Όταν ο Γκρέγκορ Σάμσα ξύπνησε ένα πρωινό από κακό όνειρο,
βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σε γιγάντια κατσαρίδα.
Ήτανε ξαπλωμένος ανάσκελα, πάνω στη σκληρή ράχη του που 'μοιζε με πανοπλία
κι όταν σήκωνε λιγάκι το κεφάλι του μπορούσε να δει την τουρλωτή καφετιά
κοιλιά του που 'τανε χωρισμένη σε σκληρές καμπυλωτές δίπλες και που μόλις
συγκρατούσε τα σκεπάσματά του για να ξεγλιστρήσουν τελείως από πάνω του.
Τα πολυάριθμα ποδάρια του, που ήταν αξιοθρήνητα λεπτά σε σύγκριση με
το υπόλοιπο κορμί του, ταλαντεύονταν ανήμπορα μπροστά στα μάτια του.
κι όταν σήκωνε λιγάκι το κεφάλι του μπορούσε να δει την τουρλωτή καφετιά
κοιλιά του που 'τανε χωρισμένη σε σκληρές καμπυλωτές δίπλες και που μόλις
συγκρατούσε τα σκεπάσματά του για να ξεγλιστρήσουν τελείως από πάνω του.
Τα πολυάριθμα ποδάρια του, που ήταν αξιοθρήνητα λεπτά σε σύγκριση με
το υπόλοιπο κορμί του, ταλαντεύονταν ανήμπορα μπροστά στα μάτια του.
Τι μου συνέβη; Συλλογίστηκε. Όνειρο, δεν ήταν. Η κάμαρή του, μια συνηθισμένη ανθρώπινη κρεβατοκάμαρη, μόνο κομμάτι πιο μικρή απ' το κανονικό, κειτόταν ήσυχη ανάμεσα στους τέσσερις γνώριμους τοίχους της. Πάνω απ' το τραπέζι, όπου ήταν σκορπισμένα ανάκατα κάτι δείγματα από υφάσματα —ο Σάμσα ήταν περιοδεύων
πωλητής—, κρεμόταν η εικόνα που 'χε κόψει τελευταία από 'να εικονογραφημένο
περιοδικό που την είχε βάλει σε μιαν όμορφη επίχρυση κορνίζα.
Η εικόνα παρίστανε μια κυρία με γούνινο καπέλο και γούνινη εσάρπα, που καθόταν
στητή κι άπλωνε προς το μέρος του θεατή ένα πελώριο γούνινο μανσόν που μέσα του χανόταν ολόκληρο το χέρι της απ’ τον αγκώνα και κάτω.
Τα μάτια του Γκρέγκορ γύρισαν έπειτα στο παράθυρο και ο συννεφιασμένος ουρανός —θαρρείς πως άκουγες τις στάλες της βροχής να χτυπάνε στο περβάζι του παραθύρου—
τον έριξε σε βαριά μελαγχολία. Γιατί να μην κοιμηθώ λιγάκι περισσότερο και να
λησμονήσω όλες ετούτες τις ανοησίες, συλλογίστηκε αυτό όμως δεν μπορούσε
να το κάνει, γιατί είχε συνηθίσει να κοιμάται γυρισμένος προς τα δεξιά και τώρα,
στην κατάσταση που βρισκόταν, ήταν αδύνατο να στρίψει.
Όσο κι αν πάσχισε να στρίψει προς το δεξί του πλευρό, δεν τα κατάφερε·
ξανακυλούσε πάλι στ' ανάσκελα. Δοκίμασε τουλάχιστον εκατό φορές, έκλεινε
τα μάτια για να μη βλέπει τις αγωνιώδεις κινήσεις των ποδιών του και τα παράτησε
μόνον όταν άρχισε να νιώθει στο πλευρό έναν απροσδιόριστο πόνο, που ίσαμε τότε
του ήταν άγνωστος.
Θεέ μου, συλλογίστηκε, τί εξοντωτική δουλειά πήγα και διάλεξα!
πωλητής—, κρεμόταν η εικόνα που 'χε κόψει τελευταία από 'να εικονογραφημένο
περιοδικό που την είχε βάλει σε μιαν όμορφη επίχρυση κορνίζα.
Η εικόνα παρίστανε μια κυρία με γούνινο καπέλο και γούνινη εσάρπα, που καθόταν
στητή κι άπλωνε προς το μέρος του θεατή ένα πελώριο γούνινο μανσόν που μέσα του χανόταν ολόκληρο το χέρι της απ’ τον αγκώνα και κάτω.
Τα μάτια του Γκρέγκορ γύρισαν έπειτα στο παράθυρο και ο συννεφιασμένος ουρανός —θαρρείς πως άκουγες τις στάλες της βροχής να χτυπάνε στο περβάζι του παραθύρου—
τον έριξε σε βαριά μελαγχολία. Γιατί να μην κοιμηθώ λιγάκι περισσότερο και να
λησμονήσω όλες ετούτες τις ανοησίες, συλλογίστηκε αυτό όμως δεν μπορούσε
να το κάνει, γιατί είχε συνηθίσει να κοιμάται γυρισμένος προς τα δεξιά και τώρα,
στην κατάσταση που βρισκόταν, ήταν αδύνατο να στρίψει.
Όσο κι αν πάσχισε να στρίψει προς το δεξί του πλευρό, δεν τα κατάφερε·
ξανακυλούσε πάλι στ' ανάσκελα. Δοκίμασε τουλάχιστον εκατό φορές, έκλεινε
τα μάτια για να μη βλέπει τις αγωνιώδεις κινήσεις των ποδιών του και τα παράτησε
μόνον όταν άρχισε να νιώθει στο πλευρό έναν απροσδιόριστο πόνο, που ίσαμε τότε
του ήταν άγνωστος.
Θεέ μου, συλλογίστηκε, τί εξοντωτική δουλειά πήγα και διάλεξα!
*Φραντς Κάφκα
απόσπασμα από το βιβλίο του "Η μεταμόρφωση"
απόσπασμα από το βιβλίο του "Η μεταμόρφωση"
...λέγεται ότι η Μεταμόρφωση είναι ένα από τα πιο παράφορα και βίαια
έργα του Κάφκα. Παρά τις αναρίθμητες μελέτες που της έχουν αφιερώσει, το 1973,
είχαν γραφτεί 128 δοκίμια και αναλύσεις. είναι, ίσως, το έργο του Κάφκα που
περικλύει την πιο κατάλληλη προσέγγιση για να μυηθεί κανείς στο γενικότερο έργο
του συγγραφέα.
Η Μεταμόρφωση είναι ένα σχετικό σύντομο διήγημα,που όμως προκαλεί
πολλαπλάσιες σελίδες σκέψεων και θεωριών για τους συμβολισμούς της.
Είναι από τα λιγοστά βιβλία του Κάφκα που εκδόθηκε το 1915, ενώ αυτός ζούσε
και ένα βιβλίο που ο ίδιος ο συγγραφέας του το θεωρούσε από τα καλύτερα που είχε γράψει,σύμφωνα με το βιογράφο του, Max Brod.
Η Μεταμόρφωση επίσης, ένα από τα πιο περίφημα διηγήματά του, έχει πάλι
σα θέμα του τη σχέση με τον πατέρα και τα βιώματα εντός του σπιτιού του.
Δεν είναι άλλωστε τυχαία η ξαφνική του μεταμόρφωση από άνθρωπο σε ένα τεράστιο σκαθάρι. Θέλει να δείξει σε υπερβατολογικά και στη σφαίρα της φαντασίας,
πώς ένιωθε συχνά να αντιμετωπίζεται μέσα στο σπίτι, όντας ένας τόσο ιδιαίτερος άνθρωπος. Η απομόνωση στο δωμάτιό του και η ντροπή που περιγράφει να αισθάνονται
οι γονείς του, είναι και προβολές του λογισμού του πάνω στα συγκεκριμένα πρόσωπα
και η μοναδικότητα της εσωτερίκευσης των καταστάσεων.
έργα του Κάφκα. Παρά τις αναρίθμητες μελέτες που της έχουν αφιερώσει, το 1973,
είχαν γραφτεί 128 δοκίμια και αναλύσεις. είναι, ίσως, το έργο του Κάφκα που
περικλύει την πιο κατάλληλη προσέγγιση για να μυηθεί κανείς στο γενικότερο έργο
του συγγραφέα.
Η Μεταμόρφωση είναι ένα σχετικό σύντομο διήγημα,που όμως προκαλεί
πολλαπλάσιες σελίδες σκέψεων και θεωριών για τους συμβολισμούς της.
Είναι από τα λιγοστά βιβλία του Κάφκα που εκδόθηκε το 1915, ενώ αυτός ζούσε
και ένα βιβλίο που ο ίδιος ο συγγραφέας του το θεωρούσε από τα καλύτερα που είχε γράψει,σύμφωνα με το βιογράφο του, Max Brod.
Η Μεταμόρφωση επίσης, ένα από τα πιο περίφημα διηγήματά του, έχει πάλι
σα θέμα του τη σχέση με τον πατέρα και τα βιώματα εντός του σπιτιού του.
Δεν είναι άλλωστε τυχαία η ξαφνική του μεταμόρφωση από άνθρωπο σε ένα τεράστιο σκαθάρι. Θέλει να δείξει σε υπερβατολογικά και στη σφαίρα της φαντασίας,
πώς ένιωθε συχνά να αντιμετωπίζεται μέσα στο σπίτι, όντας ένας τόσο ιδιαίτερος άνθρωπος. Η απομόνωση στο δωμάτιό του και η ντροπή που περιγράφει να αισθάνονται
οι γονείς του, είναι και προβολές του λογισμού του πάνω στα συγκεκριμένα πρόσωπα
και η μοναδικότητα της εσωτερίκευσης των καταστάσεων.
...με τη λέξη "vermin" στην εναρκτήρια πρόταση,ο συγγραφέας δε μιλάει για κατσαρίδα
ή σκαθάρι (η υπηρέτρια μόνο αναφέρεται σε "σκαθάρι", αλλά χαϊδευτικά).
Ο Κάφκα περιγράφει λεπτομερώς το νέο σώμα του ήρωά του, αλλά αρνείται να
το καθορίσει με πιο συγκεκριμένη λέξη.
Πιθανόν αυτό να μας λέει ότι δεν έχει σημασία το γιατί ο ήρωας απομονώνεται από
το περιβάλλον του, αρκεί που απομονώθηκε.
ή σκαθάρι (η υπηρέτρια μόνο αναφέρεται σε "σκαθάρι", αλλά χαϊδευτικά).
Ο Κάφκα περιγράφει λεπτομερώς το νέο σώμα του ήρωά του, αλλά αρνείται να
το καθορίσει με πιο συγκεκριμένη λέξη.
Πιθανόν αυτό να μας λέει ότι δεν έχει σημασία το γιατί ο ήρωας απομονώνεται από
το περιβάλλον του, αρκεί που απομονώθηκε.
Η ιδέα της μεταμόρφωσης είναι παλιότερη κι από τη λογοτεχνία.
Στην αρχαία Ελλάδα, η μεταμόρφωση επιβάλλεται συχνά ως τιμωρία ή ως εκδίκηση
από τους θεούς.
Στον Μεσαίωνα, οι μεταμφιέσεις δανείζουν τη φαντασία τους στο περίτεχνο
λογοτεχνικό ύφος της εποχής. Έτσι κι αλλιώς, η προσωπικότητα του ανθρώπου είναι μεταμφιεσμένη, μασκαρεμένη.
Στην αρχαία Ελλάδα, η μεταμόρφωση επιβάλλεται συχνά ως τιμωρία ή ως εκδίκηση
από τους θεούς.
Στον Μεσαίωνα, οι μεταμφιέσεις δανείζουν τη φαντασία τους στο περίτεχνο
λογοτεχνικό ύφος της εποχής. Έτσι κι αλλιώς, η προσωπικότητα του ανθρώπου είναι μεταμφιεσμένη, μασκαρεμένη.
Αν, όμως, στη αρχαιότητα ή στον μεσαίωνα η μεταμφίεση μάς κάνει να ξεχνάμε ολότελα
την παλιά μας μορφή, έστω για ένα διάστημα, ο Κάφκα μας θυμίζει οτι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε ποτέ από την αληθινή όψη μας....
την παλιά μας μορφή, έστω για ένα διάστημα, ο Κάφκα μας θυμίζει οτι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε ποτέ από την αληθινή όψη μας....
*****************
το μπλέ βιβλίο εδώ
το μπλέ βιβλίο εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου