...υπάρχουν γυναίκες που αθόρυβα φέρνουν την ευτυχία στη ζωή σου...

...είναι οι γυναίκες που ήρθαν να σε ακούσουν.
Όχι μία από εκείνες που έχεις για θύμα σου.

Όχι μια από τη μάζα που θα χρησιμοποιήσεις για καβάτζα 
όταν θα βαρεθείς.
Είναι από τις άλλες. Είναι από εκείνες που θα πρέπει 
να σε αγάπησε πολύ ο Θεός για να σου τη στείλει.

Αυτές οι γυναίκες φορούν επάξια τον τίτλο του ανθρώπου. 
Σου χαμογελάνε και τα λόγια τους είναι βάλσαμο για 
την ψυχή σου. Πονάει το φυλλοκάρδι τους κάθε που θα έχεις 
την ανάγκη τους και τρέμουν μη και δε μπορέσουν να σταθούν 
δίπλα σου.
Δε θα σου πουν ποτέ το παράπονο τους. Δε θα τις ακούσεις 
να γκρινιάζουν μα μήτε και να σου ζητήσουν προσοχή.
Θα είναι δίπλα σου κάθε που κλαις να βαστούν ως βράχοι 
και θα σου σκουπίζουν τα δάκρυα.

Όχι δεν τους χαρίστηκε η δική τους ζωή. 
Δεν το κάνουν από υποχρέωση ή γιατί θέλουν να δώσουν όσο 
καλό έχουν πάρει.
Είναι γυναίκες που έχουν πονέσει περισσότερο από τον καθένα 
μα επιμένουν πως το καλό του κόσμου είναι εκεί έξω.
Είναι εκεί έξω κι αν δε τους το φέρει ο Θεός, θα το φέρουν 
εκείνες στους άλλους.

Κουβέντα δε θα ακουστεί από τα χείλη τους αν 
δε το ζητήσεις. 
Ό,τι σου αρκεί, αυτό θα πάρεις. 
Φόβο πως θέλουν αντάλλαγμα, να μην έχεις.
Δεν το έχουν ανάγκη. 
Γι’ αυτές τις γυναίκες ανταμοιβή είναι η γεμάτη ψυχή 
και τα καθαρά μάτια.
Μάτια που σε κοιτούν και βλέπεις μέσα τους την ευτυχία.
Ψυχή γεμάτη από αγάπη και ευχές ανθρώπων που τους έδωσαν 
ό,τι είχαν. Ανθρώπων που δε καρπώνονται το καλό τους 
για να πατήσουν πάνω στο πτώμα τους.

Μην κάνεις να τις λυπηθείς γιατί θα τις χάσεις πριν καν 
καταλάβεις πως ήρθαν.
Κι αν, όμοια με άλλους, με αχαριστία τις αντιμετωπίσεις, 
θεώρησε τον εαυτό σου άτυχο και ανίκανο να δεχτεί το καλό.
Καθείς έχει μια τέτοια γυναίκα στη ζωή του. 
Στη καθημερινότητα του καθενός έχει την ιδιότητά της.

Δε θα χρειαστεί να προσπαθήσεις για να τις ξεχωρίσεις 
μέσα στο πλήθος. 
Βλέπεις, αυτές οι γυναίκες γεννήθηκαν για να ξεχωρίζουν...