.... η εφηβεία είναι μιά κατάσταση από την οποία περάσαμε όλοι όσο την φοβόμαστε καί την μεγαλοποιούμε τόσο, ώστε νά γίνεται "δράκος" καί να κατατρώει ολόκληρη τήν οικογένεια....

....οι σχέσεις γονέων παιδιών σε αυτή την ηλικία είναι πολύ δύσκολες...
Τα παλαιότερα χρόνια δεν υπήρχε τόση αντίδραση και θράσος 
από τα παιδιά προς τους γονείς.
Δεν νομίζω ότι εμείς το προκαλούμε στα παιδιά.
 
Τα ερεθίσματα που παίρνουν από γύρω τους ακόμα και από το σχολείο 
είναι πολύ περισσότερα και διαφορετικά από ότι παίρναμε εμείς στην ηλικία τους. 
Πρέπει να γίνουν ποιο δυναμικά και αντιδραστικά για να αντιμετωπίσουν 
τους γύρω τους. 
Το μπούλινγκ ή εκφοβισμός στη γλώσσα μας έχει πολλές μορφές ακόμα 
και από το δημοτικό με αποτέλεσμα τα παιδιά να επιστρέφουν στο σπίτι 
γεμάτα εκνευρισμό νιώθοντας ανήμπορα. 
Τότε οι μόνοι που μπορούν να ξεσπάσουν είμαστε εμείς.... 
Χρειάζονται πολύ κουβέντα από μέρους μας για να μπορέσουν να μας 
εξωτερικεύσουν ότι τους συμβαίνει. 
Χαμόγελο και υπομονή τα καλύτερα όπλα και... τις μέρες που δεν αντέχουμε... 
ένας περίπατος βοηθάει...