ήλθε εθελοντής στην ελληνική επανάσταση, όπου και πέθανε.
Πολίτα,
Έλαβαν εκ Τεργέστης την επιστολήν σας δι' ης μοι εκφράζητε την επιθυμίαν σας να φανήτε ωφέλιμος στη Γαλλική Δημοκρατία δεχόμενοι εις τους λιμένας σας τα πλοία της. Πίστευα, ότι θέλετε τηρήσει την υπόσχεσίν σας με πίστην αρμόζουσαν εις τους απογόνους των Σπαρτιατών.
Σας συνιστώ τους κομιστάς της παρούσης οίτινες εισίν επίσης απόγονοι των Σπαρτιατών! Εάν δεν εξετέλεσαν μεγάλα πράγματα, αιτία εστίν, ότι δεν ευρέθησαν εις μεγάλους κύκλους.
Υγεία και αδελφότης ΒΟΝΑΠΑΡΤΗΣ"
-Ο Ναπολέων το 1801 έστειλε στον Τζανήμπεη στο Γύθειο ένα πλοίο (κορβέτα) φορτωμένο με πολεμοφόδια.
-Στα χρόνια της παντοδυναμίας του ο Ναπολέων ενδιαφέρθηκε για τους Μανιάτες της Κορσικής, τους οποίους προστάτευε σε αντίθεση με τους Κορσικανούς στους οποίους φέρθηκε σκληρά.
-Κατά την εκστρατεία του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο στην στρατιά του συμμετέχει και η ελληνική λεγεώνα, επικεφαλής της οποίας υπήρξε ο μετέπειτα προαχθείς εις Συνταγματάρχη του γαλλικού στρατού Νικόλαος Τσεσμελής ή Παπάζογλου.
Τέλος χαρακτηριστικό είναι επίσης το γεγονός ότι ο πρωτανηψιός του Μεγάλου Ναπολέοντα ονόματι Παύλος Βοναπάρτης, αξιωματικός του γαλλικού πολεμικού ναυτικού, γιος του αδελφού του Λουκιανού, ήλθε εθελοντής στην ελληνική επανάσταση, όπου και πέθανε.
Βιογραφια
Ο Ναπολέων γεννήθηκε το 1769 στο Αιάκειο (Ajaccio) τής Κορσικής. Τον 15αύγουστο η μητέρα του καθώς γύριζε απ’ την. εκκλησια την έπιασαν οι πόνοι στο δρόμο. Γέννησε σε άμαξα, την οποία ετοίμασαν πρόχειρα και την σκέπασαν με ταπετσαρία διάστικτη από παραστάσεις της Ιλιάδος. Γεννήθηκε Γάλλος υπήκοος καθώς:
Τρεις μήνες πριν, η Κορσική είχε επίσημα γίνει Γαλλική επαρχία, αφού η ιδιοκτήτρια Γένοβα την πουλησε στη Γαλλία.
Ο Ναπολέων γεννήθηκε το 1769 στο Αιάκειο (Ajaccio) τής Κορσικής. Τον 15αύγουστο η μητέρα του καθώς γύριζε απ’ την. εκκλησια την έπιασαν οι πόνοι στο δρόμο. Γέννησε σε άμαξα, την οποία ετοίμασαν πρόχειρα και την σκέπασαν με ταπετσαρία διάστικτη από παραστάσεις της Ιλιάδος. Γεννήθηκε Γάλλος υπήκοος καθώς:
Τρεις μήνες πριν, η Κορσική είχε επίσημα γίνει Γαλλική επαρχία, αφού η ιδιοκτήτρια Γένοβα την πουλησε στη Γαλλία.
Γονείς του ο Κάρλο ντι Μπουοναπάρτε (Carlo di Buonaparte) και η Λετίτσια Μαρία Ραμολίνο (Letizia Maria Ramolino). Είχαν και οι δύο χαμηλόβαθμο τίτλο ευγενείας ( - di) . Έκαμαν δεκατρία παιδιά, αλλά πέραν της παιδικής ηλικίας έζησαν οκτώ.
Την επομένη της γέννησής του Ναπολεοντα γιόρταζαν στην Κορσική τον Άγιο Ναπολέοντα - Santo Napoleone και τον βάφτισαν με αυτό τo όνομα.
Από παιδί δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός, όλοι όμως αναγνώριζαν την ανωτερότητά του.
Η αξιοσύνη προκαλεί φθόνο. Τα προικισμένα άτομα είναι καταδικασμένα να νοιώσουν τη μοναξιά. Απόμακρος, σιωπηλός, μελαγχολικός, ευερέθιστος, χλωμός, αδύνατος, αρνητικός στους περιορισμούς, σκληρός, δεχόταν τις τιμωρίες χωρίς διαμαρτυρία, ποτέ δεν άρθρωσε ούτε λέξη συγγνώμης.
Δεν ενδιαφερόταν για παρέες και για παιδικά παιχνίδια.
Η αγαπημένη του ενασχόληση ήταν οι φανταστικές μάχες, στις οποίες κατατρόπωνε τον εχθρό με οβίδες-πορτοκάλια.
Δεν είχε φυσιολογική παιδική ηλικία. Το όνομα Ναπολεόνε στην Κορσική το πρόφεραν σε διάλεκτο Ναμπουλιόνε (Nabulione). Η μητέρα του, της οποίας η επίδραση στον χαρακτήρα τού γιού της ήταν σημαντική, παραφράζοντας τον φώναζε Ραμπουλιόνε (Rabulione), δηλ. ανακατωσούρα.
Αρχικά μισούσε τους Γάλλους που πήραν την πατρίδα του, έλεγε πως γεννήθηκε όταν η Κορσική πέθαινε. Δέκα ετών έγινε δεκτός στη Σχολή Ευελπίδων της πόλης Μπριέν λε Σατώ (Brienne le Château), στην βορειοκεντρική Γαλλία, λόγω τίτλου ευγενείας, αλλά και με κάποια μεσολάβηση του γάλλου διοικητή της Κορσικής. Πριν πάει είχε παρακολουθήσει μαθήματα γαλλικής, ποτέ όμως δεν έμαθε καλά γαλλικά, η προφορά του παρέμεινε βαριά Κορσικανή.
Την επομένη της γέννησής του Ναπολεοντα γιόρταζαν στην Κορσική τον Άγιο Ναπολέοντα - Santo Napoleone και τον βάφτισαν με αυτό τo όνομα.
Από παιδί δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός, όλοι όμως αναγνώριζαν την ανωτερότητά του.
Η αξιοσύνη προκαλεί φθόνο. Τα προικισμένα άτομα είναι καταδικασμένα να νοιώσουν τη μοναξιά. Απόμακρος, σιωπηλός, μελαγχολικός, ευερέθιστος, χλωμός, αδύνατος, αρνητικός στους περιορισμούς, σκληρός, δεχόταν τις τιμωρίες χωρίς διαμαρτυρία, ποτέ δεν άρθρωσε ούτε λέξη συγγνώμης.
Δεν ενδιαφερόταν για παρέες και για παιδικά παιχνίδια.
Η αγαπημένη του ενασχόληση ήταν οι φανταστικές μάχες, στις οποίες κατατρόπωνε τον εχθρό με οβίδες-πορτοκάλια.
Δεν είχε φυσιολογική παιδική ηλικία. Το όνομα Ναπολεόνε στην Κορσική το πρόφεραν σε διάλεκτο Ναμπουλιόνε (Nabulione). Η μητέρα του, της οποίας η επίδραση στον χαρακτήρα τού γιού της ήταν σημαντική, παραφράζοντας τον φώναζε Ραμπουλιόνε (Rabulione), δηλ. ανακατωσούρα.
Αρχικά μισούσε τους Γάλλους που πήραν την πατρίδα του, έλεγε πως γεννήθηκε όταν η Κορσική πέθαινε. Δέκα ετών έγινε δεκτός στη Σχολή Ευελπίδων της πόλης Μπριέν λε Σατώ (Brienne le Château), στην βορειοκεντρική Γαλλία, λόγω τίτλου ευγενείας, αλλά και με κάποια μεσολάβηση του γάλλου διοικητή της Κορσικής. Πριν πάει είχε παρακολουθήσει μαθήματα γαλλικής, ποτέ όμως δεν έμαθε καλά γαλλικά, η προφορά του παρέμεινε βαριά Κορσικανή.
-Οι συμμαθητές του, γόνοι Γάλλων πλουσίων ευγενών, αντιμετώπιζαν με υπεροψία τον φτωχό μικροευγενή. Τον πείραζαν γιά τα γαλλικά του και για την ανέχεια του, αυτός αντιδρούσε με καυγάδες και εσωστρέφεια, και κλεινόταν στα βιβλία του. Γρήγορα όμως κέρδισε την αναγνώριση και τών συμμαθητών και τών καθηγητών. Η ευφυΐα του, η γενναιότητά του, η γενναιοδωρία του, δεν άφηναν περιθώρια. Προτιμούσε να πάει φυλακή, παρά να καρφώσει συμμαθητές του.
-Με πρόταση τών καθηγητών πήγε και στην Ανώτερη Στρατιωτική Σχολή στο Παρίσι, όπου σ’ ένα έτος ολοκλήρωσε το 2ετές πρόγραμμα. Στα 16του ήταν ανθυπολοχαγός πυροβολικού. Αρχικά προτιμούσε το ναυτικό, ίσως όμως το πυροβολικό να ήταν το μόνο που μπορούσε να αναδείξει την ευφυϊα του, σε αντιστάθμισμα τής έλλειψης εξωτερικών προσόντων. Οι καθηγητές τον χαρακτήρισαν καλό γνώστη τών μαθηματικών, τής ιστορίας, τής γεωγραφίας, και τών αφηρημένων επιστημών, αλλά αδιάφορο για τα υπόλοιπα μαθήματα. Ένας απ’ τους εξεταστές του ήταν ο σπουδαίος μαθηματικός Λαπλάς, τον οποίον διόρισε αργότερα ως μέλος τής Γερουσίας.
Ο πατέρας του δεν πρόλαβε να τον δει αξιωματικό, είχε πεθάνει επτά μήνες νωρίτερα, είχε αφήσει μία πολυμελή φτωχή οικογένεια.
-Η γαλλική επανάσταση τον βρήκε υπολοχαγό. Καιροσκοπικά τάσσεται με τους ριζοσπάστες αριστερούς, τους Ιακωβίνους. Στην μητέρα του έγραψε πως απ’ τη στιγμή που είσαι υποχρεωμένος να διαλέξεις πλευρά, διάλεξε τους δυνατούς, κι’ ας καταστρέφουν, κι’ ας καίνε, κι’ ας ερημώνουν, καλύτερα να τους φας, παρά να σε φάνε. Έτσι σκεπτόταν.
-Από το 1815 που έχασε το Βατερλώ και παραδόθηκε στους Άγγλους, τους πιό άσπονδους εχθρούς του, και μέχρι το θάνατό του, τον Μάιο 1821 (λίγο μετά την έναρξη τής Ελληνικής Επανάστασης), τα τελευταία αυτά έξι χρόνια της ζωής του, τα έζησε μέσα σ’ ένα στάβλο, επισκευασμένο πρόχειρα γιά κατοικία απ’ τους Άγγλους, που το έκαμαν επίτηδες για να τον μειώσουν. Tον είχαν άχτι, γιατί τους είχε αρκετές φορές ευτελίσει. Ο στάβλος βρισκόταν πάνω στο πιο γυμνό και πιο άγονο νησί του νότιου Ατλαντικού, την Αγία Ελένη.
-Με πρόταση τών καθηγητών πήγε και στην Ανώτερη Στρατιωτική Σχολή στο Παρίσι, όπου σ’ ένα έτος ολοκλήρωσε το 2ετές πρόγραμμα. Στα 16του ήταν ανθυπολοχαγός πυροβολικού. Αρχικά προτιμούσε το ναυτικό, ίσως όμως το πυροβολικό να ήταν το μόνο που μπορούσε να αναδείξει την ευφυϊα του, σε αντιστάθμισμα τής έλλειψης εξωτερικών προσόντων. Οι καθηγητές τον χαρακτήρισαν καλό γνώστη τών μαθηματικών, τής ιστορίας, τής γεωγραφίας, και τών αφηρημένων επιστημών, αλλά αδιάφορο για τα υπόλοιπα μαθήματα. Ένας απ’ τους εξεταστές του ήταν ο σπουδαίος μαθηματικός Λαπλάς, τον οποίον διόρισε αργότερα ως μέλος τής Γερουσίας.
Ο πατέρας του δεν πρόλαβε να τον δει αξιωματικό, είχε πεθάνει επτά μήνες νωρίτερα, είχε αφήσει μία πολυμελή φτωχή οικογένεια.
-Η γαλλική επανάσταση τον βρήκε υπολοχαγό. Καιροσκοπικά τάσσεται με τους ριζοσπάστες αριστερούς, τους Ιακωβίνους. Στην μητέρα του έγραψε πως απ’ τη στιγμή που είσαι υποχρεωμένος να διαλέξεις πλευρά, διάλεξε τους δυνατούς, κι’ ας καταστρέφουν, κι’ ας καίνε, κι’ ας ερημώνουν, καλύτερα να τους φας, παρά να σε φάνε. Έτσι σκεπτόταν.
-Από το 1815 που έχασε το Βατερλώ και παραδόθηκε στους Άγγλους, τους πιό άσπονδους εχθρούς του, και μέχρι το θάνατό του, τον Μάιο 1821 (λίγο μετά την έναρξη τής Ελληνικής Επανάστασης), τα τελευταία αυτά έξι χρόνια της ζωής του, τα έζησε μέσα σ’ ένα στάβλο, επισκευασμένο πρόχειρα γιά κατοικία απ’ τους Άγγλους, που το έκαμαν επίτηδες για να τον μειώσουν. Tον είχαν άχτι, γιατί τους είχε αρκετές φορές ευτελίσει. Ο στάβλος βρισκόταν πάνω στο πιο γυμνό και πιο άγονο νησί του νότιου Ατλαντικού, την Αγία Ελένη.
Πέθανε από καρκίνο του στομάχου, 52 χρονών.
Γιά το ύψος του έχει επικρατήσει η γνώμη πως ήταν πολύ κοντός, σχεδόν νάνος.
Δεν είναι αλήθεια. Οι Άγγλοι τον μέτρησαν όταν πέθανε.
Δεν είχαν κανένα λόγο να πουν κάτι το κολακευτικό γι’ αυτόν.
Τον βρήκαν 5’ και 6”, γύρω στο 1,68.
Επειδή όμως περιστοιχιζόταν πάντα από πανύψηλους θηριώδεις γρεναδιέρους
τής αυτοκρατορικής φρουράς, η σύγκριση υπήρξε καταλυτική και τότε και στην ύστερη φημολογία.
Οι γρεναδιέροι ήταν ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να πεθάνουν για τον Ναπολέοντα
με σημαία το λάβαρο των αετών και με την κραυγή
«Vive l’ Εmpereur», Ζήτω ο Αυτοκράτωρ!
Δεν είναι αλήθεια. Οι Άγγλοι τον μέτρησαν όταν πέθανε.
Δεν είχαν κανένα λόγο να πουν κάτι το κολακευτικό γι’ αυτόν.
Τον βρήκαν 5’ και 6”, γύρω στο 1,68.
Επειδή όμως περιστοιχιζόταν πάντα από πανύψηλους θηριώδεις γρεναδιέρους
τής αυτοκρατορικής φρουράς, η σύγκριση υπήρξε καταλυτική και τότε και στην ύστερη φημολογία.
Οι γρεναδιέροι ήταν ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να πεθάνουν για τον Ναπολέοντα
με σημαία το λάβαρο των αετών και με την κραυγή
«Vive l’ Εmpereur», Ζήτω ο Αυτοκράτωρ!
Διαβαστε επισης
Κύπριος Ιστορικός Ερευνητής Τεκμηριώνει την Ελληνική Καταγωγή
του Ναπολέοντα Βοναπάρτη
phivosnicolaides.blogspot.gr/2014/03/blog-post_8.html-
http://www.mani.org.gr/apodimoi/nap/napoleon.htm
http://www.tovima.gr/vimagazino/views/article/?aid=721840
Κύπριος Ιστορικός Ερευνητής Τεκμηριώνει την Ελληνική Καταγωγή
του Ναπολέοντα Βοναπάρτη
phivosnicolaides.blogspot.gr/2014/03/blog-post_8.html-
http://www.mani.org.gr/apodimoi/nap/napoleon.htm
http://www.tovima.gr/vimagazino/views/article/?aid=721840
Τα «Απομνημονεύματα της Δούκισσας d'Abrantes»
https://babel.hathitrust.org/cgi/pt…
https://babel.hathitrust.org/cgi/pt…
Απομνημονεύματα της Δούκισσας d'Abrantes
Tο βιβλίο είναι μια συντομευμένη εκδοχή των επτά τόμων Αναμνήσεις επισκόπηση της ζωής και τα έργα της Δούκισσας d'Abrantes από τον Oliver Bernier και Katell le Bourhis. Τα βιβλία είναι αρκετά βαριά -παραγεμισμένα καθως συγγραφείς πληρώθηκαν από τον ...όγκο για να... δίνει τα πιο σημαντικά τμήματα της ιστορίας της. Αν ψάχνετε απο "πρωτο χέρι" προσώπο της ζωής του Ναπολέοντα και της οικογένειάς του και τα γεγονότα της πρώτης αυτοκρατορίας, τότε αυτό είναι ένα καλό βιβλίο διασκεδαστικό και ενημερωτικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου