Για όσους ακόμα αναρωτιούνται και δεν μπορούν να αντιληφθούν
τι συνέβη στη Μάνδρα, ο Φίλιππος Δραγούμης προτείνει ένα πολύ
απλό πείραμα για να καταλάβουν.
τι συνέβη στη Μάνδρα, ο Φίλιππος Δραγούμης προτείνει ένα πολύ
απλό πείραμα για να καταλάβουν.
(Απλοποιημένο)
Πρώτα πρώτα, για να κατανοήσουμε τι έγινε στη Μάνδρα και γιατί
πρέπει να ξεχάσουμε την Μάνδρα.
Ας πάμε μια βόλτα μέχρι την κουζίνα.
Τι βλέπουμε;
Έναν νεροχύτη, μια βρύση και μια τρύπα στον πάτο του νεροχύτη απ’ όπου
φεύγει το νερό.
Ανοίγουμε λοιπόν την βρύση στο φουλ κι ας υποθέσουμε πως το νερό που
τρέχει από κει είναι περισσότερο από αυτό που επιτρέπει η τρύπα να φύγει.
Τι θα συμβεί; Κάποια στιγμή θα πλημμυρίσει το σπίτι.
Βάλτε τώρα και μερικά πιάτα, κουτάλια, ποτήρια στον νεροχύτη.
Τι θα συμβεί; Θα πλημμυρίσουμε ακόμα πιο γρήγορα!
Τώρα, βάλτε το πώμα, ναι, βάλτε το πώμα στ’ αλήθεια να δούμε τι θα γίνει:
Τι γίνεται; Η πλημμύρα είναι σχεδόν ακαριαία! Είστε τώρα πανικόβλητοι.
Η πρώτη σας κίνηση ποια είναι για να σώσετε το σπίτι; Μα, θέλει ρώτημα;
Κλείνετε τη βρύση.
Τώρα λοιπόν πάμε στη Μάνδρα να λύσουμε το αίνιγμα.
Η βρύση: είναι το νερό της βροχής που πέφτει από τα γύρω βουνά.
Όσο λιγότερα τα δέντρα τόσο πιο γρήγορα πέφτει.
Ο νεροχύτης: αυτός είναι η κοιλάδα ή ο κάμπος που εκτείνεται από
τα βουνά μέχρι τη θάλασσα.
Η τρύπα: η τρύπα είναι το ρέμα ή το ποτάμι, η δίοδος που επιτρέπει στο νερό
να φύγει και να πάει στη θάλασσα.
Τα πιάτα και τα κουτάλια: είναι τα διάφορα κτίσματα και οικοδομές μέσα στην κοιλάδα.
Το πώμα: Είναι τα σημεία που διακόπτεται από οποιοδήποτε εμπόδιο η ροή του ρέματος.
Ποια ήταν η πρώτη μας κίνηση; Να κλείσουμε τη βρύση.
Στην περίπτωση της Μάνδρας η βρύση κλείνει (μετριάζεται η ροή της) με αναδασώσεις
όπου χρειάζεται, ορεινά φράγματα ανάσχεσης και ταμιευτήρες προσωρινής
αποθήκευσης νερού. Η περιφέρειες στην Ελλάδα και οι μελετητές αποφεύγουν
για κάποιους λόγους τέτοια έργα. Ίσως επειδή δεν τα ξέρουν, δεν τα έμαθαν,
ίσως επειδή δεν έχουν εργολαβικό ενδιαφέρον μιας και το τσιμέντο που
θα καταναλωθεί είναι ελάχιστο.
Για κάποιον περίεργο λόγο όμως, ήταν η πρώτη σας κίνηση να αποφύγετε
την πλημμύρα και για κάποιον ακόμη πιο παράξενο λόγο η οδηγία της ΕΕ αυτό
συστήνει ως πρώτο μέτρο, αλλά εδώ είναι η μεγαλειώδης Ελλάς.
Η δεύτερη κίνηση θα ήταν βέβαια να βγάλτε το πώμα
να φύγει το νερό που μαζεύτηκε.
Κατεδαφίστε λοιπόν τα αυθαίρετα. Αμ δε. Ούτε ένα.
Η περιφέρεια και γενικώς η Ελληνική πολιτεία έχει μια θρησκευτική προσήλωση
σε οτιδήποτε χτίστηκε παράνομα. Τα νομιμοποιεί όλα!
Τι κάνει η περιφέρεια;
Πάει και ξοδεύει εκατομμύρια για να τσιμεντώσει ή παστώσει με συρματοκιβώτια
τα ρέματα, συχνά σε όλο τους το μήκος, διασώζοντας με αυτόν τον τρόπο
τους καταπατητές από τη διάβρωση της όχθης, προσφέροντας μεν μια πρόσκαιρη
μέτρια μισή λύση που ανάμεσα στα άλλα καταστρέφει το οικοσύστημα.
Αλλά είπαμε, ο στόχος είναι πρώτα οι άνθρωποι και οι περιουσίες τους, τα πουλάκια
θα κοιτάμε τώρα; Τα δέντρα; Σιγά. Θα φυτέψουμε άλλα αλλού.
Αναβάλλει λοιπόν το πρόβλημα ή επειδή όλα αυτά τα τεχνικά έργα επιταχύνουν
τη ροή, το μεταθέτει πιο κάτω, στις εκβολές.
Παράλληλα συμβάλλει στην ασχήμια που βλέπουμε γύρω μας.
Θα μπορούσε βέβαια με τα εκατομμύρια που ξοδεύει να απαλλοτριώσει μερικές
καίριες περιοχές και να βγάλει το πώμα, αλλά αυτό δεν είναι σοβαρό πράγμα
να σκέφτεστε, βγάλτε το από το μυαλό σας αμέσως.
Απαλλοτριώσεις γίνονται μόνο για να ανοίξουμε δρόμους,
όχι για να μην πνιγόμαστε.
Είναι πάρα πολύ περίεργο που η Ευρωπαϊκή οδηγία
προτείνει να γίνουν τα πράγματα ακριβώς ανάποδα απ ότι τα κάνουμε εδώ.
Είναι επίσης παράδοξο που έχουν αναπτυχθεί και νέες τεχνικές οικο-μηχανικής
που έχουν το ίδιο αποτέλεσμα χωρίς τσιμέντο και συρματοκιβώτια.
Μα τι θέλουν και τις αναπτύσσουν αυτοί οι ψυχροί βόρειοι;
Εδώ είναι η χώρα του τσιμέντου κι ας πεθαίνουμε.
να φύγει το νερό που μαζεύτηκε.
Κατεδαφίστε λοιπόν τα αυθαίρετα. Αμ δε. Ούτε ένα.
Η περιφέρεια και γενικώς η Ελληνική πολιτεία έχει μια θρησκευτική προσήλωση
σε οτιδήποτε χτίστηκε παράνομα. Τα νομιμοποιεί όλα!
Τι κάνει η περιφέρεια;
Πάει και ξοδεύει εκατομμύρια για να τσιμεντώσει ή παστώσει με συρματοκιβώτια
τα ρέματα, συχνά σε όλο τους το μήκος, διασώζοντας με αυτόν τον τρόπο
τους καταπατητές από τη διάβρωση της όχθης, προσφέροντας μεν μια πρόσκαιρη
μέτρια μισή λύση που ανάμεσα στα άλλα καταστρέφει το οικοσύστημα.
Αλλά είπαμε, ο στόχος είναι πρώτα οι άνθρωποι και οι περιουσίες τους, τα πουλάκια
θα κοιτάμε τώρα; Τα δέντρα; Σιγά. Θα φυτέψουμε άλλα αλλού.
Αναβάλλει λοιπόν το πρόβλημα ή επειδή όλα αυτά τα τεχνικά έργα επιταχύνουν
τη ροή, το μεταθέτει πιο κάτω, στις εκβολές.
Παράλληλα συμβάλλει στην ασχήμια που βλέπουμε γύρω μας.
Θα μπορούσε βέβαια με τα εκατομμύρια που ξοδεύει να απαλλοτριώσει μερικές
καίριες περιοχές και να βγάλει το πώμα, αλλά αυτό δεν είναι σοβαρό πράγμα
να σκέφτεστε, βγάλτε το από το μυαλό σας αμέσως.
Απαλλοτριώσεις γίνονται μόνο για να ανοίξουμε δρόμους,
όχι για να μην πνιγόμαστε.
Είναι πάρα πολύ περίεργο που η Ευρωπαϊκή οδηγία
προτείνει να γίνουν τα πράγματα ακριβώς ανάποδα απ ότι τα κάνουμε εδώ.
Είναι επίσης παράδοξο που έχουν αναπτυχθεί και νέες τεχνικές οικο-μηχανικής
που έχουν το ίδιο αποτέλεσμα χωρίς τσιμέντο και συρματοκιβώτια.
Μα τι θέλουν και τις αναπτύσσουν αυτοί οι ψυχροί βόρειοι;
Εδώ είναι η χώρα του τσιμέντου κι ας πεθαίνουμε.
*Φωτογραφία: thespruce.com
Πηγή http://www.andro.gr/apopsi/mandra-flooding/
Ο Φίλιππος Δραγούμης Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958.
Σπούδασε Φιλοσοφία στο Παρίσι (Paris X Nanterre) 77/79 και στη συνέχεια
ζωγραφική στην Α.Σ.Καλών Τεχνών στην Αθήνα.
Υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ελληνικής Ορνιθολογικής
Εταιρίας και πρόεδρός της. Ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Κέντρου
Περίθαλψης Άγριων Ζώων (στην Αίγινα) με το οποίο ασχολήθηκε επί
16 χρόνια (1989-2006).
Σχεδίασε προγράμματα διεθνούς αναπτυξιακής συνεργασίας από το 1998
και διοργάνωσε διεθνή σεμινάρια και συνέδρια για την περίθαλψη / προστασία
άγριων ζώων στην Αθήνα, Άγκυρα, Βελιγράδι και Βουλγαρία όπως και άλλα
προγράμματα για το περιβάλλον και την άγρια ζωή.
Τιμήθηκε για την διεθνή δράση του από το International Wildlife Rehabilitation
Council (Διεθνές Συμβούλιο για την Επανένταξη Άγριων Ζώων) με το
International Award το 2000 στο Montreal και το 2005 από την UNESCO Πειραιά
και νήσων για την προσφορά του στην Οικολογία.
Το πρώτο του βιβλίο με διηγήματα, «Ο Ροζ Πελεκάνος και άλλες ιστορίες»,
εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ωκεανίδα το 1999.
Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στην Ελευθεροτυπία, τα Νέα, την Καθημερινή
και το ΟΙΚΟ. Ίδρυσε την ΜΚΟ “ΜΙΑΦΥΣΗ” με στόχο τη διεθνή συνεργασία
και δικτύωση για το περιβάλλον και τον εθελοντισμό για τη Φύση από
το 2006 ως το 2009.
Έκτοτε δραστηριοποιείται στην πολιτική.
Το 2010 εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων και ανέλαβε
πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Πρόληψης των
Εξαρτήσεων “Αθηνά Υγεία”.
Το δεύτερο βιβλίο του “ Η Ηθική Πίσω από την Κρίση” είναι υπό έκδοση
από τις εκδόσεις Άγρα.
http://www.andro.gr/author/dragoumis/
Ο Φίλιππος Δραγούμης Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958.
Σπούδασε Φιλοσοφία στο Παρίσι (Paris X Nanterre) 77/79 και στη συνέχεια
ζωγραφική στην Α.Σ.Καλών Τεχνών στην Αθήνα.
Υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ελληνικής Ορνιθολογικής
Εταιρίας και πρόεδρός της. Ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Κέντρου
Περίθαλψης Άγριων Ζώων (στην Αίγινα) με το οποίο ασχολήθηκε επί
16 χρόνια (1989-2006).
Σχεδίασε προγράμματα διεθνούς αναπτυξιακής συνεργασίας από το 1998
και διοργάνωσε διεθνή σεμινάρια και συνέδρια για την περίθαλψη / προστασία
άγριων ζώων στην Αθήνα, Άγκυρα, Βελιγράδι και Βουλγαρία όπως και άλλα
προγράμματα για το περιβάλλον και την άγρια ζωή.
Τιμήθηκε για την διεθνή δράση του από το International Wildlife Rehabilitation
Council (Διεθνές Συμβούλιο για την Επανένταξη Άγριων Ζώων) με το
International Award το 2000 στο Montreal και το 2005 από την UNESCO Πειραιά
και νήσων για την προσφορά του στην Οικολογία.
Το πρώτο του βιβλίο με διηγήματα, «Ο Ροζ Πελεκάνος και άλλες ιστορίες»,
εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ωκεανίδα το 1999.
Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στην Ελευθεροτυπία, τα Νέα, την Καθημερινή
και το ΟΙΚΟ. Ίδρυσε την ΜΚΟ “ΜΙΑΦΥΣΗ” με στόχο τη διεθνή συνεργασία
και δικτύωση για το περιβάλλον και τον εθελοντισμό για τη Φύση από
το 2006 ως το 2009.
Έκτοτε δραστηριοποιείται στην πολιτική.
Το 2010 εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων και ανέλαβε
πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Πρόληψης των
Εξαρτήσεων “Αθηνά Υγεία”.
Το δεύτερο βιβλίο του “ Η Ηθική Πίσω από την Κρίση” είναι υπό έκδοση
από τις εκδόσεις Άγρα.
http://www.andro.gr/author/dragoumis/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου