20 χρονών σήμερα ο Γιάννης.
Δύσκολη μέρα..τα γενέθλια του.
Υποσχέθηκα στον εαυτό μου όταν έγινε 18 ότι δεν θα κλαίω πιά.
Είναι δύσκολο γμτ.
Προσπαθώ να αντιμετωπίζω την κατάσταση με χιούμορ..όπως όταν
παραγγέλνω την τούρτα του στο ζαχαροπλαστείο κ συζητάω κανά
μισάωρο με τον πωλητή για “τον Γιαννάκη που έχει γενέθλια και του
αρέσουν οι ήρωες του Disney”..
Και αφού διαλέξουμε τον ήρωα του μήνα για φάτσα στην τούρτα
περιμένω να δω την έκπληξη στα μάτια του όταν πω «βάλτε το 20
σε κεράκια»..και γελάω!
Προσπαθώ να είμαι χαρούμενη κάθε τέτοια μέρα.
Οπότε κάνω πράγματα που μου φτιάχνουν το κέφι.
Πήγα στον αγαπημένο μου εθνικό κήπο να τρέξω 20χλμ
για να γιορτάσω συμβολικά..τα 20 του χρόνια.
Δεν μου βγήκε.Έτρεξα 15..η ψυχή μου δεν ήθελε..
Είναι ένα σημείο στον κήπο που είναι μαζεμένα δεκάδες παπαγαλάκια
και κάνουν ένα χαρούμενο θόρυβο..σ´εκείνο το σημείο αν κοιτάξεις
ψηλά τον ουρανό η εικόνα είναι ωραία.Από εκεί όταν περνάω λέω πάντα
από μέσα μου «μια χαρά,γάματα όλα,μια χαρά είσαι,μη σκέφτεσαι..
μη σκέφτεσαι το αύριο..τι καλά που τρέχεις..άκου τα πουλιά..γάματα..»
Θα φάω μεσημεριανό με την κολλητή μου όπως κάθε μέρα,
θα πιούμε τα κρασιά μας,
δεν θα μιλήσουμε πάνω από δυό λεπτά για το θέμα,
μου φτάνει που είναι πάντα εκεί μαζί μου και γελάμε με ό,τι να ´ναι.
Δεν πιστεύω σε κανένα θεό,ούτε ότι μια ανώτερη δύναμη μου έστειλε
τον Γιάννη για να γίνω καλύτερος άνθρωπος όπως πολλοί σκέφτονται..
είμαι καλός άνθρωπος κ το χρωστάω στους γονείς μου και στους
φίλους μου που βρέθηκαν όλα αυτά τα χρόνια στο δρόμο μου.
Σήμερα λοιπόν ο Γιάννης γίνεται 20 έτσι απλά όπως
εκείνος τα νοιώθει,δεν του καίγεται καρφί!
Και του χρόνου αγαπάκι μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου