Μουσείο Μυκόνου...επιτύμβια στήλη του 2ου αι. π.Χ.,...

Στο Μουσείο της Μυκόνου,επιτύμβια στήλη του 2ου αι. π.Χ. με παράσταση γυμνού ναυαγού που κάθεται σε βράχο λυπημένος, βουβά θρηνητικός...
η θάλασσα του ταξιδιού, του κοσμοπολιτισμού αλλά και του χαμού...η αιώνια θάλασσα των ποιητών, η αδιάκοπη αγωνία των στεριανών...το αδιάκοπο φλερτ της ζωής με το θάνατο...κι ο φόβος ενός αιφνίδιου "ναυαγίου" κυριολεκτικά και μεταφορικά...

Δέησις
θάλασσα στα βάθη της πήρ’ έναν ναύτη.—
Η μάνα του, ανήξερη, πηαίνει κι ανάφτει
στην Παναγία μπροστά ένα υψηλό κερί
για να επιστρέψει γρήγορα και νάν’ καλοί καιροί —
και όλο προς τον άνεμο στήνει τ’ αυτί.
Aλλά ενώ προσεύχεται και δέεται αυτή,
η εικών ακούει, σοβαρή και λυπημένη,
ξεύροντας πως δεν θάλθει πια ο υιός που περιμένει.

*Κ Π. Καβάφης

από τα Ποιήματα 1897-1933

εκδ. Ίκαρος 1984