«Άλλο να ξέρεις ιστορία και άλλο να κάνεις ιδεολογία» σχολίασε η βυζαντινολόγος ιστορικός,
Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ για τη βουλευτή της ΔΗΜΑΡ και ιστορικό, Μαρία Ρεπούση.
[...] αναφερόμενη στη θέση της Μαρίας Ρεπούση περί συνωστισμού στις αποβάθρες της Σμύρνης, είπε ότι «αν υπάρχει μια πτώση για την Ελλάδα μετά το 1453, αυτή δεν είναι άλλη από το 1922. Τότε άλλαξε ο ρυθμός του Ελληνισμού».
Όταν της ζητήθηκε να εκφράσει την εκτίμησή της ότι η Μαρία Ρεπούση μπερδεύει τους ρόλους της, η κ. Αρβελέρ απάντησε καταφατικά.
Δήλωσε επίσης ότι υπάρχουν πτυχές της Ιστορίας που είναι δύσκολο να διδαχθούν στα σχολεία, δίνοντας το παράδειγμα της στάσης που τήρησε ο μετέπειτα οικουμενικός πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος εναντίον του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου ΙΑ’, κατά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι το πρώτο πράγμα που έκανε ο Μωάμεθ Β’ μετά την Άλωση ήταν να κάνει πατριάρχη τον Γεννάδιο και να του παραχωρήσει προνόμια. Για αυτό το λόγο άλλωστε, όπως είπε, διασώθηκαν με χρυσόβουλα τα εκκλησιαστικά κτήματα και όχι τα αυτοκρατορικά.
Τέλος, προσέθεσε πως τα περί «κρυφού σχολειού» δεν επιβεβαιώνονται με βάση τα ιστορικά κείμενα αλλά και από το γεγονός ότι υπήρχαν πολλές βιβλιοθήκες και σχολές που λειτουργούσαν κατά την οθωμανική περίοδο, που χωρίς αυτές δεν θα υπήρχε η γλώσσα όπως την ξέρουμε σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου