...ένας Αύγουστος φεύγει....

...καί ένας άλλος μένει...κι'αυτός αξίζει....

Ο Αύγουστος της καρδιάς μας...πού θά μάς ζεστάνει τις κρύες νύχτες...
μέ υπέροχα ηλιοβασιλέματα στό γκρίζο τού χειμώνα....
Ο Αύγουστος τών ποιητών....
Ο Αύγουστος τής ήσυχης παραλιακής ταβέρνας....καί τού 'Ερωτα πού 
φοράει ένα λευκό μακό...καί βολτάρει στίς πλατείες...
Ο Αύγουστος με το χειροκρότημα...κι'αυτός ο Αύγουστος δέν θά φύγει ποτέ...
Δέν μπορεί νά φύγει...όπως η ομορφιά πού κάποτε με πλάνεψε...
καί έμεινα εκεί γιά πάντα.