Πριν ένα χρόνο περίπου πήρα απόσπαση για Γερμανία. Το ήθελα χρόνια, είχα ξαναπροσπαθήσει, αλλά δεν περίμενα ποτέ ότι
θα την έπαιρνα. Όλοι μου έλεγαν ότι ήταν σχεδόν αδύνατο. «Σχεδόν» σκεφτόμουν εγώ.
Είχα ψάξει πολύ. Ήθελα μια χώρα πιο αναπτυγμένη από τη δική μας, μια χώρα ευρωπαϊκή, οργανωμένη. Βρέθηκαν αρκετές. Μια-μια τις απέρριπτα όταν ανακάλυπτα ότι δεν ήταν κ τόσο εύκολες στο να έχω τον σκύλο
μαζί μου. Σε άλλη χρειάζονταν απίστευτα πολλά χρήματα για να ταξιδέψει ο σκύλος, σε άλλη άφηνες τον σκύλο σε καραντίνα
για μεγάλο χρονικό διάστημα, σε άλλη ήταν τραγικά δύσκολο να βρεις σπίτι
που να δέχεται σκύλο, σε άλλη είχαν εύκολη την ευθανασία αν υπάρξει σοβαρό ιατρικό θέμα στον σκύλο, σε άλλη δεν υπήρχαν πτήσεις που να δέχονται σκυλιά τέτοιου μεγέθους, κτλ.