...αυτός είναι για τα πανηγύρια...ή...είμαστε για τα πανηγύρια...

Την εποχή που δεν υπήρχαν ειδικά ιδρύματα για 
τους ψυχοπαθείς, τους έπαιρναν οι δικοί τους 
και τους πήγαιναν στις εκκλησίες ή στα μοναστήρια. Εκεί αφού τους έδεναν με αλυσίδα σ’ ένα δέντρο
 
ή κούτσουρο, έλεγαν του παπά ή του καλόγερου 
να τους διαβάσει μια ευχή, όπως γίνεται σήμερα 
με τους εξορκισμούς. Συνήθως, οι συγγενείς των ψυχοπαθών τούς 
μετέφεραν στις εκκλησίες την ημέρα που γιόρταζε ο άγιος της εκκλησίας, 
δηλαδή τη μέρα εκείνη που ο ναός είχε γι’ αυτή την αιτία πανηγύρι. 
Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, για κάποιον που δεν είναι στα καλά του λέμε, 
αυτός είναι για τα πανηγύρια.
~*~
Κάθε χρόνο η Κόρινθος  έκανε δύο μεγάλα εμπορικά πανηγύρια, που 
κρατούσαν ενάμιση μήνα το καθένα. Στα πανηγύρια αυτά έρχονταν 
να ψωνίσουν ξένοι από όλες τις χώρες. 
Αλλά κι όταν αργότερα κατακτήσανε την Κόρινθο οι Φράγκοι, 
τα πανηγύρια αυτά δεν σταμάτησαν. 
Από όλα τα μέρη της Ελλάδας ξεκινούσαν οι Έλληνες για να βρεθούν 
στην Κόρινθο, να πουλήσουν ή να αγοράσουν. Όταν τους ρωτούσαν λοιπόν οι άλλοι για πού ετοιμάζονται απαντούσαν: "Είμαστε για τα πανηγύρια" 
...μια φράση που αντέχει χιλιάδες χρόνια...