Αλς, αλάτι…συντηρητικό τροφίμων,
με ισχυρή ανταλλακτική αξία κι ενδιαφέρουσα σημειολογία…
Ο Ηρόδοτος και ο Στράβων, αναφέρουν αλοπήγια
(αυτόματα ή αυτοφυή) σε παράκτιες θέσεις στον Εύξεινο Πόντο ή στην ατλαντική ακτή της Ιβηρικής Χερσονήσου ,ή όπου υπήρχαν πηγές ή λίμνες αλμυρού νερού… σύμβολο σταθερότητας και μονιμότητας.
Στην αρχαία Ρώμη το sale (αλάτι) λειτουργούσε ως νόμισμα με μεγάλη αξία…
η αγγλική λέξη για το μισθό «salary», προέρχεται από το «salarium»,
η πληρωμή με αλάτι. «Υμείς εστέ το άλας της γης» αλλά και
«άλας και τράπεζαν μη παραβαίνειν»… έως σήμερα συμβολίζει
τη «νοστιμιά» της ζωής, τη φιλία και την αλληλεγγύη
«μαζί φάγαμε ψωμί κι αλάτι»…είναι αυτό το «αλάτι»
που όταν λείψει όλα είναι άνοστα...
*Photo: Sebastião Salgado
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου