Σελίδες

Σάββατο 17 Μαρτίου 2018

Αιρετικές αλήθειες και μύθοι του 1821…

Φωτογραφία του Elias Christeas.
Με την διαστρεβλωση της κήρυξης της Επανάστασης απο τους Μανιάτες 
οπλαρχηγούς στη Μάνη 
( Αρεόπολη, 17 Μαρτιου 1821), την απελευθερωση της Καλαμάτας 
απο τους καπετάνιους της Μάνης με 2000 Μανιατες πολεμιστες ( 23 Μαρτιου 1821) 
και την ...''ανακήρυξη της Επαναστασης απο τον ...Παλαιών Πατρων Γερμανό"
- παρότι ο ιδιος στα απομνημονευματα του αναφερει...δεν ημουν την 25η Μαρτιου 
στην Αγια Λαύρα- Δεν σήκωσα λάβαρο-, δεν είναι τα μόνα στοιχεία που έχουν διαστρεβλωθεί...
Είναι βέβαιο, ότι σχεδόν ολη η ελληνική ιστορία έχει γραφτεί στρεβλωμένα. 
Και έτσι την έχουμε μάθει γενιές και γενιές Ελλήνων....
Το πιο χαρακτηριστικό σημείο είναι, ότι έχουμε ηρωοποιήσει και τιμάμε πρόσωπα, 
τα οποία σαφώς και δεν άξιζαν τέτοια τιμή. Πρόσωπα που είχαν – αν μη τι άλλο- θολό 
ή σκοτεινό παρελθόν και ζωή που επ’ ουδενί μπορούν να χαρακτηριστούν ήρωες. 
Η δε πολιτική ζωή τους, ήταν πλήρης ιδιοτέλειας που …χαρακτηρίστηκε ηρωισμός! Ακόμη και θρύλοι – όπως του Κρυφού Σχολειού- από πουθενά δεν προκύπτει ότι ήταν έτσι όπως έμειναν και γράφτηκαν στην ιστορία.
Εδω επιχειρείται μια όσο το δυνατόν εμπεριστατωμένη καταγραφή κάποιων από εκείνους που η ιστορία μας καταγράφει ως ήρωες. Δεν υπαρχει πρόθεση να απομυθοποιήσουμε την προσφορά κανενός, παρά μόνο να συνειδητοποιήσουμε ότι η ιστορία που διδάσκεται έχει στρεβλώσεις και αναλήθειες....
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ 11 ΜΥΘΟΥΣ
-Μέρος πρώτο: Παπαφλέσσας
Ο Γρηγόριος Δικαίος Φλέσσας (ήταν το κοσμικό του όνομα), είναι ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα πρόσωπα. Γεννημένος στο χωριό Πολιανή της Αρκαδίας, τάχθηκε 
από πολύ μικρός στην καλογερική. Η ζωή του για μεγάλο διάστημα ήταν προσευχή και νηστεία.....
( Βλ πληρες κειμενο για τη συνεχεια)

-Μέρος δεύτερο: Ο εμφύλιος του 1824
Πρωταγωνιστές του μένους των Ρουμελιώτικών ορδών, ο Καραϊσκάκης και 
ο Γκούρας, που έτσι έλαβαν από τον Κωλέττη, τον βαθμό του στρατηγού. 
Οι βιασμοί, τα βασανιστήρια, οι αρπαγές και οι καταστροφές ήταν στην 
ημερησία διάταξη.
Για τον εμφύλιο του 1824, η επίσημη ιστορία που διδασκόμαστε στα σχολεία 
δεν αναφέρει σχεδόν τίποτα...
( Βλ πληρες κειμενο για τη συνεχεια)

-Μέρος τρίτο: Γεώργιος Καραϊσκάκης
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, είναι κι αυτός μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του απελευθερωτικού αγώνα, κυρίως με τη στάση του στον εμφύλιο του 1824 και το συγχωροχάρτι που έλαβε από τον Κωλέττη. Χώρια τις θηριωδίες που διέπραξε 
εις βάρος των Μοραϊτών. Η μητέρα του Ζωή, μόλις πέθανε ο άνδρας της κλείστηκε 
σε μοναστήρι και ασπάστηκε τον μοναστικό βίο. Εκεί, ενώ ήταν καλόγρια, γέννησε 
τον Γεώργιο, που ήταν καρπός του Αρματολού Καραΐσκου, εξ ου και το βρέφος 
ονομάστηκε Καραϊσκάκης...
( Βλ πληρες κειμενο για τη συνεχεια)

Μέρος τέταρτο: Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Υπήρξε ένας από τους πλέον επιφανείς Φαναριώτες – Φαρισαίους, με σκοτεινό
- αν όχι άθλιο- ρόλο στην ελληνική πολιτική σκηνή. Στο χοντρό του πρόσωπο, 
με τις φαβορίτες που έφταναν στην άκρη του μουστακιού του, «έλαμπε» η ραδιουργία 
και οι φιλοδοξίες για την εξουσία, για την οποία, όπως και ο Κωλέττης, μπορούσε 
να κάνει τα πάντα. Στόχος του, η απελευθέρωση της Ελλάδας και η ανάληψη 
της εξουσίας από τον ίδιο, με λογική σουλτάνου ...
( Βλ πληρες κειμενο για τη συνεχεια)

Μέρος πέμπτο: 
Οι μπέηδες της Μάνης – *Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης
Μετά την αποτυχία της εξέγερσης των Ελλήνων που έμεινε στην ιστορία ως Ορλωφικά, 
το 1770 και τη συνθήκη Κιουτσούκ- Καϊναρτζή με την οποία οι ρωσικές δυνάμεις αποχώρησαν εγκαταλείποντας τους Έλληνες, το χάος που ακολούθησε στην σκλαβωμένη Ελλάδα ήταν απερίγραπτο. Ειδικά η Μάνη, που συνεργάστηκε με τους αδελφούς Ορλώφ, έφτασε σε απελπιστικό σημείο. Οι Μανιάτες, για να μπορέσουν να επιβιώσουν, ανακάλυψαν την πειρατεία. Τη στάση τους αυτή, όμως, την πλήρωνε όλος ο Μοριάς, αφού με βάση το τουρκικό δόγμα περί συλλογικής ευθύνης, για κάθε πλοίο που κούρσευαν οι Μανιάτες, πλήρωνε όλος ο Μοριάς τεράστιο πρόστιμο. 
Για να μπορέσουν να επιβιώσουν οι υπόλοιποι Μοραΐτες, ζήτησαν από τον σουλτάνο να αποσχισθεί η Μάνη από την υπόλοιπη Πελοπόννησο. 
Κάτι που τελικά συνέβη και η Μάνη ενώθηκε διοικητικά με το Αιγαίο...
-- Η ιστορία του έχει μια γκρίζα και μια μαύρη σκιά. 
Η γκρίζα, όπως θα αναφέρουμε λίγο πιο κάτω, αφορά τον τρόπο που έγινε μπέης 
της Μάνης και είναι εκείνη που δεν είναι ευρύτερα γνωστή. 
Η μαύρη, αφορά την ιστορία που όλοι ξέρουμε, με τη δολοφονία του Καποδίστρια 
από μέλη της οικογένειάς του.
( Βλ πληρες κειμενο για τη συνεχεια)

-Μέρος έκτο: Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας
Ο Δεσπότης Ιγνάτιος αναφέρεται στην ιστορία –συμφώνως με τον Πάπυρο Λαρούς 
(τόμος 7ος σελίδα 596)- ως «μητροπολίτης Άρτης και Ναυπάκτου, εκ των 
επιφανεστέρων ανδρών της προεπαναστατικής περιόδου με εξόχως πατριωτικήν δράσιν». 
Κι όμως, πρόκειται για έναν από τα πιο σκοτεινά πρόσωπα εκείνης της περιόδου. 
Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη, το 1765, από οικογένεια καταγόμενη από τα Χρύσαφα Λακωνίας. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ιωάννης Μπάμπαλος ή Κακουγδός. 
Τη στοιχειώδη παιδεία την έλαβε από το θείο του, ιερομόναχο Γεράσιμο, ο οποίος και τον παρότρυνε να συνεχίσει τις σπουδές του στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, υπό την εποπτεία του μετέπειτα μητροπολίτη Εφέσου Σαμουήλ, ο οποίος τον έκανε διάκο, ακολούθησε ανώτερες σπουδές, αποφοιτώντας από τη Μεγάλη του Γένους Σχολή...
( Βλ πληρες κειμενο για τη συνεχεια)
-Μέρος έβδομο: Ο Μύθος του κρυφού σχολειού!
Είναι γνωστή η στάση της Εκκλησίας στα χρόνια του Βυζαντίου, άλλωστε οι…βυζαντινισμοί που κυριαρχούν και σήμερα συνεχίζονται από εκείνα τα χρόνια. Στη συνέχεια και σε όλα τα χρόνια της σκλαβιάς, ο κλήρος έπαιξε καταλυτικά αρνητικό ρόλο, σε κάθε ιδέα ξεσηκωμού. 
Κι ας μαθαίνουμε σήμερα το αντίθετο. Έχουμε να πούμε και να γράψουμε πολλά. 
Αντικείμενο αυτού του σχολίου ο μύθος του κρυφού σχολειού!
Ο λαός μας, έχει φτάσει να έχει στο υποσυνείδητό του το…κρυφό σχολειό, το οποίο δεν υπήρξε ποτέ και ο μύθος του ξεκίνησε από τον εκπληκτικό πίνακα ζωγραφικής του 
μεγάλου ζωγράφου Νικηφόρου Λύτρα, προϊόν της καλλιτεχνικής φαντασίας του, το 1885.
Κάποιοι θρησκόληπτοι πολιτικάντηδες, με τη συνεργασία του κλήρου και της Εκκλησίας, μετά την δημιουργία του περίφημου έργου, το καπηλεύτηκαν και 
το πέρασαν στη συνείδηση των Ελλήνων, ως πραγματικό γεγονός! 
( Βλ πληρες κειμενο για τη συνεχεια).
-Μέρος όγδοο: Mύθοι και ιδεολογήματα της Εκκλησίας
Ο μύθος του κρυφού σχολειού δημιουργηθηκε απο την Εκκλησία, πιστή στον ρόλο της ως… υπερασπίστριας των εθνικών ιδεωδών του ελληνικού λαού.
Ήταν, άλλωστε, πάγια η τακτική της Εκκλησίας να επιχειρεί να ταυτίζεται με την εθνική μας ιστορία, όπως αυτόκλητα και χωρίς κανένας να την ψηφίσει, να επιχειρεί να επιβάλλει ή να ασκεί με φονταμενταλιστική λογική, ακόμη και εξωτερική πολιτική.
Αυτό ουδόλως είναι περίεργο, δεδομένου ότι η Εκκλησία στην θεοκρατική Ελλάδα είναι κατοχυρωμένη με Συνταγματική βούλα.
Όμως, η πραγματική ιστορία είναι πικρή, όσο κι αν δεν αρέσει σε κάποιους...
( Βλ πληρες κειμενο για τη συνεχεια)
-Μέρος ένατο: Εκκλησία και σκοταδιστική πολιτική
Για τη στάση της Εκκλησίας και του Πατριαρχείου στην επανάσταση γράφηκε σε προηγούμενο σχόλιο.
Είδαμε με απτές και απλές αποδείξεις ότι όχι μόνο ήταν αντίθετη στο ξεσηκωμό των Ελλήνων, αλλά αφόρισε και τους πρωτεργάτες της εξέγερσης Αλέξανδρο Υψηλάντη, 
Μιχαήλ Σούτσο και όσους αγωνιστές τους ακολούθησαν, με απίστευτο υπογεγραμμένο έγγραφο που διαβάστηκε στις Εκκλησίες, ανήμερα του ξεσηκωμού, στις 25 Μαρτίου 1821.
Η σκοταδιστική πολιτική της, όμως, είχε αναρίθμητα θύματα και την προεπαναστατική περίοδο.
Ούτε γι αυτά μαθαίνουμε στα σχολεία και στην ιστορία που διδάσκεται στους νεοέλληνες 
από την Πολιτεία...
( Βλ πληρες κειμενο για τη συνεχεια).

Μέρος δέκατο: Σκοτεινές ιστορίες…Αγίων!
Γεννάδιος – Κοσμάς ο Αιτωλός
Η ιστορία λέει ότι αμέσως μετά την άλωση, γίνεται Πατριάρχης ο Γεώργιος Σχολάριος, 
με το όνομα Γεννάδιος.
Ποιος τον έκανε; Φυσικά, ο Μωάμεθ ο Πορθητής. Δεν μας λέει, όμως, η ιστορία, 
τουλάχιστον αυτή που διδάσκεται στα σχολεία, ότι ο Γεννάδιος ήταν ο μοιραίος 
άνθρωπος για την πτώση του Παλαιολόγου...
( Βλ πληρες κειμενο για τη συνεχεια)

Μέρος ενδέκατο: Η Ελλάδα των δεισιδαιμόνων
Μπορεί η οθωμανική κατοχή στην Ελλάδα να κράτησε σχεδόν 400 χρόνια, αλλά 
η πραγματική σκλαβιά των Ελλήνων ξεπερνά στην πραγματικότητα τα 1500 χρόνια, 
αν αναλογιστούμε ότι πριν τους Οθωμανούς ήταν κάτοχοι οι Βυζαντινοί!
Από τότε που ιδρύθηκε το Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος, δηλαδή το Βυζάντιο, από τον λεγόμενο Μεγάλο Κωνσταντίνο, η λέξη Έλληνας ταυτίζεται με τη λέξη «εθνικός» και 
η λέξη «εθνικός» με τον εχθρό του Κράτους και της Εκκλησίας.
Σε όλα αυτά τα 1500 χρόνια, Βυζαντινοί, Οθωμανοί και Εκκλησία, έκαναν τα πάντα για 
να εξαφανιστεί η ελληνική κληρονομιά της αρχαιότητας και η ελληνική συνείδηση. 
Οι βυζαντινοί αυτοκράτορες, υπό την άμεσο επήρεια της Εκκλησίας, απαγόρευαν κάθε αναφορά στους Έλληνες, με θεσμοθετημένη ποινή θανάτου για τους παραβάτες.
Στα δε μαύρα χρόνια του μεσαίωνα, δεν υπήρχαν Έλληνες. 
Υπήρχαν μόνο ρωμιοί και Ρωμαίοι. 
Το ίδιο συνέβη κι αργότερα επί Οθωμανών.
Υπάρχουν πολλές αναφορές απλών ανθρώπων της εποχής, οι περισσότεροι 
των οποίων ήταν αγράμματοι, όταν ερωτώμενοι αν είναι Έλληνες, 
απαντούσαν «όχι, είμαι ρωμιός και χριστιανός»!
το πλήρες κείμενο (για ΟΛΑ τα ανωτέρω  που είναι περιληπτικά) εδώhttps://antichainletter.wordpress.com/2012/03/24/1821-2/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου