"Στη ζωή μου δεν υπήρξα παρά ένα δάκρυ σε σχήμα γυναίκας..."

ΕΦΥΓΕ Η ΝΟΝΑ ΤΩΝ ΞΩΤΙΚΩΝ
Σήμερα ταξιδεύοντας προς την Κόρινθο για μια προγραμματισμένη συνέντευξη, 
έτυχε η αναβολή της εκ μέρους του ανθρώπου που θα επισκεπτόμουν, 
να γίνει τηλεφωνικά λίγο πριν από το Ψυχιατρείο του Δαφνίου.
Έτσι πρόλαβα στο "τσακ" να στρίψω στην είσοδο του Θεραπευτηρίου, κάτι που
θα έπραττα στην επιστροφή, ώστε να επισκεφθώ την 3η Πτέρυγα όπου 
νοσηλευόταν η ποιήτρια Βάσω Μαργαρίτη, η οποία μπαινόβγαινε στα Ψυχιατρεία 
επί χρόνια.
Αναζητώντας την, ο νοσοκόμος στον οποίο απευθύνθηκα μου είπε ψυχρά τη λέξη "απεβίωσε".
Συγκλονισμένος και αφού πέρασε λίγη ώρα, συνειδητοποίησα ότι από μια γαμημένη τυχαιότητα, βρέθηκα εκεί μέσα μετά από πολύ καιρό που είχα να την επισκεφθώ.
Ήταν η μέρα της Ποίησης, την οποία η Βάσω πάντα τιμούσε με απαγγελίες και 
συνάξεις φίλων, ακόμα και στο Ψυχιατρείο ή στον Ξενώνα του Ασπροπύργου 
που ζούσε πριν καταλήξει στο Δαφνί.
Η Βάσω Μαργαρίτη υπήρξε η νονά της αυτόνομης ομάδας 
"Τα Ξωτικά της Ποίησης" που έδρασε πριν από 30 και πλέον χρόνια στο κέντρο 
της Αθήνας με πολιτισμική δράση, θεατρικά δρώμενα "πεζοδρομίου" και άλλα πολλά.
Όσα Ξωτικά έχουμε απομείνει όταν δουν την ανάρτηση ας επικοινωνήσουμε... έχουμε λόγους... για μια βραδιά, δική της.
Προλαβαίνω την ημέρα της Ποίησης μ' ένα στίχο από κάποιο ποίημά της, 
αν το θυμάμαι επακριβώς:
"Στη ζωή μου δεν υπήρξα παρά ένα δάκρυ σε σχήμα γυναίκας..."

  

Στις φωτογραφίες φίλοι "Ξωτικά" σε επίσκεψή μας στο Δαφνί και 
στον Ξενώνα του Ασπροπύργου με την αγαπημένη της κούκλα! 
Σε κάποιες άλλες κάμποσα "Ξωτικά" σε μια συνάντησή μας πριν 
από μερικά χρόνια στη Νίκαια. 

Στην τελευταία φωτογραφία 4 "Ξωτικά" σε ποιητική βραδιά στα Εξάρχεια: 
Όρθιοι, ο γράφων με τον περιβόητο Μανόλο των τότε καταλήψεων και καθιστοί, 
η Βάσω με τον Αλέκο που λίγες μέρες μετά την συνάντησή μας εκείνη, έθεσε τέρμα 
στη ζωή του με μια σφαίρα. Μια άλλη πονεμένη ιστορία των "Ξωτικών της Ποίησης"...

σχετικά με την πηγή της πληροφορίας 
και περισσότερες φωτό από τα "Ξωτικά"
Γρηγόρης Χαλιακόπουλος 
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=834671093385956&id=100005292185220

...όταν ένας ποιητής η ποιήτρια φεύγει ένα αστέρι γεννιέται, 
γιατί οι ποιητές είναι οι ζωγράφοι του ουρανού, 
καλό παράδεισο να έχει και το άστρο της να είναι φωτεινό...