ΧΑΡΑ
Κάποια πράγματα τα νιώθεις ότι είναι έτσι.
Όταν όμως στα επιβεβαιώνει κάποιος που ξέρει, λες και κουμπώνουν μέσα σου.
Όπως τα καινούργια μελάνια στον εκτυπωτή.
Εμένα μου τα κούμπωσε εκείνος ο χαρισματικός ομιλητής στο Ted. Μίλησε για τη χαρά. Επιστημονικά, βάσει έρευνας. Είναι δυο τύποι λοιπόν.
Στο σήμερα. Ο ένας έχει κερδίσει 100 εκατομμύρια δολάρια στη λοταρία.
Ο άλλος μένει ανάπηρος από κάποιο ατύχημα.
Η ερώτηση ποιός είναι πιο χαρούμενος είναι περιττή.
Στο ζουμί τώρα: Σ’ ένα χρόνο από σήμερα ξαναγίνεται η έρευνα.
Ποιός είναι πιο χαρούμενος.
Εύκολη ερώτηση. Σαν αυτή που κάναμε μικροί, ποιό είναι πιο βαρύ ένα κιλό σίδερο
ή ένα κιλό βαμβάκι. Αν θυμάσαι όμως, μικροί την πατάγαμε.
Έτσι κι εδώ.. Δεν είναι ο λεφτάς ο πιο χαρούμενος.
Κι οι δύο το ίδιο είναι..
Η χαρά του πλούτου πάλιωσε. Ο τύπος τα λεφτά τα συνήθισε.
Δεν του κάνουν πια εντύπωση. Τα θεωρεί δεδομένα. Έφυγε η τρέλα.
Το ίδιο κι ο ανάπηρος. Η στενοχώρια πάλιωσε. Έμαθε να ζει με την αναπηρία του.
Δεν του αρέσει. Όμως τη συνήθισε..
Για τη χαρά είσαι εδώ.
Χωρίς χαρά τίποτα δε γίνεται.
Τίποτα εμπνευσμένο. Ούτε δουλειά, ούτε σχέση, ούτε χόμπυ.
Χωρίς τη χαρά τίποτα δεν έχει νόημα. Ούτε καν η υγεία.
Περιμένουμε τη χαρά να χτυπήσει την πόρτα μας. Να τη φέρει ο ντελιβεράς.
Και την ώρα που χτυπάει το κουδούνι, εμείς βλέπουμε δελτίο. Στη διαπασών.
Και δεν τον ακούμε. Κι όταν χτυπάει το τζάμι του αμαξιού, εμείς είμαστε χαμένοι
στις σκέψεις μας.
Κι όμως η χαρά είναι εδώ.
Εμείς λείπουμε.
Σαν το πρώτο ραντεβουδάκι. Που τη στήνεις.
Εκείνη είναι στο πρωινό ξύπνημα.
Στα πόδια σου που σε σηκώνουν, στο κρύο νερό που σε ξυπνάει, στην ψωμιέρα
που έχει έστω κι ένα κομμάτι ψωμί, στο αμάξι που παίρνει μπροστά, στον ήλιο
τούτης της χώρας. Στο ζεστό κρεβάτι που σε περιμένει μετά από μια δύσκολη μέρα.
Η χαρά δεν είναι το γεγονός.
Η χαρά είναι τα γυαλιά για να δεις το γεγονός. Για να το απολαύσεις.
Για να του επιτρέψεις να σε μαγέψει.
Αν δεν έχεις τα σωστά γυαλιά, να πάρεις καινουργια. Δωρεάν είναι.
Αν δεν σου αρέσει αυτή που σου φέρνει ο ντελιβεράς, να μάθεις να μαγειρεύεις.
Να βάζεις τσουκάλι.
Παλιά στα μαθηματικά μας είχαν μάθει τις μεταβολές αποθέματος και τις μεταβλητές ροής.
Στο πρόβλημα, μεταβλητή αποθέματος είναι πόσα μήλα έχει ο Νικολάκης στο ντουλάπι. Μεταβλητή ροής είναι πόσα έκοψε ο Νικολάκης σήμερα.
Η χαρά λοιπόν είναι μεταβλητή ροής. Μου πήρε χρόνια να το καταλάβω.
Όταν όμως στα επιβεβαιώνει κάποιος που ξέρει, λες και κουμπώνουν μέσα σου.
Όπως τα καινούργια μελάνια στον εκτυπωτή.
Εμένα μου τα κούμπωσε εκείνος ο χαρισματικός ομιλητής στο Ted. Μίλησε για τη χαρά. Επιστημονικά, βάσει έρευνας. Είναι δυο τύποι λοιπόν.
Στο σήμερα. Ο ένας έχει κερδίσει 100 εκατομμύρια δολάρια στη λοταρία.
Ο άλλος μένει ανάπηρος από κάποιο ατύχημα.
Η ερώτηση ποιός είναι πιο χαρούμενος είναι περιττή.
Στο ζουμί τώρα: Σ’ ένα χρόνο από σήμερα ξαναγίνεται η έρευνα.
Ποιός είναι πιο χαρούμενος.
Εύκολη ερώτηση. Σαν αυτή που κάναμε μικροί, ποιό είναι πιο βαρύ ένα κιλό σίδερο
ή ένα κιλό βαμβάκι. Αν θυμάσαι όμως, μικροί την πατάγαμε.
Έτσι κι εδώ.. Δεν είναι ο λεφτάς ο πιο χαρούμενος.
Κι οι δύο το ίδιο είναι..
Η χαρά του πλούτου πάλιωσε. Ο τύπος τα λεφτά τα συνήθισε.
Δεν του κάνουν πια εντύπωση. Τα θεωρεί δεδομένα. Έφυγε η τρέλα.
Το ίδιο κι ο ανάπηρος. Η στενοχώρια πάλιωσε. Έμαθε να ζει με την αναπηρία του.
Δεν του αρέσει. Όμως τη συνήθισε..
Για τη χαρά είσαι εδώ.
Χωρίς χαρά τίποτα δε γίνεται.
Τίποτα εμπνευσμένο. Ούτε δουλειά, ούτε σχέση, ούτε χόμπυ.
Χωρίς τη χαρά τίποτα δεν έχει νόημα. Ούτε καν η υγεία.
Περιμένουμε τη χαρά να χτυπήσει την πόρτα μας. Να τη φέρει ο ντελιβεράς.
Και την ώρα που χτυπάει το κουδούνι, εμείς βλέπουμε δελτίο. Στη διαπασών.
Και δεν τον ακούμε. Κι όταν χτυπάει το τζάμι του αμαξιού, εμείς είμαστε χαμένοι
στις σκέψεις μας.
Κι όμως η χαρά είναι εδώ.
Εμείς λείπουμε.
Σαν το πρώτο ραντεβουδάκι. Που τη στήνεις.
Εκείνη είναι στο πρωινό ξύπνημα.
Στα πόδια σου που σε σηκώνουν, στο κρύο νερό που σε ξυπνάει, στην ψωμιέρα
που έχει έστω κι ένα κομμάτι ψωμί, στο αμάξι που παίρνει μπροστά, στον ήλιο
τούτης της χώρας. Στο ζεστό κρεβάτι που σε περιμένει μετά από μια δύσκολη μέρα.
Η χαρά δεν είναι το γεγονός.
Η χαρά είναι τα γυαλιά για να δεις το γεγονός. Για να το απολαύσεις.
Για να του επιτρέψεις να σε μαγέψει.
Αν δεν έχεις τα σωστά γυαλιά, να πάρεις καινουργια. Δωρεάν είναι.
Αν δεν σου αρέσει αυτή που σου φέρνει ο ντελιβεράς, να μάθεις να μαγειρεύεις.
Να βάζεις τσουκάλι.
Παλιά στα μαθηματικά μας είχαν μάθει τις μεταβολές αποθέματος και τις μεταβλητές ροής.
Στο πρόβλημα, μεταβλητή αποθέματος είναι πόσα μήλα έχει ο Νικολάκης στο ντουλάπι. Μεταβλητή ροής είναι πόσα έκοψε ο Νικολάκης σήμερα.
Η χαρά λοιπόν είναι μεταβλητή ροής. Μου πήρε χρόνια να το καταλάβω.
Η χαρά είναι σαν το ψωμί.
Να μάθεις να ζυμώνεις
Κι όταν το ψήνεις, ν’ αφήνεις τα παράθυρα ανοιχτά.
Να μοσκοβολάει η γειτονιά.
Και να ζυμώνεις φρέσκο κάθε μέρα.
Μπαγιατεύει γρήγορα.
Να μάθεις να ζυμώνεις
Κι όταν το ψήνεις, ν’ αφήνεις τα παράθυρα ανοιχτά.
Να μοσκοβολάει η γειτονιά.
Και να ζυμώνεις φρέσκο κάθε μέρα.
Μπαγιατεύει γρήγορα.
πηγή
Stefanos Xenakis
-
η φωτό επιλογή i-rena από
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου