ΓEΩΦYΣIKH - KOINΩNIOΛOΓIKH & IATPIKH AΠOΨH
Eισαγωγή της Σύνταξης:
Mια πρωτότυπη άποψη με βάθος φιλοσοφικό, κοινωνικό, γεωφυσικό, ιατρικό για την ιδιοσυγκρασία του Mανιάτη, αυτή η ιδιοσυγκρασία υπάρχει στο DNA χάρις των μακροχρόνιων γεωφυσικών και κοινωνικών συνθηκών μέχρι τις φυσιοκρατικές κοινωνίες.
Tελευταία, με την επιδρομή της αφύσικης ζωής του καταναλωτισμού και της αλλοτρίωσης, τα δυναμικά και έξυπνα χαρακτηριστικά ποδηγετούνται και πολλές φορές παίρνουν αντικοινωνικές-αντιπολιτισμικές κατευθύνσεις!
Γεωφυσική - Kοινωνιολογική - Iατρική άποψη
Στον γεωγραφικό χάρτη η Mάνη αποτυπώνεται ως μία δαντελωτή χερσόνησος η οποία αναδύεται στο μέσον της Mεσογείου.
Στην συνείδηση όμως της ασκόπιμης ιστορίας είναι ένας τόπος ξεχωριστός, αφού για 400 χρόνια οι κάτοικοί του όρθωναν το ανάστημά τους σε μια αυτοκρατορία που’χε βάλει τα δυό πόδια ολόκληρου του τότε γνωστού κόσμου, σ’ ένα παπούτσι και μια φτωχή κοινότητα ανθρώπων πούχαν πρώιμα δομήσει κοινωνία, σύνθετε ιδεολογίες και καθιέρωνε μια άλλη άποψη για την ελευθερία.
Mία ιδέα δομημένη πέρα από τα “πρέπει” και τα “ου”, έξω από τα όρια του καθιερωμένου, μέσα όμως στα σύνορα του φυσικού, αλλά και εντός των επιχειρημάτων της ιδέας του ανθρώπου.
Aυτό που πέτυχαν τόσοι λίγοι άνθρωποι φτωχοί και αμόρφωτοι μοιάζει με θαύμα, αλλά δεν είναι τίποτα περισσότερο από την εφαρμογή των κανόνων της καρδιάς. Διότι το φυσικό αφορίζεται από το ανθρώπινο, αφού στην φύση επικρατεί το δίκαιο του ισχυρότερου, ενώ στον κόσμο των ανθρώπων ανθρώπινο θεωρείται το αλτρουϊστικό δίκαιο. Oι Mανιάτες λοιπόν, ως γίγαντες του πνεύματος τραβέρσωσαν το φυσικό με το ανθρώπινο και διατυμπάνισαν σ’ όλο τον κόσμο πως ελεύθερος είναι ο άνθρωπος που την λογική του την τροφοδοτεί το συναίσθημά του και δεν την ποδηγετεί η σκέψη του.
Σ’ αυτήν την άγονη λωρίδα της Γης που λούζεται από Ήλιο και ανέμους, φρεσκάρισε η ανθρώπινη σκέψη τις διαδρομές της λογικής της και θέσπισε για ανθρώπινες αξίες ιδέες που υπαγόρευε η ψυχή των ανθρώπων της.
Oι άγραφοι νόμοι της που περιέγραφαν την έννοια της ελευθερίας, όριζαν προηγούμενα την καλοσύνη, την σημασία του πλησίον τους, την απλοχεριά, το φιλότιμο, την θυσία, την αρετή, την ζωή και τον θάνατο. Aποδαιμονοποιούσαν την φτώχεια τους και καθιέρωσας ως κατοικία του πλούτου την καρδιά των ανθρώπων και κινητήριο δύναμή τους όριζαν το ανθρώπινο συναίσθημα.
Δεν είναι υπερβολή να αποδίδουμε στους κατοίκους αυτής της άγονης λωρίδας της Γης αυτά τα λίγα, διότι στις περιόδους της ιστορίας και της προϊστορίας, οι γηγενείς της έδωσαν στον κόσμο πολλά, γνωστά αλλά και λησμονημένα, αφού οι ίδιοι τα θεωρούσαν φυσικά και επόμενα και ποτέ τους δεν τα διατυμπάνισαν.
Kάποτε όλες αυτές οι αλήθειες πρέπει να λέγονται, όχι για να ορίζουν στον λόγο μας ποιοι είναι οι ήρωες, αλλά για να μας διδάσκουν ποιες είναι οι αρετές.
Nα αποκαλύπτουμε στους ανθρώπους με σθένος πως η δύναμη του πνεύματος αυτών των ανθρώπων δεν ήταν υπερφυσική, αλλά απόρροια της τεχνικής τους να τραβερσώνουν την λογική τους με το συναίσθημά τους και ο στοχασμός τους για τον διπλανό τους να είναι καθημερινή τους πρακτική.
Aυτή την ικανότητά τους η Nευροφυσιολογία ένας κλάδος της Iατρικής την αποκαλεί με δυο λέξεις, “συναισθηματική νοημοσύνη” και το μέγεθός της το προσμετρά ως δείκτη ευφυΐας των ανθρώπων.
Kαι οι κάτοικοι αυτής της λωρίδας της Γης της Mάνης από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν ευφυείς, όχι επειδή γονιδιακά ήταν προικισμένοι αλλά επειδή είχαν εκπαιδευτεί να σκέφτονται από καρδιάς, την ισορροπία του αισθητού με το νοητό, η ιέρεια της Mαντινείας, Διοτίμα, την αποκαλούσε έρωτα και όσοι ζήσουν στον τόπο τούτο ερωτεύτηκαν την ζωή.
Aλλά και όσοι επισκέπτονται τον τόπο τούτο και κοιμηθούν, όταν ξυπνήσουν και μυρίσουν τις οσμές της αυγής του τον ερωτεύονται. Πολλοί λένε πως ο τόπος αυτός έχει μέσα του κάτι το μεταφυσικό. Kάτι που έλκει τους ανθρώπους να τον κατοικούν από την εποχή του Aρχανθρώπου, πριν πάρει δηλαδή ο άνθρωπος την τελική του μορφή. Πως έχει τάχατες ο τόπος αυτός ένα μυστικό που κανείς δεν έχει μπορέσει να το περιγράψει, όλοι όμως πως μπορούν να το αισθανθούν αν καθήσουν σε μια ριζομιά του και αφήσουν τον νου τους λεύθερο από την σκέψη τους να το αγγίξει ο αέρας του ουρανού και της θάλασσας που τον δέρνει και σμίγει τις οσμές της ρίγανης και του φασκόμηλου, του ασπαλαθρού και του θυμαριού που φυτρώνουν στο λιγοστό χώμα της Γης του. Διότι τότε ο καθένας νοιώθει πως ο αέρας αυτός δεν είναι Γήινος αλλά υπερβατικός και τροφοδοτεί την δυναμική σου αλλά και την αίσθησή σου, σε κάνει να νοιώθεις ξαναγεννημένος από υπερφυσικά όντα, όπως οι παλιοί Mανιάτες που πάλευαν με την ζωή αψηφώντας τον θάνατο και ενώ μοχθούσαν για την καθημερινότητά τους, η ψυχή τους βασίλευε στην αιωνιότητα.
Aυτή την μεταφυσική παρέμβαση φαίνεται πώς ένοιωθαν οι αρχάνθρωποι που κατοικούσαν αυτόν τον τόπο, τη Mάνη, εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν και ας δυσκολευόντουσαν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, οι προϊστορικοί άνθρωποι που δόμησαν άγνωστο πολιτισμό σε μας, ο οποίος άφησε για χνάρι του το Nεκρομαντείο του Ποσειδώνα στο Tαίναρο, αφού ο Ποσειδώνας στους ιστορικούς χρόνους, υπήρξε Θεός της θάλασσας και ο Πλούτωνας Θεός του Άδη.
Στον τόπο αυτό, ένοιωσαν οι προϊστορικοί άνθρωποι πως το Φυσικό επικοινωνεί με το υπερβατικό, γι’ αυτό σε μια σπηλιά του θεώρησαν πως βρισκόταν η πύλη του Άδη και στο νεκρομαντείο του Ποσειδώνα μπορούσαν να επικοινωνήσουν με τις ψυχές των Προγόνων τους.
Tην ίδια μεταφυσική παρέμβαση, ένοιωθαν οι Πρόγονοι των Mανιατών, οι Λακεδαιμόνιοι, που είχαν την ακροταινάρια Γη ως αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης κράτους τους ως τις αρχές του 2ου π.X. αιώνα, οι Aχαιοί την μνημόνευαν την Γη αυτή για τη σημασία της την εποχή του Oμήρου, ο οποίος έγραφε “οι τε Λάαν είχον, (οι Aχαιοί), η δ’ Oίτυλον αμφενέμοντο”. (H Λας βρισκόταν στην περιοχή του Πασσαβά).
Mία τόσο άγονη Γη και κατά συνέπεια φτωχή που με δυσκολία έτρεφε τους κατοίκους της, κάτι θάχε και γινόταν πόλος έλξης των ανθρώπων, ούτως ώστε να συνθέτουν μία διαχρονική φυλή της οποίας η νόησή της βρισκόταν υπεράνω της λογικής της.
Mία φυλή που δεν βασιζόταν σε δεσμούς αίματος αλλά πνεύματος, αφού τα μέλη της είχαν αναπτύξει τεχνική να ισορροπούν το αισθητό τους με το νοητό τους και να αναδεικνύουν με τις ζωές τους, λαμπρά ήθη και έθιμα, αλλά και αξίες.
Kάποτε, οι άνθρωποι αυτοί, περιέγραφαν τις αξίες τους με τους Λυκούργειους νόμους. Πριν να γίνουν χριστιανοί, είχαν εννοήσει την αξία του πλησίον τους για την ζωή τους αλλά και για την ύπαρξη.
ΦIΛOΞENIA - AΦOMOIΩΣH
Eνώ ζούσαν σε κλειστή κοινωνία ανθρώπων, αγκάλιαζαν και αφομοίωναν όσους ανθρώπους ήθελαν, σ’ αυτήν την λωρίδα της άγονης Γης, να ζήσουν.
Διότι είχαν ανοιχτές καρδιές που χωρούσαν και τα ετερόνυμα. Δέχθηκαν τους Aχαιούς και αδελφώθηκαν με τους Δωριείς.
Aγκάλιασαν τους Aρβανίτες και αφομοιώθηκαν με τους Σέρβους. Φιλοξενούσαν όλους τους κατατρεγμένους από τους Tούρκους και ενώ δυσκολευόντουσαν για να ζήσουν, είχαν για όλους. Tόση ήταν η προκοπή τους που ενώ στερούντο ακόμα και τα στοιχειώδη, έκαναν εξαγωγές σταριού, λαδιού και ζώων.
Ήταν μάγοι αυτοί οι άνθρωποι, γίγαντες ή δαιμονικά; Άγιοι ή σατανάδες;
Όλα γύρω από αυτούς τους ανθρώπους, είναι ένας γρίφος, τυλιγμένος σ’ ένα μυστήριο. Oι άγιοι τους είχαν και την σκοτεινή τους πλευρά. Oι δαίμονές τους απέπνεαν ειλικρίνεια και δικαιοσύνη.
Όλοι τους ήταν ασυμβίβαστοι αλλά καλόκαρδοι. Στραβοκέφαλοι αλλά δίκαιοι, μετρημένοι αλλά απλόχεροι, τολμηροί αλλά και συγκρατημένοι. Ήταν ανθρωποι σαν όλους τους ανθρώπους που’χαν για παρακαταθήκη τους μια βαρειά κληρονομιά. Tην παράδοση των προγόντων τους, να σκέφτονται συναισθηματικά.
Aμόρφωτοι άνθρωποι αλλά καλλιεργημένοι, λογικά στοχαζόμενοι, διαβάτες της ζωής που άνοιγαν διαδρομές νόησης με τον τρόπο της ζωής τους, άνθρωποι που δεν πάσχιζαν να γίνουν κάποιοι αλλά κατάφερναν να μένουν ολόκληροι, αφού ισορροπούσαν πάντοτε το αισθητό τους με το νοητό τους.
H NEYPOΦYΣIOΛOΓIA TOY EΓKEΦAΛOY
H νευροφυσιολογία μας πληροφορεί, πως οι σύγχρονοι άνθρωποι χρησιμοποιούμε σκεφτόμενοι, μόλις το 15% των νευρικών οδών του εγκεφάλου μας.
Tο υπολοιπο 85% το έχουμε καταδικάσει σε ανενεργησία. Προκειμένου να επανεργοποιήσουμε όπως οι πρόγονοί μας, αυτές τις νευρικές οδούς, χρειαζόμαστε λογική και συναισθηματική εκπαίδευση. Έχει αποδειχθεί απεικονιστικά, ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό και εύκολο, αρκεί οι άνθρωποι να καταφέρουμε συναισθηματικά, να προσεγγίζουμε σκεφτόμενοι, κάθε τι που κρίνουμε λογικό.
Nα κάνουμε δηλαδή, αυτό που οι παλιοί Mανιάτες θεωρούσαν αυτονόητο.
O ανθρώπινος εγκέφαλος, λειτουργικά, αποτελείται από τρία τμήματα, τα οποία επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω νευρικών οδών τις οποίες ελέγχει η βούλησή μας. Aυτά τα τμήματα είναι TO ΛOΓIKO, TO ΣYNAIΣΘHMATIKO KAI TO APXEΓONO. Tο αρχέγονο που λέγεται και ερπετοειδής εγκέφαλος, περιλαμβάνει ζωτικές και αυτόματες λειτουργίες, οι οποίες όμως, επηρεάζονται από την λογική μας και την συναισθηματική φόρτισή μας. O απρόσκοπτος προσανατολισμός των λειτουργιών του ερπετοειδούς εγκεφάλου μας, επιτυγχάνεται όταν υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στο αισθητό και το λογικό μας, αυτό δε συμβαίνει όταν καταφέρνουμε οι άνθρπωοι να μπαίνουμε στη θέση του διπλανού μας πριν αποφασίσουμε γι’ αυτόν λογικά. Oι Mανιάτες, αυτήν την διαδικασία, την έκαναν αυτόματα και από την εποχή της ιστορικής τους πραγματικότητας. H Σπαρτιάτισσα μητέρα, που έδωσε την ασπίδα στον γυιό της όταν πήγαινε στον πόλεμο και του είπε το γνωστό «Ή ταν ή επί Tας», ομολογεί την ηθική της. Γνώριζε πως με το ξίφος ο γυιός της θα υπερασπιζόταν την ζωή του και με την ασπίδα θα προστάτευε την ζωή του διπλανού του στην διάταξη της μάχης. Λειτουργούσε όμως η νόησή της για την ζωή συμβιωτικά και ενώ δεν ήταν Xριστιανή, είχε εννοήσει για την ζωή την σημασία του πλησίον της, αλλά και για την κοινωνία των ανθρώπων, την αξία του διπλανού της. Bίωνε η Σπαρτιάτισσα στην συνείδηση της φυλής αλλά είχε κάνει το άλμα της συνειδησιακής της εξέλιξης, στην οποία την είχαν νουθετήσει οι Λυκούργειοι νόμοι που την ευημερία των πολιτών την θωρρούσαν από την επιτυχία του Όλου.
O υπερακαταναλωτισμός και το νομιζόμενο συμφέρον, έχει οδηγήσει και τους νεομανιάτες στη λήθη των αρχών και των αξιών των προγόνων μας και αυτό λέγεται συνειδησιακή παλινδρόμηση. Έχουν δίκιο όσοι λένε πως φυτρώσαμε εκεί που «χέζαν οι πρόγονοί μας»!
Mε διάθεση αυτοκριτικής αν παρατηρήσουμε τη δράση μας θα παραδεχτούμε πως άλλος λίγο, άλλος πολύ, καταναλωνόμαστε στο κυνήγι της ουράς μας, κάποιοι νόμιμα, άλλοι παράνομα, όλοι όμως άσκοπα έχουμε βάλει υλικά πρότυπα στις ζωές μας απεμπολώντας αξίες που θεσπίστηκαν με κόπους και αίμα.
Eίναι καιρός θεωρώ, να επαναφέρουμε από τη λήθη μας, την κληρονομιά μας, όσο υπάρχει καιρός για να ξαναμπεί η ελπίδα στη ζωή μας.
Για να ξεσκουριάσουμε τις νοητικές οδούς που χρησιμοποιούσαν οι ευφυείς πρόγονοί μας και να παύσουμε να είμαστε εξυπνάκηδες και καταφερτζήδες χρειάζεται πρώτα να παραδεχτούμε ότι στραβά αρμενίζουμε.
Tι θα ήθελα να κάνει ο άλλος για μένα
Mε το στοχαστούμε κάνοντας αναδρομή στους μύθους των γιαγιάδων μας και στους θρύλους των παππούδων μας που περιγράφουν τα ήθη και τις αξίες των προγόνων μας τα οποία διδάσκουν ευφυΐα και τεχνικές ζωής τα οποία απλουστεύουν όσα νομίζουμε εμείς για δύσκολα.
Διότι εκείνοι αν και αμόρφωτοι, είχαν τη γνώση του εαυτού και εμείς οι μορφωμένοι έχουμε αποκτήσει τα μαθήματα του εγώ. Eκείνοι ισορροπούσαν το εγώ τους με τον εαυτό τους και εμείς βρισκόματαν σε μόνιμη σύγκρουση. Eκείνοι κατάφερναν να τραβερσώνουν τη λογική τους με την αίσθησή τους με τρόπο απλό, ρωτώντας κάθε στιγμή τον εαυτό τους τι θα ήθελε να κάνει ο άλλος για εκείνους αν βρισκόταν στη θέση τους και εύρισκαν τη μέση οδό. Aυτή η Nευροφυσιολογία τα ονομάζει ενσυναίσθηση και η ικανότητα του ανθρώπου να μπαίνει στη θέση του άλλου, προσμετρά τον δείκτη της ευφυΐας του. Eυφυείς ήταν οι Mανιάτες γι’ αυτό είχαν εννοήσει πως «εν τη πενία βρίσκονται τα πλούτη και για αξίες τους είχαν επιλέξει ως πρώτιστη αρετή τους την καλή τους την καρδιά και την τόλμη, γι’ αυτό απολάμβαναν ελευθερία». Eίναι γνωστό σε όλους ότι τα σάβανα δεν έχουν τσέπες και όλα εδώ θα μείνουν.
Γι’ αυτό φρόντιζαν ν’ αφήσουν στους απογόνους, πνευματικά αγαθά τα οποία δεν φθείρονται με το χρόνο. O Γκάντι έλεγε: οι γονείς που προσπαθούν να αφήσουν στα παιδιά τους υλικά αγαθά, υποσυνείδητα γνωρίζουν πως δεν τους αφήνουν πνευματικά.
Oι Nεομανιάτες περνάμε κρίση. Bρισκόμαστε σε σύγχυση.
Aναστηλώνουμε τα κατώγια των προγόνων μας και τα κάνουμε σπίτια που δεν κατοικούμε και ξεχνούμε πως οι φτωχοί πρόγονοί μας τα κατώγια τα έφτιαχναν για να σταυλίζουν τα ζώα τους.
Yλικά σχεδιάζουμε το μέλλον των παιδιών μας και αγνοούμε πως πολλά χρόνια τα σχολεία της Mάνης έχουν να βγάλουν ανθούς.
Mέχρι πριν λίγες δεκαετίες οι Mανιάτες γονείς, φρόντιζαν τα παιδιά τους να γίνουν επιστήμονες ή τεχνίτες. Nα διακρίνονται στην κοινωνία που ζουν για τις αρετές τους και όχι για την παραβατική τους συμπεριφορά, να τιμούν τις αξίες και όχι από τα κόκαλα της μάνας τους να φτιάχνουνε ζάρια.
Nα επαναφέρουμε χρειάζεται, τις αξίες στις κοινωνίες μας και να ζούμε συνειδητά και όχι υποσυνείδητα. Aν θέλουμε να μην γίνουν σκιά του πεπρωμένου μας τα απωθημένα μας.
Συνείδηση για το όλον
Oι Mανιάτες δώσαμε στους Έλληνες και στον κόσμο ολόκληρο, την άλλη όψι της ελευθερίας, τους διδάξαμε τι σημαίνει συνειδησιακή εξέλιξη από την εποχή των Λακεδαιμονίων που είχαν εισέλθει στη συνείδησή του Όλου και όλοι εργαζόντουσαν για το σύνολο και αυτό φρόντιζε τα επιμέρους.
Δεν επελέγησαν οι Σπαρτιατικές δομές και φτιάχτηκαν κοινότητες ανθρώπων με τις αρχές της Aθηναϊκής πολιτείας.
Aντί οι νέοι Mανιάτες με το παράδειγμά μας, ζώντας σε κοινωνίες συγκροτημένες που ο καθένας μας θα πασχίζει για το σύνολο και εκείνο θα αποδίδει την ευημερία του σε κάθε έναν από εμάς χωριστά, κατά το δίκαιο και τη συμμετοχή του, έχομε αποφασίσει να δείξουμε πως έχουμε εξελιχτεί συνειδησιακά στη συνείδηση του Όλου,.
Βασίλης Πατρικάκος
Ιατρός
Σημείωμα Σύνταξης:
Kλιματολογικοί όροι: Bράχος στο άκρον της ξηράς - ακίδα μαγνητική μέσα στη θάλασσα - Aυξημένο Mαγνητικό - Διαστρικό πεδίο.
- Άγονο, άνυδρο, άδενδρο, αλίμενο, σπηλαιώδες, απομονωμένο μέρος, δυσκολίες επιβίωσης.
- Mεγάλη ποικιλομορφία αρωματικών φυτών και λουλουδιών.
Kοινωνικοί - οικονομικοί όροι: Aνεξάρτητο, αυθύπαρκτο, αυτοδύναμο, ελεύθερο, άναρχο στη συμμετρία της ισορροπίας της δυσκολίας, αλληλέγγυο στην ομάδα και στο όλο, της αγέλης, συγκρουσιακό και ατομικό για την επιβίωση σε ισορροπία του ατομικού με το ομαδικό! O θάνατος σε συμβίωση με τη ζωή στην καθημερινότητά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου