...άνοιξαν οι Αέρηδες στην Πλάκα, για πρώτη φορά στη νεότερη Ιστορία

Οι Αέρηδες είναι ο αρχαιότερος μετεωρολογικός σταθμός, 
που υπολόγιζε τον καιρό και την ώρα.
Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης, 
που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του έργου του ΕΣΠΑ
«Συντήρηση και Ανάδειξη του Ωρολογίου του Ανδρονίκου Κυρρήστου, 
στον αρχαιολογικό χώρο της Ρωμαϊκής Αγοράς Αθηνών».

Πρόκειται για έναν οκταγωνικό πύργο (πλευρά μήκους 3,20μ.) πάνω
σε τρεις βαθμίδες, από πεντελικό μάρμαρο.

Έχει κωνική στέγη, κυλινδρικό πρόσκτισμα στη νότια πλευρά και δύο
κορινθιακά πρόπυλα στα ΒΑ και στα ΒΔ.

Κτίστηκε από τον αστρονόμο Ανδρόνικο από την Κύρρο της Μακεδονίας
στο πρώτο μισό του 1ου αιώνα π.Χ.

Στο πάνω μέρος κάθε πλευράς εικονίζονται ανάγλυφα

οι άνεμοι με τα σύμβολά τους και τα ονόματά τους χαραγμένα.
Εξωτερικά υπήρχαν ηλιακά ρολόγια, ενώ εσωτερικά λειτουργούσε
υδραυλικό ρολόι.

Σύμφωνα με ενημέρωση από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού,
έγιναν εξειδικευμένες εργασίες από το μόνιμο προσωπικό συντήρησης
της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών στο εσωτερικό του μνημείου και
το περίφημο Ωρολόγιον του Ανδρονίκου.

Το κτήριο του τέλους του 1ου αι. π.Χ., που διέθετε εννέα ηλιακά ωρολόγια
αλλά και μηχανισμό «πλανηταρίου», αποδίδεται στο σύνολό του,
για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία, στους επισκέπτες του χώρου
και την επιστημονική κοινότητα.

Το Ωρολόγιο του Κυρρήστου ανεγέρθηκε από τον Έλληνα αστρονόμο 
Ανδρόνικο από την Κύρρο της Μακεδονίας (ή Μακεδονικής Συρίας) 
(α΄ μισό του 1ου αιώνα π.Χ.), ανατολικά του αρχαιολογικού χώρου 
του μικρού πρόπυλου της Ρωμαϊκής Αγοράς στην Αθήνα.
Κατά την πρωτοχριστιανική περίοδο χρησιμοποιήθηκε ως καμπαναριό 
βυζαντινής εκκλησίας. 
Κατά τον 15ο αιώνα το μνημείο περιγράφεται από τον περιηγητή 
Κυριακό Αγκωνίτη ως ναός του Αιόλου.

Μετά την εκκένωση της Αθήνας από τα στρατεύματα του Φραντσέσκο 
Μοροζίνι και την ανακατάληψη της από τους Τούρκους, το κτίριο αυτό μετατράπηκε σε Τεκέ (τουρκικά: μουσουλμανικό μοναστήρι) από 
Δερβίσηδες που είχαν έλθει από διάφορα μέρη της Οθωμανικής 
Αυτοκρατορίας και εγκαταστάθηκαν σε αυτό. 

Στην αρχή, οι δερβίσηδες ήταν ανυπάκουοι και δημιουργούσαν αρκετά προβλήματα στην οθωμανική διοίκηση. Στις αρχές του 19ου αιώνα, 
ο τότε βοεβόδας της Αθήνας Χασεκής αναγκάστηκε με στρατό να τους καθυποτάξει, απειλώντας τους πως αν δεν ακολουθήσουν τις σχετικές 
διατάξεις της διοίκησης θα τους εκδίωκε. 
Έτσι παρέμειναν περιορισμένοι εντός του κτιρίου, συντηρούμενοι με 
κοινή δαπάνη από εισφορές μουσουλμάνων κατοίκων που έτρεφαν 
γι' αυτούς μεγάλο σεβασμό. Στον Τεκέ φιλοξενούνταν επίσης και 
ανώτατοι ιερουργοί του μουσουλμανικού δόγματος που έφθαναν 
στην Αθήνα. 
Κατά τη περίοδο αυτή ο πύργος θάφτηκε κατά το μισό του ύψος, 
και ίχνη αυτού φαίνονται ακόμη στο εσωτερικό του, ενώ ακόμη 
υπάρχουν τουρκικές επιγραφές στα τοιχώματα.
Ανασκάφηκε πλήρως κατά τον 19ο αιώνα από την Ελληνική 
Αρχαιολογική Εταιρεία.

Ο Γάλλος περιηγητής Κόμης ντε Φορμπέν που επισκέφθηκε την πόλη 
το 1817 βρήκε το ωρολόγιο του Κυρρήστου να κατέχεται από τους 
Δερβίσηδες που διακρίνονταν για την ομορφιά τους και τη σεμνότητα 
του ήθους τους αλλά ήταν ιδιαίτερα αυθάδεις σε κάθε είδους δεσποτική διοικητική Αρχή.
Οι Δερβίσηδες παρέμειναν εδώ μέχρι το 1821 οπότε και η Αθήνα 
καταλήφθηκε από τους Έλληνες, με αποτέλεσμα να διαφύγουν άλλοι 
στην Εύβοια και άλλοι στη Μικρά Ασία. 
Γεγονός πάντως είναι ότι η παρουσία και διαμονή τους στη μνημείο 
το διέσωσε από ποικίλες καταστροφές, όταν αντίθετα φθάνοντας 
Ευρωπαίοι αρχαιολάτρες αφαιρούσαν και άρπαζαν αρχαιότητες. 

Από όταν περιήλθε στα χέρια των Ελλήνων συμπεριελήφθη στις 
αρχαιότητες και στους αρχαιολογικούς χώρους της Αθήνας. 

Η δε συνοικία που αναπτύχθηκε γύρω του ονομάζεται ομοίως 
συνοικία Αέρηδες

με πληροφορίες και από https://el.wikipedia.org/wiki/