ο Βασίλης Φίλιας καθηγητής κοινωνιολογίας...πέθανε, σήμερα 13 Φεβρουαρίου 2018

Ο Βασίλης Φίλιας γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1927 και τις γυμνασιακές σπουδές του ολοκλήρωσε στο 5ο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών. 
Ως νεαρός μαθητής έλαβε μέρος στην Αντίσταση.
Τον Οκτώβριο του 1944 συνελήφθη από τον ΕΛΑΣ αλλά σύντομα απελευθερώθηκε.

Το 1946 εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. 
Το καλοκαίρι του 1949 επιστρατεύθηκε και επιλέχθηκε ως Έφεδρος Αξιωματικός.

Στις αρχές του 1953 πήρε το πτυχίο της Νομικής και μετέβη στο Βερολίνο όπου φοίτησε στη Σχολή Θεωρητικών Οικονομικών. 
Το 1961 έλαβε το Διδακτορικό του δίπλωμα και επέστρεψε στην Αθήνα όπου εργάστηκε αρχικά στον Οργανισμό Βιομηχανικής Αναπτύξεως στο τμήμα Βιομηχανικών έργων.

Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Εποχές», «Τεχνικά χρονικά» και «Αρχιτεκτονικά θέματα», ενώ συμμετείχε στην οικονομική στήλη της εφημερίδας «Εβδομάδα».
Από το 1964 έως το 1967 ήταν Γενικός Γραμματέας στην Εταιρεία Προγραμματισμού, ενώ είχε αναλάβει την Έρευνα Μετανάστευσης στο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών.

Οπως αναφέρει η wikipedia, μετά το πραξικόπημα του 1967 ο Βασίλης Φίλιας οργανώθηκε μαζί με άλλους διανοουμένους την αντιστασιακή οργάνωση «Δημοκρατική Άμυνα». Τον Ιούνιο του 1968 συνελήφθη από την Ασφάλεια 
και οδηγήθηκε στις Φυλακές Αβέρωφ. Τον Μάιο του 1969 καταδικάστηκε από 
το Έκτακτο Στρατοδικείο σε 18,5 χρόνια φυλακή. Με την αμνηστία του 1973 αφέθηκε ελεύθερος.

Το 1974 διορίστηκε Γενικός Διευθυντής στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών 
Ερευνών και υπήρξε επικεφαλής του κέντρου μέχρι το 1981.
Το 1975 διορίζεται εντεταλμένος υφηγητής Κοινωνιολογίας στην Πάντειο Ανώτατη Σχολή Πολιτικών Επιστημών και το 1977 εκλέχθηκε καθηγητής.
Τον Ιούνιο του 1975 διαγράφτηκε από μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ.
Το 1975 άρχισε να συνεργάζεται με την Ελευθεροτυπία (μέχρι το 1986) και υπήρξε συνεκδότης του περιοδικού «Οικονομία και Κοινωνία».

Από το 1977 και για σειρά ετών δίδαξε στη Σχολή Ελευθέρων Σπουδών «Εργαστήρι Δημοσιογραφίας». Από το 1978 έως το 1987 έδωσε διαλέξεις 
σε όλη την Ελλάδα στο πλαίσιο του Ελεύθερου Ανοιχτού Πανεπιστημίου 
– θεσμού που σύστησε το Υπουργείο Παιδείας.

Το 1980 – 1981 διατέλεσε Πρύτανης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ 
το διάστημα 1985-1989 διατέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνιολογίας 
στο ίδιο πανεπιστήμιο.

Υπήρξε επί σειρά ετών καθηγητής στην Σχολή Εθνικής Άμυνας και τη Σχολή Πολέμου της Πολεμικής Αεροπορίας καθώς και διευθυντής σύνταξης στην «Αεροπορική Επιθεώρηση» του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας.

Ο Βασίλης Φίλιας συνέγραψε 22 βιβλία.

Το βιβλίο του «Κοινωνία και Εξουσία στην Ελλάδα», το οποίο συνέγραψε 
εξ ολοκλήρου στην φυλακή, αποτελεί ευαγγέλιο για πολλούς επιστήμονες, 
ενώ το βιβλίο του «Από τα αξέχαστα και λησμονημένα» για τον αντιστασιακό αγώνα ενάντια στην χούντα του 1967, περιγράφει γλαφυρά την εποχή της Αντίστασης.

Στις εκλογές του 1985 συμμετείχε ως υποψήφιος συνεργαζόμενος με το ΚΚΕ, 
σε μη εκλόγιμη θέση. Το φθινόπωρο του 1985 ήταν συνιδρυτής του φορέα 
Λαϊκή Αγωνιστική Ενότητα.

Το 1986 διαφοροποιήθηκε από την φιλοκυβερνητική γραμμή της Ελευθεροτυπίας, αποχώρησε και άρχισε συνεργασία ως σχολιογράφος με την εφημερίδα Πρώτη έως το 1988, οπότε διέκοψε και συνεργάστηκε με την εφημερίδα Έθνος.

Στις εκλογές του Ιουνίου του 1989 συμμετείχε ως υποψήφιος του 
Συνασπισμού στη Β’ Αθηνών. 
Τον Ιούλιο του 1989 διορίστηκε πρόεδρος του Δ.Σ. της Ολυμπιακής 
Αεροπορίας μέχρι το τέλος του 1992. Από το 1991 υπήρξε υπεύθυνος της ελληνικής έκδοσης του διεθνούς περιοδικού «Ο Σοσιαλισμός του Μέλλοντος».

Μας άφησε παρακαταθήκη σπουδαίο συγγραφικό έργο:

- Το Συνταγματικόν Δικαίωμα της Ελευθεροτυπίας και η κατά το άρθρον 367 Π.Κ. 
πρόσθετος προστασία, Αθήνα 1966

- Το πρόβλημα του σχηματισμού παραγωγικού κεφαλαίου εις τας υπανάπτυκτους 
οικονομίας Αθήνα 1967
- Προβλήματα κοινωνικού μετασχηματισμού, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 1974
- Μαξ Βέμπερ: Συστηματική Κοινωνιολογία και Μεθοδολογία,εκδ. Νέα Σύνορα, Αθήνα 1976
Εισαγωγή στη Μεθοδολογία και τις Τεχνικές των Κοινωνικών Ερευνών, 
Gutenberg,Αθήνα 1977
- Κοινωνικά Συστήματα, Τόμος Α,εκδ. Νέα Σύνορα, Α. Λιβάνης,Αθήνα 1977
- Κοινωνικά Συστήματα, Τόμος Β,εκδ. Νέα Σύνορα, Α. Λιβάνης, Αθήνα 1978
- Όψεις της διατήρησης και της μεταβολής του κοινωνικού συστήματος, 
Τόμος Α,εκδ. Νέα Σύνορα,Αθήνα 1979
- Όψεις της διατήρησης και της μεταβολής του κοινωνικού συστήματος, 
Τόμος Β εκδ. Νέα Σύνορα, Αθήνα 1980
- Κοινωνιολογικές προσεγγίσεις,Σύγχρονη Εποχή,Αθήνα 1983
- Κοινωνιολογία Γ’ Λυκείου,εκδ. Παπαζήσης, 1983
- Αντιπαραθέσεις,Gutenberg,Αθήνα 1984
Κοινωνία και εξουσία στην Ελλάδα – Η νόθα αστικοποίηση 1800 - 1864,
Gutenberg 1985
- Οικονομική Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, 
Τόμος Α,εκδ. Παπαζήσης, 1985
- Οικονομική Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, 
Τόμος Β,εκδ. Παπαζήσης, 1986
- Δεκατέσσερα Δοκίμια Κοινωνιολογίας,εκδ. Μπουκουμάνη,Αθήνα 1991
- Κοινωνικά Συστήματα στον 20ο αιώνα,Gutenberg,Αθήνα 1993
- Κοινωνιολογία της Οικονομίας,Gutenberg,Αθήνα 1994
- Κοινωνιολογία της Υπανάπτυξης,Σύγχρονη Εποχή,Αθήνα 1996
Αναφορές στην κοινωνική πραγματικότητα του τέλους του 20ου αιώνα, 
εκδ. Ι. Σιδέρη,Αθήνα 1996
- Τα αξέχαστα και τα λησμονημένα,εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 1997
- Σύγχρονες Κοινωνικές Επιστήμες-Θεωρία και Πράξη: 
- Προβληματισμοί και Επισημάνσεις εκδ. Ι. Σιδέρη,Αθήνα 1997
- Σύγχρονες Κοινωνικές Επιστήμες-Θεωρία και Πράξη: 
Προβληματισμοί και Επισημάνσεις ΙΙ. Ι. Σιδέρη, Αθηνα 1998
- Κοινωνιολογία του Πολιτισμού, Τόμος Α,εκδ. Παπαζήση,Αθήνα 2000
- Κοινωνιολογία του Πολιτισμού, Τόμος Β,εκδ. Παπαζήση,Αθήνα 2001
- Η λογιστική της παγκοσμιοποίησης και η λογική της ιστορικής εναντίωσης,
εκδ. Κάκτος,Αθήνα 2001
- Κοινωνιολογικές παρεμβάσεις,εκδ. Παπαζήση,Αθήνα 2002
- Κοινωνιολογία του Πολιτισμού, Τόμος Γ, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 2005
- Ανεστραμμένα Είδωλα,εκδ. Παπαζήση,Αθήνα 2007
- Συμβολή στον επαναπροσδιορισμό της ψυχολογίας ως επιστήμης του ανθρώπου,
εκδ. Παπαζήση,Αθήνα 2008
- Από την εξαχρείωση στην εξαθλίωση (1974-2012),
εκδ. Προσκήνιο,Αθήνα 2012[28]
- Κωνσταντίνος Δ. Περρίκος (1905-1943). 
Η Βιογραφία ενός Ήρωα (με Π. Βατάκη & Κ. Λαγό) 
εκδ. Μένανδρος, Αθήνα 2018


...μια σημαντική απώλεια για την Ελλάδα!!!
Ο εκλιπών ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα του πνευματικού και 
δημοκρατικού χώρου και πέθανε ύστερα από ταλαιπωρία σχεδόν 
ενάμιση χρόνου με κάταγμα και πνευμονική ανεπάρκεια.