...κτίστηκε τον 13ο αιώνα μαζί με άλλους πύργους στην Αττική.
Οι πύργοι – βίγλες είχαν σκοπό την αναμετάδοση μηνυμάτων
και την προειδοποίηση των κατοίκων σε περίπτωση κινδύνου
πειρατικών επιδρομών, κάτι αντίστοιχο δηλαδή των βυζαντινών φρυκτωριών.
Οι τοίχοι του ενσωματώνουν και αρχαίο υλικό, εχει 3 ορόφους και δώμα
με 18 επάλξεις.
Giannis SeferlisΑνατολική Αττική. Ανακαλύψτε την μαγεία της φύσης και τον αρχαίο πολιτισμό.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1020
Είναι ένα από τα ελάχιστα οχυρωματικά έργα που η Φραγκοκρατία κληροδότησε
στα Μεσόγεια.
Ήταν ένα είδος μοναχικής βίγλας που είχε σαν σκοπό τη μετάδοση μηνυμάτων
με τη χρήση καπνού την μέρα και φωτιάς τη νύχτα..
Κάθε πύργος -βίγλα (αντίστοιχος της βυζαντινής φρυκτωρίας ) βρισκόταν
σε οπτική επαφή με τον προηγούμενο του πύργο -βίγλα, καθώς και
με τον επόμενό του.
Με αυτό τον τρόπο, από πύργο σε πύργο το μήνυμα έφτανε ταχύτατα
στον προορισμό του.
Εννοείται ότι η φωτιά που έφτιαχνε τον καπνό για την ημέρα και τις φλόγες
για τη νύχτα αναβόταν από το Βιγλάτορα στην ταράτσα του πύργου .
Λέγεται πώς αρκούσε μια ώρα για να φτάσει το μήνυμα από τα παράλια της Ασίας
στα παράλια της Ευρώπης .
Ο πύργος της Βραώνας καθώς και ο ομόλογός του της Λιάδας χρησιμοποιούντο
για την ειδοποίηση των κατοίκων της περιοχής, για την εμφάνιση πειρατών .
Η τοπική παράδοση θέλει τον πύργο της Βραώνας Ενετικό, κτισμένο δηλαδή
μεταξύ των ετών 1394 -1405, ενώ τον συνδέει και με μια δακρύβρεκτη ιστορία
σχετικά με την τύχη του παλικαριού που τον έκτισε.
Οι αρχαιολογικές όμως έρευνες αποδίδουν την κατασκευή του μάλλον
στους Βουργουνδίους Ντε Λα Ρος (1204 -1311) εκατό και πλέον χρόνια πρίν.
markopoulo.gr
Στο δρόμο προς τον αρχαιολογικό χώρο της Βραυρώνας στα αριστερά μας
και λίγο πριν φθάσουμε στη βρύση, την επονομαζόμενη
«Κρόϊ Σκλιά» (= η βρύση του Σκλιά, το οποίο είναι ανδρικό όνομα) ,
δεσπόζει στην κορυφή χαμηλού λόφου ο πύργος της Βραυρώνας.
Κατασκευάστηκε κατά την πρώτη περίοδο της Λατινοκρατίας στην Αττική,
οπότε και κυριάρχησαν στην περιοχή οι Γάλλοι δούκες de la Roche (1204-1311),
και εντάσσεται σε ένα οικοδομικό πρόγραμμα κατασκευής πύργων
ως παρατηρητηρίων, τις λεγόμενες «βίγλες», για τον έλεγχο των περιοχών
από τις πειρατικές επιδρομές .
Πρόκειται για ένα ορθογώνιο πρισματικό κτίριο ύψους 18μ., το οποίο διατηρείται
σε άριστη κατάσταση. Είναι χτισμένο από μεσαίου και μεγάλου μεγέθους
λαξευμένους λίθους με εμβόλιμες κεραμίδες ως βύσματα.
Μάλιστα στη δυτική όψη του διακρίνεται κυκλικός μυλόλιθος
χρησιμοποιημένος ως οικοδομικό υλικό.
Αποτελείται από ισόγειο, δύο ορόφους
και δώμα, όπου βρίσκονται και οι επάλξεις.
Η είσοδός του είναι τοποθετημένη σε υψηλότερο επίπεδο από το έδαφος,
έτσι ώστε η πρόσβασή του να είναι δύσκολη από τους επιδρομείς.
Για τον ίδιο λόγο έχει λίγα ανοίγματα σε ψηλό επίσης σημείο.
Στον περιβάλλοντα χώρο του πύργου πάνω στο λόφο ο αρχαιολόγος
Δημ.Θεοχάρης εντόπισε το 1952 ευρήματα που χρονολογούνται στην
προϊστορική εποχή και συγκεκριμένα στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού
(3200-2000 π.Χ.).
Ο λόφος αυτός προσφερόταν για την εγκατάσταση οικισμού αφενός
γιατί αποτελούσε φυσικό οχυρό και αφετέρου γιατί κάτω από αυτόν απλωνόταν
κάμπος με γόνιμο έδαφος και με πηγή σε κοντινή απόσταση.
Στο χώρο αυτό λοιπόν βρέθηκαν θραύσματα αγγείων που ανήκουν
στον τύπο της «σαλτσιέρας», σε φιάλες, ραμφόστομα και πιθοειδή αγγεία.
Χαρακτηριστικό επίσης σκεύος αυτής της περιόδου ήταν το τηγανόσχημο
αγγείο με εγχάρακτη και εμπίεστη διακόσμηση, η χρήση του οποίου παραμένει
σε εμάς άγνωστη.
Επιπλέον εντοπίσθηκε πληθώρα λεπίδων κατασκευασμένων από το σκληρό
ηφαιστειακό πέτρωμα που λέγεται οψιανός, μια λίθινη αξίνα, μυλόλιθοι
και τριπτήρες. Σημαντικό επίσης εύρημα αποτελεί ένας όλμος, δηλαδή λίθος
ο οποίος χρησίμευε ως βάση για την τοποθέτηση ξύλινης στρόφιγγας πόρτας.
Είναι ουσιαστικά η μοναδική απτή απόδειξη της ύπαρξης οικοδομικών λειψάνων,
τα οποία ακόμα δεν έχουν έρθει στο φως.
Είναι λοιπόν φανερό ότι η επιλογή του κατάλληλου χώρου παίζει τον πρωταρχικό
ρόλο για την τοποθέτηση ενός κτιρίου ή για την ίδρυση ενός οικισμού.
Άλλωστε με αφορμή το συγκεκριμένο παράδειγμα γίνεται κατανοητό το ότι
οι ανάγκες για προστασία και εξασφάλιση των απαραίτητων εφοδίων προς
το ζην είναι οι ίδιες τόσο για τους ανθρώπους των προϊστορικών χρόνων
όσο και για τους ανθρώπους μεταγενέστερων εποχών.
και λίγο πριν φθάσουμε στη βρύση, την επονομαζόμενη
«Κρόϊ Σκλιά» (= η βρύση του Σκλιά, το οποίο είναι ανδρικό όνομα) ,
δεσπόζει στην κορυφή χαμηλού λόφου ο πύργος της Βραυρώνας.
Κατασκευάστηκε κατά την πρώτη περίοδο της Λατινοκρατίας στην Αττική,
οπότε και κυριάρχησαν στην περιοχή οι Γάλλοι δούκες de la Roche (1204-1311),
και εντάσσεται σε ένα οικοδομικό πρόγραμμα κατασκευής πύργων
ως παρατηρητηρίων, τις λεγόμενες «βίγλες», για τον έλεγχο των περιοχών
από τις πειρατικές επιδρομές .
Πρόκειται για ένα ορθογώνιο πρισματικό κτίριο ύψους 18μ., το οποίο διατηρείται
σε άριστη κατάσταση. Είναι χτισμένο από μεσαίου και μεγάλου μεγέθους
λαξευμένους λίθους με εμβόλιμες κεραμίδες ως βύσματα.
Μάλιστα στη δυτική όψη του διακρίνεται κυκλικός μυλόλιθος
χρησιμοποιημένος ως οικοδομικό υλικό.
Αποτελείται από ισόγειο, δύο ορόφους
και δώμα, όπου βρίσκονται και οι επάλξεις.
Η είσοδός του είναι τοποθετημένη σε υψηλότερο επίπεδο από το έδαφος,
έτσι ώστε η πρόσβασή του να είναι δύσκολη από τους επιδρομείς.
Για τον ίδιο λόγο έχει λίγα ανοίγματα σε ψηλό επίσης σημείο.
Στον περιβάλλοντα χώρο του πύργου πάνω στο λόφο ο αρχαιολόγος
Δημ.Θεοχάρης εντόπισε το 1952 ευρήματα που χρονολογούνται στην
προϊστορική εποχή και συγκεκριμένα στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού
(3200-2000 π.Χ.).
Ο λόφος αυτός προσφερόταν για την εγκατάσταση οικισμού αφενός
γιατί αποτελούσε φυσικό οχυρό και αφετέρου γιατί κάτω από αυτόν απλωνόταν
κάμπος με γόνιμο έδαφος και με πηγή σε κοντινή απόσταση.
Στο χώρο αυτό λοιπόν βρέθηκαν θραύσματα αγγείων που ανήκουν
στον τύπο της «σαλτσιέρας», σε φιάλες, ραμφόστομα και πιθοειδή αγγεία.
Χαρακτηριστικό επίσης σκεύος αυτής της περιόδου ήταν το τηγανόσχημο
αγγείο με εγχάρακτη και εμπίεστη διακόσμηση, η χρήση του οποίου παραμένει
σε εμάς άγνωστη.
Επιπλέον εντοπίσθηκε πληθώρα λεπίδων κατασκευασμένων από το σκληρό
ηφαιστειακό πέτρωμα που λέγεται οψιανός, μια λίθινη αξίνα, μυλόλιθοι
και τριπτήρες. Σημαντικό επίσης εύρημα αποτελεί ένας όλμος, δηλαδή λίθος
ο οποίος χρησίμευε ως βάση για την τοποθέτηση ξύλινης στρόφιγγας πόρτας.
Είναι ουσιαστικά η μοναδική απτή απόδειξη της ύπαρξης οικοδομικών λειψάνων,
τα οποία ακόμα δεν έχουν έρθει στο φως.
Είναι λοιπόν φανερό ότι η επιλογή του κατάλληλου χώρου παίζει τον πρωταρχικό
ρόλο για την τοποθέτηση ενός κτιρίου ή για την ίδρυση ενός οικισμού.
Άλλωστε με αφορμή το συγκεκριμένο παράδειγμα γίνεται κατανοητό το ότι
οι ανάγκες για προστασία και εξασφάλιση των απαραίτητων εφοδίων προς
το ζην είναι οι ίδιες τόσο για τους ανθρώπους των προϊστορικών χρόνων
όσο και για τους ανθρώπους μεταγενέστερων εποχών.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ – ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ:
- Ε. Θεοδώρου, Μαρκόπουλο Μεσογαίας – Τοπωνύμια, Έκδοση Δήμου Μαρκοπούλου, Αθήνα 1997.
- Ε. Γκίνη – Τσοφοπούλου, Υστεροβυζαντινή Περίοδος (13ος-15ος αι.), Μεσογαία,
Εκδόσεις IDEA, Αθήνα 2001, σελ. 182-197.
- Δημ. Θεοχάρη, Πρωτοελλαδικός Οικισμός Πύργου Βραώνας, Γέρας Κεραμοπούλου 1953,
σελ.188-193.
- Ε. Θεοδώρου, Μαρκόπουλο Μεσογαίας – Τοπωνύμια, Έκδοση Δήμου Μαρκοπούλου, Αθήνα 1997.
- Ε. Γκίνη – Τσοφοπούλου, Υστεροβυζαντινή Περίοδος (13ος-15ος αι.), Μεσογαία,
Εκδόσεις IDEA, Αθήνα 2001, σελ. 182-197.
- Δημ. Θεοχάρη, Πρωτοελλαδικός Οικισμός Πύργου Βραώνας, Γέρας Κεραμοπούλου 1953,
σελ.188-193.
O πύργος κτίστηκε τον καιρό που η οικογένεια Δελαρός ήταν κύριοι του Δουκάτου
των Αθηνών (όλο τον 13ο αιώνα και μέχρι το 1311).
Οι Δελαρός (de La Roche) ήταν Φράγκοι εκ Βουργουνδίας.
των Αθηνών (όλο τον 13ο αιώνα και μέχρι το 1311).
Οι Δελαρός (de La Roche) ήταν Φράγκοι εκ Βουργουνδίας.
Ο πύργος ήταν μέρος ενός δικτύου πύργων που ήταν σε οπτική επικοινωνία
μεταξύ τους. Το δίκτυο εξασφάλιζε την άμυνα και την έγκαιρη ειδοποίηση
σε περιπτώσεις εχθρικών επιδρομών.
μεταξύ τους. Το δίκτυο εξασφάλιζε την άμυνα και την έγκαιρη ειδοποίηση
σε περιπτώσεις εχθρικών επιδρομών.
Εκτός αυτού, ο πύργος σίγουρα χρησίμευε και για την επιτήρηση των κτημάτων
της περιοχής και πιθανότατα ήταν και κατοικία κάποιου τοπικού άρχοντα.
της περιοχής και πιθανότατα ήταν και κατοικία κάποιου τοπικού άρχοντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου