Είναι όλως ιδιαίτερη η Σημαία που μεταφέρουν επί 73 χρόνια τα κορίτσια
του Λυκείου των Ελληνίδων και επαίρεται στον ιστό του Ιερού Βράχου
των Αθηνών κάθε 12η Οκτωβρίου.
Εκπροσωπεί τις αρετές και τις αξίες του χιλιοταλαιπωρημένου λαού των Αθηνών,
ο οποίος έζησε 1265 ημέρες σκλαβιάς βλέποντας το σύμβολό του μίσους και
της καταστροφής να ρίχνει τη σκιά του πάνω στην πόλη.
Η ναζιστική σημαία που κυμάτιζε στην Ακρόπολη ήταν ότι πιο απεχθές γνώρισαν
οι κάτοικοι των Αθηνών. Ήταν υποχρεωμένοι να αντικρίζουν τη σβάστικα που
προσέβαλε το υπέρτατο Μνημείο του Πολιτισμού και όσοι έμπαιναν και έβγαιναν
στα γραφεία του Συλλόγου των Αθηναίων, στην οδό Κέκροπος στην Πλάκα.
του Λυκείου των Ελληνίδων και επαίρεται στον ιστό του Ιερού Βράχου
των Αθηνών κάθε 12η Οκτωβρίου.
Εκπροσωπεί τις αρετές και τις αξίες του χιλιοταλαιπωρημένου λαού των Αθηνών,
ο οποίος έζησε 1265 ημέρες σκλαβιάς βλέποντας το σύμβολό του μίσους και
της καταστροφής να ρίχνει τη σκιά του πάνω στην πόλη.
Η ναζιστική σημαία που κυμάτιζε στην Ακρόπολη ήταν ότι πιο απεχθές γνώρισαν
οι κάτοικοι των Αθηνών. Ήταν υποχρεωμένοι να αντικρίζουν τη σβάστικα που
προσέβαλε το υπέρτατο Μνημείο του Πολιτισμού και όσοι έμπαιναν και έβγαιναν
στα γραφεία του Συλλόγου των Αθηναίων, στην οδό Κέκροπος στην Πλάκα.
Εκεί στο απόμερο, ταπεινό εντευκτήριο του Συλλόγου, μακριά από τα αυτιά των
εισβολέων και τον καταδοτών, ομιλητές και ομιλήτριες, κάθε εβδομάδα με παρρησία κατηγορούσαν τις σκληρότητές τους.
Από τη συγγραφέα και γνωστή για την αντιστασιακή δράση της Μιμίκα Κρανάκη μέχρι
την αδικοχαμένη ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη που διάβαζε ποιήματα του Κωστή Παλαμά.
Από τον Γεώργιο Πωπ μέχρι τον λογοτέχνη και διευθυντή της εφημερίδος «Εστία»
Κύρο Κύρου. Και από τον Άγγελο Σικελιανό μέχρι τον Τίμο Μωραϊτίνη!
Με τον αντιστράτηγο και πρώην υπουργό Κωνσταντίνο Δροσόπουλο να λέει πως
«έστω και αν ένας εκ των Αθηναίων παραμείνει στη ζωή, εμείς δεν πρόκειται
να έλθουμε σε συμβιβασμό με τον Ξέρξη».
εισβολέων και τον καταδοτών, ομιλητές και ομιλήτριες, κάθε εβδομάδα με παρρησία κατηγορούσαν τις σκληρότητές τους.
Από τη συγγραφέα και γνωστή για την αντιστασιακή δράση της Μιμίκα Κρανάκη μέχρι
την αδικοχαμένη ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη που διάβαζε ποιήματα του Κωστή Παλαμά.
Από τον Γεώργιο Πωπ μέχρι τον λογοτέχνη και διευθυντή της εφημερίδος «Εστία»
Κύρο Κύρου. Και από τον Άγγελο Σικελιανό μέχρι τον Τίμο Μωραϊτίνη!
Με τον αντιστράτηγο και πρώην υπουργό Κωνσταντίνο Δροσόπουλο να λέει πως
«έστω και αν ένας εκ των Αθηναίων παραμείνει στη ζωή, εμείς δεν πρόκειται
να έλθουμε σε συμβιβασμό με τον Ξέρξη».
Χρησιμοποιώντας την απάντηση που είχαν δώσει οι Αθηναίοι στους Σπαρτιάτες έστελνε
το μήνυμα σε ευήκοα ώτα. Πρόεδρος του παλαίφατου Συλλόγου, ο παλαιός δήμαρχος Αθηναίων Λάμπρος Καλλιφρονάς και γενικός γραμματέας ο μεγαλοαστός πολεμιστής Δημήτριος Σκουζές. Είχε μεγαλουργήσει στους Βαλκανικούς πολέμους και πενηντάρης
πλέον πήγε εθελοντής το ’40 για να υπηρετήσει ως υπασπιστής του Αλέξανδρου Παπάγου. Με παραδείγματα από την τρισχιλιόχρονη ιστορία και θρησκεία μας, τροφοδοτούσαν τις ψυχές των ακροατών με αισιόδοξα επιχειρήματα για το τέλος των δεινών.
Την επικράτηση του δικαίου και της ελευθερίας και την επάνοδο σε μιαν ευτυχισμένη ομαλότητα. Όλοι γύριζαν στα σπίτια τους με ζεσταμένη την καρδιά, εμψυχωμένοι.
το μήνυμα σε ευήκοα ώτα. Πρόεδρος του παλαίφατου Συλλόγου, ο παλαιός δήμαρχος Αθηναίων Λάμπρος Καλλιφρονάς και γενικός γραμματέας ο μεγαλοαστός πολεμιστής Δημήτριος Σκουζές. Είχε μεγαλουργήσει στους Βαλκανικούς πολέμους και πενηντάρης
πλέον πήγε εθελοντής το ’40 για να υπηρετήσει ως υπασπιστής του Αλέξανδρου Παπάγου. Με παραδείγματα από την τρισχιλιόχρονη ιστορία και θρησκεία μας, τροφοδοτούσαν τις ψυχές των ακροατών με αισιόδοξα επιχειρήματα για το τέλος των δεινών.
Την επικράτηση του δικαίου και της ελευθερίας και την επάνοδο σε μιαν ευτυχισμένη ομαλότητα. Όλοι γύριζαν στα σπίτια τους με ζεσταμένη την καρδιά, εμψυχωμένοι.
Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου (Πράξη 620 της 20ής Οκτωβρίου 1947)
Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου
(Πράξη 620 της 20ής Οκτωβρίου 1947)
Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου
(Πράξη 620 της 20ής Οκτωβρίου 1947)
Ήταν ένα πραγματικό λουτρό καρτερίας και ελπίδας οι αξέχαστες εκείνες
συγκεντρώσεις, όπως έγραψε ο εκ των πρωταγωνιστών Γεώργιος Ζαλοκώστας.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες και με αρωγούς σπουδαίες γυναίκες αποφάσισαν,
καταμεσής της Κατοχής, τη δημιουργία μιας εντυπωσιακής μεταξωτής Σημαίας,
διαστάσεων έξι επί επτά (6Χ7) μέτρων.
Μιας Σημαίας που υφάνθηκε από τα αγνά χέρια των κοριτσιών του Εργαστηρίου
Απόρων Γυναικών.
Ακριβώς στο κέντρο της Σημαίας και μέσα σε κύκλο χρυσοκεντήθηκε η σφραγίδα
των Αθηναίων Δημογερόντων του 1821 που απεικονίζει την Αθηνά λογχίζουσα.
Γύρω αναγράφηκε το περίφημο «Αθηναίων Ελευθερία».
Αυτό είναι εξάλλου και το έμβλημα του «Συλλόγου των Αθηναίων».
Οι συμβολισμοί και η τελετή της 12ης Οκτωβρίου
Η Σημαία αυτή υψώνεται κάθε χρόνο, από το 1945, στην Ακρόπολη.
Την προσέφερε ο «Σύλλογος των Αθηναίων» στον Δήμο Αθηναίων για να συμβολίζει
το τέλος του δράματος της Κατοχής και την αρχή της δύσκολης διαδρομής προς
την ελευθερία ενός ολόκληρου έθνους.
Συμβολίζει με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο την αποκάθαρση του Κάστρου των
Αθηνών από το άγος των κατακτητών.
Το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Αθηναίων αποδέχθηκε την πρόταση, η οποία
εγκρίθηκε και από την αρμόδιες αρχές τα πρώτα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια.
Η σχετική απόφαση αναφέρει «Η δωρηθείσα Σημαία (να) υψούται επί του ιστού της Ακροπόλεως, μερίμνη του Δήμου Αθηναίων και συμμετοχή του Συλλόγου των Αθηναίων
καθ’ εκάστην επέτειον της απελευθερώσεως».
Έτσι καθιερώθηκε και ως τοπική δημοτική γιορτή η 12η Οκτωβρίου, η οποία θα πραγματοποιηθεί σήμερα για 73χρονιά, συνδεδεμένη άρρηκτα με τη Σημαία
της Απελευθέρωσης.
Γενικά ή λέξη άγος στην αρχαιότητα σήμαινε μίασμα, κατάρα, οργή Θεού,
έχοντας την σημερινή έννοια της αμαρτίας
από i-rena
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου