Ο Μελάς δεν θυσιάστηκε για σύνθετη ονομασία!

Πατριώτης - Ηγέτης - Μακεδονομάχος
...σκοτώθηκε στις 13 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 1904  μετά από προδοσία του αρχικομιτατζή Μήτρο Βλάχου στις Τουρκικές αρχές, φθάνει ισχυρό απόσπασμα, στη συμπλοκή που ακολούθησε, ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
τραυματίστηκε σοβαρά στην οσφυϊκή χώρα μετά από λίγο άφησε
την ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ του ΠΝΟΉ σε συμπλοκή με τουρκικά στρατεύματα 
στη Στάτιστα Καστοριάς (το σημερινό Μελά).

Ο θάνατός του γενίκευσε τη συμμετοχή Ελλήνων ενόπλων στον Μακεδονικό αγώνα, γεγονός που αναπτέρωσε τις ελπίδες των Μακεδόνων κι ανέκαψε 
το έργο των βουλγαρικών κομιτάτων.
Ο Μητροπολίτης Γερμανός Καραβαγγέλης έλεγε σε γνωστό του: 
«Όπου να ’ναι φτάνουν από κάτω και ελληνικά σώματα. 
Κρητικοί και Μανιάτες. Θα δεις κάθε κλαδί και παλικάρι». 
Και πραγματικά δεν διαψεύσθηκε

PAYLOS MELAS

“Σαν τέτοια ώρα στο βουνό, ο Παύλος πληγωμένος
μεσ’ το νερό του αυλακιού ήτανε ξαπλωμένος.
Για σύρε, Δήμο μου πιστέ, στην ποθητή πηγή μου
και φέρε μου κρύο νερό να πλύνω την πληγή μου.
Σταλαματιά το αίμα μου, για σε Πατρίς, το χύνω,
για νάχεις δόξα και τιμή, να λάμψεις σαν τον κρίνο.
Είν΄η Ελλάδα μας μικρή, μικρή και ζουλεμένη,
μα ελευθερία έχει πολλή! Μες στο κλουβί δεν μπαίνει!
Παύλος Μελάς κι αν πέθανε, τ΄ αδέλφια του ας ζήσουν,
αυτά θα τρέξουνε μαζί για να τον αναστήσουν!”
*Από “Στα μυστικά του Βάλτου” της Πηνελόπης Δέλτα