Ασκληπιός...το αμάρτημα της αλαζονείας, στο οποίο υπέπεσε, έπρεπε να τιμωρηθεί...

Στην Λακέρνια, μια πόλη της νοτιοανατολικής Θεσσαλίας πολύ κοντά 
στην λίμνη Βοίβη (γνωστή σε μας ως Κάρλα), βασίλευε ο απόγονος 
των Λαπιθών Φλεγύας, γιός του θεού Άρη.
Ο Φλεγύας είχε μια όμορφη κόρη, την Κορωνίδα. 
Μια μέρα η Κορωνίδα πήγε ως τη λίμνη και θέλησε να δροσίσει τα πόδια της 
στα ήσυχα νερά της. Τότε την είδε ο θεός Απόλλωνας και την ερωτεύτηκε 
κεραυνοβόλα. Πάντα βιαστικός και λίγο άτσαλος στα ερωτικά, πλησίασε 
την Κορωνίδα και την έκανε δική του.
Η Κορωνίδα γύρισε στο πατρικό παλάτι ντροπιασμένη και δεν είπε σε κανέναν 
τι είχε συμβεί. Ήταν ήδη αρραβωνιασμένη με τον Ισχύ, γιό του Έλατου, 
ο οποίος βασίλευε στην Αρκαδία.
Την ημέρα της τέλεσης των γάμων τους, ένα κοράκι, αφού παρακολούθησε 
κάμποσο τις ετοιμασίες, πέταξε προς τους Δελφούς για να μεταφέρει τα νέα 
στον Απόλλωνα. Ο θυμωμένος θεός πρώτα καταράστηκε το κοράκι:
«Έτσι που μου μαύρισες την καρδιά με όσα μού είπες, το ίδιο κι εσύ, από άσπρος 
που ήσουν μέχρι τώρα, να μαυρίσεις για πάντα! Να μάθεις να μη βιάζεσαι να φέρεις 
άσχημα νέα!»
Ύστερα, πήρε το τόξο και τα βέλη του και σκότωσε τον Ισχύ, ενώ ζήτησε από 
την αδελφή του Άρτεμη να αποτελειώσει την Κορωνίδα και τις ακολούθους της.
Ωστόσο, η Κορωνίδα ήταν έγκυος στο παιδί του Απόλλωνα... 
Η Άρτεμη αποφάσισε να σώσει το θεϊκό παιδί, λίγο πριν καεί το σώμα της μητέρας του. 
Ο Απόλλων το πήρε στα χέρια του και το οδήγησε στον Κένταυρο Χείρωνα για να 
το μεγαλώσει και να το αναθρέψει. 
Το όνομα του παιδιού ήταν: Ασκληπιός.
Ο Ασκληπιός μεγάλωσε στο όμορφο και ήσυχο περιβάλλον του Πηλίου, έχοντας 
για σπίτι του την σπηλιά του Χείρωνα. Ο σοφός Κένταυρος του δίδαξε, μεταξύ άλλων, 
πώς να γιατρεύει κάθε ασθένεια και κάθε μορφής πληγή των σωμάτων, 
είτε με ξόρκια είτε με ματζούνια είτε με μαλακτικά βότανα είτε με χειρουργική επέμβαση.
Ο Ασκληπιός αναδείχθηκε σύντομα σε έναν άριστο γιατρό και η φήμη του εξαπλώθηκε 
σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. 
Πληθος κόσμου πήγαιναν να τον συναντήσουν και να γιατρευτούν.
Ο Ασκληπιός άρχισε να αισθάνεται πολύ ισχυρός και το μυαλό του γύριζε όλο και 
συχνότερα στο να βρει τρόπο, όχι πια να γιατρεύει, αλλά και να ανασταίνει τους νεκρούς...
Το αμάρτημα της αλαζονείας, στο οποίο υπέπεσε, έπρεπε να τιμωρηθεί, μιας και 
ήταν ημίθεος, θνητός, με τον θάνατο να καραδοκεί να πάρει και τη δική του ζωή. 
Κι αυτός ο θάνατος τον βρήκε από ένα αστροπελέκι που έρριξε 
ο Δίας καταπάνω του.
Ο Απόλλων θρηνούσε, βράζοντας από θυμό, αποφασισμένος να εκδικηθεί τον θάνατο 
του πολύτιμου γιού του. Αδυνατώντας να έρθει σε σύγκρουση με τον Δία, στράφηκε 
στους Κύκλωπες που ετοίμαζαν τα αστροπελέκια του Δία( τον Βρόντη, τον Στερόπη 
και τον Άργη) και τους σκότωσε.
Και ο Δίας σκεφτόταν πώς να τιμωρήσει τώρα τον ίδιο τον Απόλλωνα για το τριπλό 
φονικό που διέπραξε...
Στην αρχή, σκέφτηκε να τον ρίξει στα Τάρταρα. 
Πήγε κι έπεσε, όμως, στα πόδια του η Λητώ να τον παρακαλέσει, να ελαφρύνει 
την τιμωρία, να σκεφθεί ότι ο Απόλλωνας είναι παιδί του. 
Και ο αρχηγός των Θεών την άκουσε.
Ωστόσο, ο μύθος θέλει τον Ασκληπιό να έχει βρει τον τρόπο να ανασταίνει νεκρούς, 
πριν τον θανατώσει ο Δίας. Να πώς τα κατάφερε: μοιράστηκε με την θεά Αθηνά 
το αίμα που έτρεξε από τις φλέβες της αποκεφαλισμένης Μέδουσας. 
Αυτό το αίμα είχε διπλή δύναμη. Μπορούσε είτε να σώζει τους ανθρώπους, 
ανασταίνοντάς τους είτε να τους εξοντώνει. 
Κάποιοι υποστήριζαν ότι καταστρεπτική δύναμη είχε το αίμα που χύθηκε από 
την αριστερή πλευρά του γοργόνειου και αυτό το χρησιμοποίησε η Αθηνά. 
Ο Ασκληπιός χρησιμοποίησε το αίμα της δεξιάς πλευράς. 
Και κάποιοι άλλοι είπαν ότι ο Ασκληπιός ανάσταινε θνητούς, κινούμενος από 
το πάθος της φιλαργυρίας, για να μαζεύει δηλαδή το χρυσάφι τους, και όχι 
από την πλευρά του γιατρού-προστάτη. 
Και αυτός ήταν ο λόγος που ο Δίας τον κατακεραύνωσε.

Μια άλλη, ενδιαφέρουσα παραλλαγή του μύθου, αναφέρει ότι η Κορωνίς γέννησε 
στην Επίδαυρο, ταξιδεύοντας ως εκεί με τον πατέρα της Φλεγύα. 
Ο Απόλλων, για να αποφύγει τον έλεγχο του Φλεγύα στο παιδί του, 
το εξέθεσε στο όρος Μύρτιο (αργότερα ονομάστηκε Τίτθιο, που σημαίνει όρος 
του θηλασμού), στέλνοντας μια γίδα να το θηλάζει κι ένα σκυλί να το προστατεύει.
Ο βοσκός και ιδιοκτήτης της γίδας, ο Αρεσθάνος, ψάχνοντάς την την ανακάλυψε 
να θηλάζει το βρέφος. Κατάλαβε αμέσως ότι επρόκειτο για θεϊκό μωρό, λόγω ενός απαστράπτοντος φωτός που το περιέβαλε.
Ο Ασκληπιός, σύμφωνα με αυτή την παραλλαγή, έμεινε πάντα εκεί, αλλά η φήμη του 
ως γιατρού συνεχώς μεγάλωνε.

The Mythologists
https://web.facebook.com/TheMythologists/photos/a.266687670100436.40921.
264335497002320/976496852452844/?type=3&theater