...η κατάθλιψη και το κρυφτούλι...

...ένα άτομο με κρυφή κατάθλιψη συχνά δεν θέλει να παραδεχτεί τη σοβαρότητα των καταθλιπτικών συναισθημάτων του. Πιστεύει ότι αν συνεχίσει τη ζωή του "κανονικά", η κατάθλιψη θα υποχωρήσει από μόνη της.

Σε μερικές περιπτώσεις, αυτό μπορεί να λειτουργήσει. 
Αλλά κάτι τέτοιο είναι σπάνιο.

Η αντιμετώπιση της κατάθλιψης μέσω της απόκρυψης των αληθινών συναισθημάτων 
είναι ο τρόπος που πολλοί από εμάς επιλέγουν να εφαρμόζουν, επειδή έτσι έχουν 
μάθει από μικρά παιδιά. Να μην μιλάνε δηλαδή ανοιχτά για τα συναισθήματά τους, 
επειδή φοβούνται την αντίδραση των γονιών τους και κατ’ επέκταση των άλλων 
και δεν θέλουν να τους επιβαρύνουν με τα προβλήματά τους.

Αλλά, αν κάποιος φίλος ή μέλος της οικογένειας, περνάει κάτι σαν αυτό και προσπαθεί 
να το συγκαλύψει, τότε τα ακόλουθα σημάδια μπορεί να σας βοηθήσουν να 
ανακαλύψετε τι του συμβαίνει και να τον βοηθήσετε:

- Έχουν πάντα ένα "χαρούμενο προσωπείο" μπροστά σας και έχουν πάντα κάποια δικαιολογία, για να αποφύγουν πολλές εκδηλώσεις , ή για να εξηγήσουν σε εσάς 
το "γιατί δεν φαίνονται τόσο καλά".

- Έχουν ασυνήθιστη ρουτίνα στον ύπνο και περίεργες συνήθειες στη διατροφή 
(φαγητό και ποτά) που διαφέρουν από εκείνες που γνωρίζετε εσείς ως τις "κανονικές" 
τους συνήθειες. 

- Πολλά άτομα με κρυφή κατάθλιψη τείνουν να μιλούν με πολύ πιο φιλοσοφικό 
περιεχόμενο στις κουβέντες τους από το κανονικό.

- Κάποιες στιγμές θα φτάσουν στο σημείο να κάνουν κάτι ακραίο και ασυνήθιστο, 
σαν να "φωνάζουν" με τον τρόπο ότι χρειάζονται βοήθεια, αλλά αμέσως μετά 
δικαιολογούνται και απορρίπτουν κάθε προσφορά βοήθειας.

- Αντιδρούν πολύ πιο έντονα σε συναισθηματικές καταστάσεις, όπως για 
παράδειγμα σε μια ταινία στην τηλεόραση, όπου μπορεί ξαφνικά 
να αρχίσουν να κλαίνε.

- Τα άτομα με κρυφή κατάθλιψη τείνουν, επίσης, να βλέπουν τα πράγματα 
με μια λιγότερο αισιόδοξη άποψη από το συνηθισμένο.

Οι προσπάθειες κατανόησης της κατάθλιψης χρονολογούνται από 
τον 4ο αιώνα π.Χ., όταν ο Ιπποκράτης χρησιμοποίησε τον όρο 
μελαγχολία (μέλαινα χολή - μαύρη χολή) για να εξηγήσει την κατάθλιψη 
και την μελαγχολική προσωπικότητα.

Κατάθλιψη είναι η δυσάρεστη συναισθηματική διάθεση του ατόμου που συνοψίζεται 
σε μια κατάσταση παθολογικής θλίψης που συνοδεύεται από σημαντική μείωση 
του αισθήματος προσωπικής αξίας και από την επώδυνη συνείδηση της 
επιβράδυνσης των νοητικών, ψυχοκινητικών και οργανικών διαδικασιών.

Η κατάθλιψη θεωρείται ως μια συνήθης ψυχοβιολογική αντίδραση στην ένταση. 
Κάθε άτομο αντιμετωπίζει υποχρεωτικά μια ποικιλία από εντάσεις κατά τη διάρκεια 
της ζωής του, διότι ο άνθρωπος είναι μια ψυχοβιολογική μονάδα που 
κάθε του σκέψη και συναίσθημα προκαλεί ανάλογη αλλαγή στη χημική σύσταση 
του νευρικού του συστήματος. 
Έτσι, γεγονότα όπως ιογενείς λοιμώξεις ή συναισθήματα κατάθλιψης συνοδευόμενα 
από σωματικά συμπτώματα συχνά αποτελούν απόρροια δυσάρεστων
- για το άτομο- γεγονότων!!

Ωστόσο, οφείλουμε να κάνουμε έναν διαχωρισμό ανάμεσα στην θλίψη 

και την κατάθλιψη.

Όλοι κάποιες στιγμές στη καθημερινή μας ζωή βιώνουμε συναισθήματα λύπης 

η οποία μερικές φορές επιμένει και παίρνει διαστάσεις σε βαθμό που παύει να 

είναι μια απλή "συναισθηματική πτώση" ή, απλώς, μια κακή διάθεση. 

Τις στιγμές αυτές το άτομο με κατάθλιψη βιώνει πολύ μεγάλη δυσκολία και 

έντονο "εσωτερικό πόνο". 

Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να μιλήσουμε για κλινική κατάθλιψη, τη στιγμή 

που πληρούνται ταυτόχρονα ορισμένα ακόμη συγκεκριμένα κριτήρια που είναι χαρακτηριστικά της κατάθλιψης.

Η πλειοψηφία των ανθρώπων πιστεύουν ότι οι περίοδοι κατά τις οποίες αισθάνονται κατάθλιψη περνούν σχετικά γρήγορα και περιμένουν από τους ίδιους αλλά και από 
τους άλλους να τις καταπολεμήσουν και να μην επιτρέψουν στις δύσκολες στιγμές 
που περνούν να τους καταβάλλουν.

...η κατάθλιψη είναι μια θανατηφόρος νόσος, γρηγορείτε...
"Το προλαμβάνειν, κάλλιον εστί του θεραπεύειν".

~*~


Η διαφορά μεταξύ λύπης και κατάθλιψης...

*από τον Χάρη Καραουλάνη
Ψυχολόγο - Ψυχοθεραπευτή

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΕΔΩ: http://counselor.gr/article