Συμπέρασμα....

Το γενικότερο συμπέρασμα των ερευνών ήταν ότι όταν οι ζωντανοί οργανισμοί 
αποτυγχάνουν συστηματικά να ελέγξουν τι πρόκειται να τους συμβεί, 
εξελίσσονται σταδιακά απαθείς, αδρανείς και δυσπροσάρμοστοι 
και παραιτούνται από οποιαδήποτε προσπάθεια να αντιδράσουν 
στα επερχόμενα δυσάρεστα συμβάντα ακόμα κι όταν η δράση 
είναι εφικτή και έχει πιθανότητες να είναι αποτελεσματική.

Δύο, λοιπόν, είναι οι προϋποθέσεις για τη μετατροπή ενός 
δραστήριου οργανισμού σε απαθή: 
α -  ένα περιβάλλον ανεξέλεγκτο 
π.χ. ο φόβος της ανεργίας, της χρεοκοπίας κ.α.
β-  η πεποίθηση ότι οι συνθήκες είναι μη αναστρέψιμες κι επομένως 
η δράση δε θα επιφέρει καμία αλλαγή.

Η αυξημένη αδιαφορία και η απάθεια λοιπόν που παρατηρείται σήμερα, 
είναι ¨δικαιολογημένη¨ όταν οι πραγματικές και οι εικονικές συνθήκες 
συνεχώς «υπενθυμίζουν» ότι η δράση είναι μάταιη.

Συμπέρασμα...