#κα­νείς#.... δε θα μπορούσε να το διατυπώσει , πιο σύντομα και σαφέστερα..!!

Ο Δημόκριτος,εισά­γει τη νόηση (διάνοια) 
σε έναν ανταγωνισμό με τις αισθήσεις ...
Λέει η νόηση... 
* Φαινομενικό είναι το χρώμα, φαινομενική η γλυκύτητα, 
φαινομενική η πικρότητα... στην πραγματικότητα υπάρχουν 
μόνο άτομα και κενό...!!
Και οι αισθήσεις απαντούν ...
*Καημένη νόηση, παίρνεις τα αποδεικτικά στοιχεία σου από εμάς 
και περιμένεις, να μας νικήσεις με αυτά .?.
Η νίκη σου είναι η ήττα σου....

Πράγματι...


Ο Δημόκριτος γεννήθηκε στα Άβδηρα της Θράκης γύρω στα 460 π.Χ 
και πέθανε σε πολύ μεγάλη ηλικία, όπως μας λέει η παράδοση, 
είχε δάσκαλό του το Λεύκιππο. 
Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για τη ζωή του, εκτός από το ότι 
έκανε πολλά ταξίδια και ότι ασχολήθηκε μεθοδικά με όλες τις επιστήμες 
της εποχής του (όπως αργότερα και ο Αριστοτέλης).
 Ήλθε σε επαφή τόσο με τη φιλοσοφία των Ελεατών όσο και μ’ αυτές 
του Πυθαγόρα και του Πρωταγόρα. 
Φέρεται να ταξίδεψε πολύ στην Ανα­τολή, το βέβαιο, πάντως, είναι ότι 
πήγε τελικά στην Αθήνα. 
Διέθετε εξαι­ρετικές μαθηματικές γνώσεις, σε σημείο που να λέγεται ότι ξεπερνούσε κι αυτούς ακόμα τους Αιγυπτίους γεωμέτρες. 
Κατά τον Διογένη Λαέρτιο, ο Δημόκριτος είχε επονομασθεί Σοφία και 
είχε συγγράψει πλήθος έργων περί ηθικής, μαθηματικών, 
μουσικής και τεχνών, καθώς κι έναν Μικρό Διάκοσμο. 
Μας είναι εξαιρετικά δύσκολο να διακρίνουμε τι ανήκει στον Λεύκιππο 
και τι στον Δημόκριτο, μέσα σε ό,τι έχει διασωθεί από την αρ­χαία ατομική θεωρία.