«Ωστόσο, σε ό,τι αφορά το ταξίδι σε ένα αστρόπλοιο, θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν κάποια ζητήματα. Πρώτον, θα χρειαζόταν μεγάλη προσοχή στην επιλογή του πληθυσμού, με τουλάχιστον διακόσια άτομα ανά σκάφος, ώστε να εξασφαλιστεί ένας βιώσιμος πληθυσμός αναπαραγωγής.
Ο αριθμός των επιβατών θα έπρεπε
να παρακολουθείται, ώστε να παραμένει σχετικά σταθερός και να μην εξαντληθούν οι προμήθειες (...). Δεύτερον, θα έπρεπε να ελέγχονται αυστηρά οι προμήθειες. Θα χρειαζόταν να ανακυκλώνονται συνεχώς τρόφιμα και απόβλητα (...). Ας μην παραγνωρίζουμε, επίσης, το πρόβλημα της ανίας (...). Μια πιθανή λύση θα ήταν ίσως η εικονική πραγματικότητα για τη δημιουργία, φανταστικών, εξεζητημένων κόσμων μέσω προηγμένων προσομοιώσεων σε υπολογιστή (...).
Θα χρειαζόταν ένα δημοκρατικά εκλεγμένο σώμα που θα επέβλεπε την καθημερινή λειτουργία του σκάφους. Ετσι, όμως, μένει ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής γενιάς που δεν θα επιθυμεί να εκπληρώσει την αρχική αποστολή (...). Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει τρόπος να εξαλειφθούν τα συγκεκριμένα προβλήματα: η αναστολή των ζωτικών.
*Μίκιο Κάκου
«Το μέλλον της ανθρωπότητας» Εκδόσεις: Τραυλός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου