...οι νεκροί εξάλλου δεν περπατούν προς τα πίσω...

Η μητέρα μου μας απαγόρευε να περπατάμε προς τα πίσω.
Έτσι περπατούν οι νεκροί, έλεγε.
Από πού της κατέβηκε μια τέτοια ιδέα;
Ίσως από μια κακή μετάφραση.
Οι νεκροί εξάλλου δεν περπατούν προς τα πίσω, 
περπατούν πίσω μας.

Δεν έχουν πνευμόνια και δεν μπορούν να μας φωνάξουν
αλλά πολύ θα το’θελαν να γυρίσουμε να τους κοιτάξουμε.
Είναι θύματα του έρωτα, πολλοί απ’ αυτούς.

*Anne Carson
*από το βιβλίο της Λίγα Λόγια,
εκδ. Πατάκη, μτφ. Χ. Βλαβιανός

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Καναδά.
Κλασική φιλόλογος, ποιήτρια, μεταφράστρια, δοκιμιογράφος, 
πεζογράφοςκαι θεατρική συγγραφέας.
Είναι η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το βραβείο Τ.S. Eliot, 
ανώτατηδιάκριση στη Βρετανία για αγγλόφωνη ποιητική συλλογή.
Αγαπά την αρχαιότητα και την αρχαία ελληνική γραμματεία ,
μετέφρασε, εκτός από όλο το ποιητικό έργο της Σαπφούς,
τραγωδίες του Ευριπίδη, του Σοφοκλή και του Αισχύλου και 
έργα άλλων Ευρωπαίων δημιουργών.

...λίγα λόγια για το να περπατάς προς τα πίσω...

...σύντομα, πολύ ιδιαίτερα ποιήματα/δοκίμια.
Άλλοτε αποσπασματικά και μυστηριώδη, άλλοτε παιγνιώδη.
Δεν είναι εύκολα να ερμηνευθούν πάντα αβίαστα ούτε να 
ταξινομηθούν σε μια συγκεκριμένη κατηγορία.
Πιο πολύ αγγίζουν το στοχασμό, αποτελούν ιδιότυπες 
στοχαστικές προκλήσεις.
Η Αν Κάρσον υπερβαίνει κάθε τι επιφανειακό και εύκολο, 
σκορπίζει πάντα διεισδυτικές και ρηξικέλευθες ματιές πάνω 
στα πράγματα.
Καταγράφει στιγμές, λεπτομέρειες κόσμων και μικρόκοσμων, 

ιδιαίτερες,εισάγοντας τον αναγνώστη σε ανοίκειες εμπειρίες,

διατηρώντας τόνους στοχαστικούς και καταθέτοντας την 

δική της υποκειμενική, αλλά 

γοητευτική αλήθεια.