...σε όσους δεν μνημονεύονται...

Στον Πατέρα, τον Αδελφό, τον Σύζυγο, τον Φίλο, τον συγγενή 
ή τον Άγνωστο και αλίμονο.... στον Γυιό...
....
Στις χιλιάδες που έχασαν τη Ζωή και έμειναν άταφοι στα Αλβανικά βουνά...
Σ΄αυτούς που μέσα στα χιόνια και το αφόρητο κρύο, τον τύφο, τις ψείρες, 
και τον αδυσώπητο φόβο του θανάτου, δίχως γάντια ή κάλτσες 
και δίχως εξοπλισμό....
Σ΄αυτούς που έχασαν χέρια, πόδια, δάχτυλα από σφαίρες, 
θραύσματα, κρυοπαγήματα...
Σ΄αυτούς που άντεξαν τις κακουχίες πολεμώντας τέσσερις στρατούς 
μέχρι τη συνθηκολόγηση και γύρισαν απ΄το μέτωπο στα σπίτια τους 
με τα πόδια....

Στις αφανείς γυναίκες της Πίνδου...

Σε όσους δεν μνημονεύονται...

Σ΄αυτούς οφείλω Σεβασμό...

από: Μάριος Δεστέφανος‎ΑΘΗΝΑΙΟΣ

  

ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ...!