...ο σταυρός ως σύμβολο...

Η λέξη απαντά για πρώτη φορά στα ομηρικά. 
Η ύπαρξη του σταυρού ώς συμβόλου ανάγεται στα βάθη της αρχαιότητας. 
Η χρήση του είχε και έχει τόσο καλλιτεχνικό (διακοσμητικό) όσο και έντονα 
θρησκευτικό και εθνικιστικό χαρακτήρα.
Έτσι, ο σταυρός λειτουργεί ως μοτιβό σε διακοσμήσεις, ενδύματα, κτίρια, 
κοσμήματα, κ.ο.κ Επιπλέον, έχει χρησιμοποιηθεί ως θρησκευτικό σύμβολο για 
απόδοση λατρείας ή τιμής σε θεότητες. 
Εξ επομένου έχει χρησιμοποιηθεί ως εθνικό σύμβολο σε λάβαρα, σημαίες και 
θυρεούς, κυρίως για να δηλώσει τις θρησκευτικές αντιλήψεις του φέροντος αλλά 
και την υποστήριξη του θεού ή αγίου που αντιπροσωπεύεται. 
Με αυτήν την έννοια, το σύμβολο του σταυρού έχει χρησιμοποιηθεί ως φυλαχτό, 
ως σύμβολο προστασίας ενάντια στο κακό (λ.χ. ενάντια στον δαιμονισμό και στον βαμπιρισμό), ως μέσο για ξεμάτιασμα (βασκαντήρα). 
Κάποιες από τις αρχαιότερες εικόνες σταυρών έχουν βρεθεί στις στέπες της 
Κεντρικής Ασίας και στο Αλτάι (ορεινές περιοχές κοντά στα σύνορα με το Καζακστάν, 
την Κίνα και τη Μογγολία). 
Στην αρχαία Αλταϊκή θρησκεία η οποία ονομάζεται Τενγκριισμός ο σταυρός συμβολίζει 
τον θεό Τένγκρι. Δεν είχε μακρύτερο το κάτω άκρο αλλά έμοιαζε με το σύμβολο της πρόσθεσης (+).

Για την αρχαιότητα ιδιαίτερη σημασία έχει ο αιγυπτιακός σταυρός. 
Αυτός στα ιερογλυφικά σημαίνει ζωή και ζω και ανήκει στην ομάδα λέξεων 
όπως υγεία, ευτυχία κλπ. Ο ίδιος γραφικός σχηματισμός του σημείου του 
αιγυπτιακού σταυρού εκφράζει την ιδέα του κύκλου της ζωής που επεκτείνεται 
από την «καταγωγή» προς τα έξω, από το οριζόντιο δοκάρι και πέφτει πάνω 
στην επιφάνεια (δηλ. στην παθητικότητα της ύπαρξης που την αναζωογονεί) 
αλλά και που την ωθεί προς τα πάνω. 
Επίσης μπορεί να συμβολίζει το πεπρωμένο.

Ερμηνεύοντας το σταυρό μακροκοσμικά το Ankh, σταυρός, μπορεί να 
αναπαραστήσει τον ήλιο, τον ουρανό και τη γη (κύκλος, οριζόντια και 
κάθετη γραμμή). 
Σε μικροκοσμικό σύμβολο, δηλαδή σε σχέση με τον άνθρωπο ο κύκλος θα 
αναπαρίστανε το κεφάλι του ανθρώπου (τη λογική, τον ήλιο που τον ζωογονεί), 
τα χέρια το οριζόντιο δοκάρη ή γραμμή και το σώμα, το κάθετο. 
Η γενικότερη σημασία του σταυρού είναι η σύνδεση αντιθέτων: το θετικό (ή κάθετο) 
με το αρνητικό (οριζόντιο), το ανώτερο και το κατώτερο, η ζωή με το θάνατο. 
Κατά τον Έβολα, ο σταυρός συμβολίζει την ολοκλήρωση του εφταπλασιασμού 
του χώρου και του χρόνου, γιατί το σχήμα του είναι τέτοιο που ταυτόχρονα διατηρεί 
και καταστρέφει την κίνηση, γι΄ αυτό ο σταυρός είναι το αντίθετο του Ουροβόρου, 
του φιδιού ή δράκοντα του κόσμου και την απαρχή της τάξης. 
Έτσι, υπάρχει μια στενή συγγένεια ανάμεσα στο σταυρό και στο σπαθί, αφού 
και τα δυο χρησιμοποιούνται ενάντια στο αρχέγονο τέρας.

Στη μεσαιωνική εικονογραφία, ο σταυρός προσφέρεται σαν μια αντιστροφή του 
Δέντρου του Παραδείσου. Γι΄ αυτό αναπαριστάται πολλές φορές σαν δέντρο 
με ρόζους, ακόμα και κλαδιά, πολλές φορές σε σχήμα Y , και άλλες αγκαθωτός. 
Όπως το Δέντρο του Παραδείσου, ο σταυρός ανήκει στον συμβολισμό 
«άξονας της γης». 
Τοποθετημένος στο μυστικιστικό κέντρο του κόσμου, είναι η γέφυρα ή η σκάλα από 
όπου οι ψυχές ανεβαίνουν στον ουρανό. 
Σε μερικές απεικονίσεις ο σταυρός έχει εφτά σκαλιά, όπως τα κοσμικά δέντρα που αναπαριστάνουν τους εφτά ουρανούς. Κατά συνέπεια, ο σταυρός καθιερώνει 
την πρώτη σχέση ανάμεσα στον γήινο και ουράνιο κόσμο αλλά, επίσης, είναι 
ένας σύνδεσμος αντιθέτων όπου ενώνονται η κάθετη πνευματική αρχή με την 
εγκόσμια τάξη πραγμάτων, από όπου και η μεταμόρφωσή του σε σύμβολο αγωνίας 
και πάλης καθώς και σε όργανο μαρτυρίου.

Στον «Τίμαιο» του Πλάτωνα, ο δημιουργός ξαναενώνει τα μέρη της ψυχής του 
κόσμου με δυο ράμματα έχουν το σχήμα του σταυρού του Αγίου Ανδρέα. 
Ο Bayley επιμένει στην πύρεια σημασία του σταυρού και στην ετυμολογική έννοια 
της λέξης που στις διάφορες γλώσσες (cross,crux, crowz, krois), έχουν κοινή βάση 
στα γράμματα ak, ur, os που σημαίνει «φως της μεγάλης Φωτιάς».

Ευρεία χρήση του σταυρού ως σύμβολο του χριστιανισμού ξεκίνησε στα χρόνια μετά 
τους διωγμούς, επί Μεγάλου Κωνσταντίνου περίοδος όπου εφαρμόστηκαν 
διατάγματα ανεξιθρησκείας. Ο Μέγας Κωνσταντίνος ισχυρίστηκε ότι είχε δει στον 
ουρανό ένα σύμβολο με τις λέξεις «εν τούτω νίκα» ως περίγραμμα σε αυτό πριν από 
μία σημαντική μάχη για την κυριαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. 
Σύμφωνα με μερικούς, το σύμβολο αυτό ήταν το μονόγραμμα του Ιησού 
Χριστού—ένα «Χ», το οποίο διαπερνούσε ένα «Ρ». 
Σύμφωνα με άλλους, ήταν το σύμβολο αυτού που επικράτησε να ονομάζεται 
σταυρός (ακόμη και στην περίπτωση που ήταν το πρώτο σύμβολο, θεωρητικά 
μπορεί να δει κανείς σε αυτό να σχηματίζονται αρκετοί 'σταυροί').

~

Η λέξις ΑΡΜΟΣ είναι η επαφή δύο σωμάτων. φερ' ειπείν όταν έχουμε ένα χάραγμα 
του ανθρωπίνου δέρματος και γίνεται συρραφή των δυο πλευρών, στο σημείο που 
ενώνονται οι δύο πλευρές λέγεται ΑΡΜΟΣ.
Επίσης όταν ενώνουμε δυο σανίδες, τη μια δίπλα στην άλλη, η ένωσις λέγεται ΑΡΜΟΣ. 
Το ερώτημα είναι η ΑΡΜΟΝΙΑ που είναι κοσμική έννοια και δύναμις σε όλη 
τη δημιουργία, λέγεται ΑΡΜΟΝΙΑ διότι αρμόζει, αρμόνoει.

Τι συν-αρμόζει? 'Όλα τα ουράνια σώματα.

Και ο ήλιος είναι αυτός που είναι αρμοστής, αλλά και συν-αρμόμενος δηλαδή είναι συναρμοσμένος και ορμώμενος σε σχέση με άλλα ηλιακά σώματα, δεν είναι ως έτυχε 
στη θέση που είναι, έχει συγκεκριμένη τροχιά, συγκεκριμένη περί άξονος περιστροφή, 
και έχει αρμονία και αρμονική σχέση με τους πλανήτας του.

"Έτσι λοιπόν ο ήλιος, παριστάτε αλληγορικός σε αμφορείς, σε εικονογραφήσεις, 
με την μορφή άρματος δηλαδή ενός κάρου με δύο τροχούς, οι οποίοι τροχοί ειρήσθω 
εν παρόδω που λέμε, είναι τετράκτινοι, σχηματίζουν ΣΤΑΥΡΟ, και οδηγούνται από 
τέσσερα άλογα.
Η μάλλον σύρονται τα άρματα από τέσσερα άλογα και η ηνιοχούνται από τη ηνίοχο 
από τον άνθρωπο. Εδώ έχουμε μια παράσταση ότι ήλιος οδηγείται από τον λόγο, κατευθύνεται από τον λόγο, ηνιοχείται και οι δυνάμεις είναι τέσσερα άλογα διότι 
σημαίνονται οι άλογες δυνάμεις της ύλης.

Η λέξις ΑΡΜΑ-ΑΡΜΟΣ πηγάζει εκ του ηλιακού άρματος. 
Και επειδή η λέξις άρμα εμπεριέχει την έννοια ορμή της δυνάμεως που είναι ορμητική, 
δια τούτο στον στρατό το αμερικανικού λαού, ο στρατός λέγεται army.
Είναι το όνομα του δάνειο από το πολεμικό άρμα? 
Και εμείς στην ελληνική μας γλώσσα, λέμε τα όπλα γενικώς και λέμε και τους 
ήρωες του 21' αρματολούς…ή αμαρτωλούς…

~

ΛΑΜΑ
Αναγνωρίζουμε την λέξη εκείνη που χρησιμοποίησε ο Χριστός επί του σταυρού, 
όταν έλεγε την λέξη ΛΑΜΑ εννοούσε την έννοια του λήμματος, του φωτεινού λόγου. 
Έτσι λοιπόν ΛΑΜΑ σημαίνει φως στην φύση είτε αυτό το φως είναι άκτιστο, 
δηλαδή νοητό, είτε είναι Ηλιακό δηλαδή ορατό φως.

ΛΑ = Ηλιοφωτισμός εκ της Αρχικής Δυνάμεως
ΜΑ = Επί της Ορατής Φύσις

Ο σταυρός συμβολίζει την κυβερνητική δύναμη του Θεού δηλαδή τη δύναμη 
των αγγέλων δια των οποίων διέπεται, κυβερνάτε, καθοδηγείται το σύμπαν ολόκληρο 
και κάθε αστήρ χωριστά.

~

Επίσης στην αρχαία κρήτη ο Σταυρός ήταν το ημερολόγιο τους.
Μετρούσαν τον χρόνο διαφορετικά δεν είχαν 365 μέρες με κουκίδες μέσα και έξω 
από τον σταυρό, μετρούσαν μήνες μέρες εβδομάδες ο σταυρός συμβολίζει 
τα τέσσερα στοιχεία γη φωτιά, νερό, αέρα, είναι ένα άλλο είδος σβάστικας 

Και έχει τον ίδιο συμβολισμό με τον ροδακα

με πληροφορίες... και όχι μόνο από...Juan Eduardo Cirlot, «Το λεξικό των Συμβόλων», ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ