Είναι στιγμές, όπως της νύχτας τούτης, που
σκέφτομαι πως έχουμε προδοθεί από τον ασφαλή ιδιωτικό μας κόσμο
κι έχουμε χάσει τον χρόνο για αβίαστη, πραγματική αγάπη˙
τότε είναι που η ματιά μου πέφτει στο ταβάνι
Έχει κάτι όμορφο πάνω του έτσι που είναι ίσιο, λευκό και γυμνό
Τίποτα πάνω του δε μου θυμίζει τον εαυτό μου
και η ματιά μου γλιστρά στον τοίχο, στον πίνακα απέναντί μου
Ένας ωκεανός –εδώ, ανάμεσα στην ατέλειωτη πορεία της νύχτας,
όπου οι καρδιές των ανθρώπων κοιμούνται
όπου η σιωπή απλώνεται πάνω στον κόσμο ασταθής–
μοιάζει να ονειρεύεται
τη δική του παλιά δόξα,
εκείνη την εποχή
που δε χρειάζονταν χρώματα και λόγια
για να τον περιγράψουν
Είναι στιγμές, όπως της νύχτας τούτης, που
σκέφτομαι πως υπάρχουν τόσα πολλά που δεν καταλαβαίνουμε
για τη Ζωή, βλέπουμε τα πάντα και τίποτα ταυτόχρονα
σαν μια σελίδα γραφής γραμμένη σε μια γλώσσα που δε διαβάζουμε
© Μανώλης Μεσσήνης
Μανώλης Μεσσήνης
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10216651597393292&set=a.1107180570659&type=3&theaterΈχει κάτι όμορφο πάνω του έτσι που είναι ίσιο, λευκό και γυμνό
Τίποτα πάνω του δε μου θυμίζει τον εαυτό μου
και η ματιά μου γλιστρά στον τοίχο, στον πίνακα απέναντί μου
Ένας ωκεανός –εδώ, ανάμεσα στην ατέλειωτη πορεία της νύχτας,
όπου οι καρδιές των ανθρώπων κοιμούνται
όπου η σιωπή απλώνεται πάνω στον κόσμο ασταθής–
μοιάζει να ονειρεύεται
τη δική του παλιά δόξα,
εκείνη την εποχή
που δε χρειάζονταν χρώματα και λόγια
για να τον περιγράψουν
Είναι στιγμές, όπως της νύχτας τούτης, που
σκέφτομαι πως υπάρχουν τόσα πολλά που δεν καταλαβαίνουμε
για τη Ζωή, βλέπουμε τα πάντα και τίποτα ταυτόχρονα
σαν μια σελίδα γραφής γραμμένη σε μια γλώσσα που δε διαβάζουμε
© Μανώλης Μεσσήνης
Μανώλης Μεσσήνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου