100.000 άστρα στο Ωμέγα του Κενταύρου. 15.800 έτη φωτός μακριά.
Τα κόκκινα απομακρύνονται από εμάς.
Τα μπλε μας πλησιάζουν.
Κάθε βράδυ, πριν κοιμηθώ, παίρνω την εικόνα μαζί μου.
Έτσι, για να μην με θεωρώ κάτι το ιδιαίτερο.
Όμως... κάθε βράδυ διαλέγω ένα άστρο να επισκεφτώ.
Δεν θα μπορέσω να σας περιγράψω ούτε ένα μικρό κλάσμα όσων έχω δει.
Πρέπει να τα δείτε μόνος σας. Μόνη σας.
Πάψτε να κοιτάτε κάτω. Πάψτε να κοιτάτε στο ύψος των ματιών σας.
Κοιτάξτε επάνω. Κλείστε τα μάτια. Πιέστε τους βολβούς των ματιών σας.
Ό,τι και αν είδατε, υπάρχει σε κάποια γωνιά του σύμπαντος.
Τι είμαστε; Μα, δεν είναι φανερό; Τα άστρα γεννιούνται. Λάμπουν.
Υδρογόνο καίγεται σε θερμοπυρηνικές αντιδράσεις παράγοντας τα πρώτα 25 στοιχεία του περιοδικού πίνακα. Όταν το υδρογόνο μειωθεί, ο όγκος των άστρων μειώνεται προκειμένου να αυξηθεί η πίεση που εξασκείται στο υδρογόνο που έχει απομείνει.
Η πίεση στο κέντρο του αστέρα αυξάνεται στον υπερθετικό βαθμό.
Οι θερμοπυρηνικές αντιδράσεις αρχίζουν πάλι.
Παράγεται σίδηρος και τα υπόλοιπα στοιχεία του περιοδικού πίνακα.
Όταν η πίεση γίνει αφόρητη, τα άστρα διογκώνονται σε 'ερυθρούς γίγαντες' και εκρήγνυνται. Τουλάχιστον, ορισμένα από αυτά.
Δημιουργούν supernova, τα 'φωτεινά κεριά' του διαστήματος.
Aπροσμέτρητα μόρια εκτοξεύονται στο κενό δημιουργώντας νεφελώματα.
Να τι είμαστε. Αστερόσκονη. Το δομικό υλικό των πάντων.
Η 'ιδιαίτερη' αστερόσκονη δεν διαφέρει από τα γειτονικά της μόρια.
Φτιάχνει όμως εμάς. Αστερόσκονη με αυτεπίγνωση.
Ψέματα σας είπα. Είμαστε όλοι μας ιδιαίτεροι. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
Αστερόσκονη που σκέφτεται, ρωτά και αναζητά;
Να γιατί οι εκρήξεις έχουν νόημα. Φτιάχνουν τα παιδιά των άστρων.
Το βλέπετε λάθος. Αναζητάτε το νόημα της ζωής εστιάζοντας στην αρχή. 'Πλάθοντας Θεούς'.
Θα έπρεπε να αναζητάτε το νόημα εστιάζοντας στο αποτέλεσμα.
Στο κάτω-κάτω της γραφής, καμιά από τις φυσικές σταθερές δεν είναι 'χρονική'.
Όσο και αν δεν το χωρά ο νους μας, το σύμπαν δεν γνωρίζει την έννοια του 'χρόνου'.
Ακούτε πως το σύμπαν έχει 'ηλικία' 13,5 δισεκατομμυρίων ετών. 'Αυτό, είναι μια 'σύμβαση εργασίας'. Και βασίζεται σε κάτι που λέγεται 'οπερασιοναλισμός'.
Το σύμπαν 'δεν έχει ηλικία'.
Η κότα έκανε το αυγό; Ή το αυγό την κότα; Ιδού η απορία.
Σε ό,τι με αφορά, έχω καταλήξει.
Τι καλά!
'Και γαμώ!' θα έλεγα αν η ανατροφή μου δεν με εμπόδιζε να το πω.
*Η φωτογραφία του τίτλου είναι του Hubble.
Είναι ένα χριστουγεννιάτικο σύμπαν.
Εγκιβωτίζει όλες τις δυνατότητες, όλες τις πιθανότητες, όλες τις προοπτικές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου