Inch'Allah...صباح فلسطين، لطيف لمقابلتك ... هذه هي واحدة من العبارات الأولى التي سمعت في الفيلم. // - Καλημέρα Παλαιστίνη, χάρηκα για τη γνωριμία… Αυτή είναι μια από τις πρώτες φράσεις που ακούγονται στην ταινία. Μα φράση που πραγματικά αφήνει το κοινό άναυδο, βγαίνει από το στόμα ενός παιδιού που παίζει χαλασμένο τηλέφωνο κρατώντας ένα παπούτσι στο αυτί και βάσει της συνθήκης ότι μιλά στον εντιμότατο κύριο πρόεδρο, λέει: - «Hello Mr. Honorable President of Israel,I want to tell you that things are very shitty here!»
Με βλέμμα ντοκουμενταρίστικο – περισσότερο κατατοπιστικό για
την κατάσταση των προσφύγων από το σενάριο – και με φόρμα
“ανεπεξέργαστη”, αυτή η ταινία «θέσης» της Καναδής προοδευτικής
κινηματογραφίστριας Αναίς Μπαρμπό – Λαβαλέτ,
έφτιαξε ένα εντυπωσιακό σε δύναμη και βαρύτητα φιλμ πάνω
στα ξεσκεπασμένα πια άλλοθι της “αντικειμενικότητας” και των
“ίσων αποστάσεων” που οδηγούν σε απελπισμένα και απελπιστικά αδιέξοδα…[...]
redflecteur.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου