Σελίδες

Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

...θέλω να σας μιλήσω για την κόρη μου, την Αθηνά...*Γράφει ο Μάνος Αντώναρος



θα σας πω και για τον γιόκα, αλλά γι' αυτον έχω μια πιο εμπεριστατωμένη γνώμη, 
καθώς ως άνδρας σχεδόν αντιλαμβάνομαι τις ανάγκες του… 
Αστε που ειναι πολύ μικρούλης….
Με την κορούλα μου όμως ειναι διαφορετικά.

Καθως δεν μεγαλώνουμε μαζί δεν έχω εικόνα για το αύριο της… αλλά και μαζί να μεγαλώναμε πάλι θα ηταν θολή…
Πώς σκέφτεται μια κοπελίτσα;
Τι την επηρρεάζει?
Τι την ελκύει…
"Βλέποντας και κάνοντας" υποθέτω οτι ειναι η απάντηση.
Συμφωνοι, αλλά ο χρόνος δεν ειναι ο καλύτερος συμμαχός μου… 

δεν εχω την πολυτέλεια ενός 35άρη πατέρα.
Πως θαναι αραγε η Αθηνα μου λίγο μετα τα 20?
Πρέπει οπωσδήποτε να βρω μια ρεπλικά της.
Πριν από πολύ καιρο είχα ενα ραντεβου στην Αθήνα. Καθυστερησε. 

Διπλα μου ακριβώς καθόντουσαν 3 φίλες. Τρεις ομορφες/συμπαθητικές δροσερές 
κοπέλες γυρω στα 20 μιλούσαν.
Προσπάθησα να βάλω την Αθηνά στην παρέα τους.
Επικεντρώθηκα σε μία… που είχε τα χρώματα της… δεν ηταν σωστο το οδηγούσα…. 

δεν ηθελα αυτο. Διαλεξα αυτη που θα΄θελα να'ναι… δεν βοηθούσε. 
Επιασα τον εαυτο μου να θελω ναναι η κόρη μου αυτη που αυτα που έλεγε 
με ευρισκαν συμφωνο… Χμ…λάθος.
Παρατηρώ συχνά-πυκνά πιτσιρίκες στο πως αντιδρουν στην καθημερινότητα τους….
Φυσικά πιο πολύ με ενδιαφέρουν εκείνες που ο μπαμπάς τους δεν ζει μαζί τους.
Ξέρω ότι δεν ειναι σωστη προσεγγιση, γιατι ποιος γνωρίζει πώς θαναι ο κόσμος 

15 χρόνια μετά… και ακόμα (και σημαντικότερο) κανεις άνθρωπος δεν ειναι ίδιος 
με τον άλλον….είναι όμως μια ματιά.
Ξερω μια 23ΑΡα που προσεύχομαι η Αθηνά να γίνει σ' αυτην.
Ξέρω και μιαν αλλη που προΣεύχομαι να μη γινει.
Ειμαι ενας μπαμπάς που ψάχνεται.
Συγχωρέστε μου την αγένεια της σκέψης και της αδιακρισίας.



Manos Antonaros
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1114233795308328&set=a.319950078070041.77498.100001651533676&type=3&theater

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου