Σήμερα το μεσημέρι, στην Πλατεία Βικτωρίας, σταμάτησε ένα αυτοκίνητο
ακριβώς έξω από την είσοδο μιας πολυκατοικίας.
Από μέσα βγήκε μια ηλικιωμένη κυρία με μπαστούνι.
Ο οδηγός άνοιξε το πορτ παγκάζ και μία γυναίκα (προφανώς κόρη της)
τη βοήθησε να βγάλει κάποιες σακούλες.
Υπέθεσα πως η κυρία είναι κάτοικος της περιοχής και επέστρεφε από
την κυριακάτικη βόλτα με τα παιδιά της.
Η σκέψη μού φάνηκε πολλή γλυκιά.
Όμως, η αλήθεια ήταν καλύτερη...
Οι τσάντες αυτές ήταν γεμάτες με σάντουιτς, το καθένα προσεκτικά
τυλιγμένο με αλουμινόχαρτο, κέικ με χαρτοπετσετούλες σε διάφανα
σακουλάκια, σταφιδόψωμα, βραστά αυγά, μπουκαλάκια με νερό.
Η ηλικιωμένη κυρία τα παρέδωσε στους εθελοντές που μαγείρευαν
εκείνη την ώρα για τους πρόσφυγες κι έφυγε αθόρυβα.
Η κόρη της γύρισε απλά και μας είπε:
«Είναι 92 χρονών. Εκείνη μας ζήτησε να έρθουμε».
Αυτή την Ελλάδα δεν την αλλάζω με τίποτα...
Φωτογραφίες: Οδυσσέας Γαλανάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου