Ο Βερμέερ απεικονίζει εδώ μια κοπέλα στραμμένη προς το θεατή κατά
τα τρία τέταρτα, με τα χείλη μισάνοιχτα και τα μάτια υγρά.
Η στάση και η έκφρασή της μεταδίδουν μια αίσθηση εξαιρετικής αμεσότητας.
Το μοντέλο φοράει κίτρινη ζακέτα και γαλάζιο τουρμπάνι, από το οποίο πέφτει μια λωρίδα στον τόνο της ζακέτας. Στ αφτί της αστράφτει ένα μαργαριτάρι
σαν σταγόνα, με οπάλινες ανταύγειες.
τα τρία τέταρτα, με τα χείλη μισάνοιχτα και τα μάτια υγρά.
Η στάση και η έκφρασή της μεταδίδουν μια αίσθηση εξαιρετικής αμεσότητας.
Το μοντέλο φοράει κίτρινη ζακέτα και γαλάζιο τουρμπάνι, από το οποίο πέφτει μια λωρίδα στον τόνο της ζακέτας. Στ αφτί της αστράφτει ένα μαργαριτάρι
σαν σταγόνα, με οπάλινες ανταύγειες.
Ποιο είναι το κορίτσι με τα τεράστια μάτια, που αναπαριστάται στον
διασημότερο πίνακά του;
Είναι ο ερωτισμός ή η αμηχανία που κρύβονται πίσω από το χαμόγελό της;
Πώς βρέθηκε στο αυτί της το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι, που τόσο όμορφα σκορπά στο σκοτεινό δωμάτιο το φως κάποιας μακρινής λάμψης;
Ο πίνακας είναι ζωγραφισμένος κατά το πρότυπο του Λ. Ντα Βίντσι
(σκούρο φόντο για ανάδειξη του προσώπου) και του «Αριόστο» του Τισιάνο (στάση ¾ εν κινήσει)
Παρόλο που έχει δημιουργηθεί μεγάλος ντόρος γύρω από τον πίνακα αυτόν, κανείς δεν γνωρίζει την ταυτότητα του κοριτσιού.
Μερικοί υποστηρίζουν ότι ήταν η κόρη του, άλλοι λένε ότι πρόκειται για την ερωμένη του και λίγοι ότι ήταν δημιούργημα της φαντασίας του.
...την αλήθεια δεν θα την μάθουμε ποτέ.
διασημότερο πίνακά του;
Είναι ο ερωτισμός ή η αμηχανία που κρύβονται πίσω από το χαμόγελό της;
Πώς βρέθηκε στο αυτί της το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι, που τόσο όμορφα σκορπά στο σκοτεινό δωμάτιο το φως κάποιας μακρινής λάμψης;
Ο πίνακας είναι ζωγραφισμένος κατά το πρότυπο του Λ. Ντα Βίντσι
(σκούρο φόντο για ανάδειξη του προσώπου) και του «Αριόστο» του Τισιάνο (στάση ¾ εν κινήσει)
Παρόλο που έχει δημιουργηθεί μεγάλος ντόρος γύρω από τον πίνακα αυτόν, κανείς δεν γνωρίζει την ταυτότητα του κοριτσιού.
Μερικοί υποστηρίζουν ότι ήταν η κόρη του, άλλοι λένε ότι πρόκειται για την ερωμένη του και λίγοι ότι ήταν δημιούργημα της φαντασίας του.
...την αλήθεια δεν θα την μάθουμε ποτέ.
Ο Jan Vermeer Oολλανδός ζωγράφος
(Ντέλφτ 1632-1675)
υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της Ολλανδίας αλλά και
όλης της Ευρώπης τον 17ο αιώνα.
Είναι ονομαστός για τις θαυμάσιες *ρωπογραφίες του (έργα τέχνης που δεν δανείζονται τα θέματα τους από την μυθολογία ή την ιστορία αλλά από σκηνές της καθημερινότητας).
Ο ζωγράφος είχε φιλοτεχνήσει λίγα έργα καθ΄όλη την διάρκεια της εικαστικής του πορείας σχεδόν δύο έργα τον χρόνο. Μία από τις ωραιότερες δημιουργίες του που είναι «το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι» ή και όπως διαφορετικά λέγεται «η Μόνα Λίζα του Βορρά».
Στην ιστορία της τέχνης, ο Γιαν Βερμέερ είναι σχεδόν τόσο μυστηριώδης
και ανεξιχνίαστος όσο ο Σαίξπηρ στη λογοτεχνία.
Έγινε αποδεκτός στην τοπική συντεχνία των Ολλανδών ζωγράφων το 1653,
σε ηλικία 21 ετών και χωρίς καμία προηγούμενη εκπαίδευση άρχισε αμέσως
να σχεδιάζει αριστοτεχνικές, παράξενα ρεαλιστικές εικόνες, με δωμάτια
λουσμένα στο φως και αιθέριες νεαρές γυναίκες.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του περιήλθε σε δεινή οικονομική κατάσταση, εξαιτίας του πολέμου που ξέσπασε μεταξύ Ολλανδίας και Γαλλίας το 1672
Φρίντα και Βαν Γκογκ παρέα με το κορίτσι με το
μαργαριταρένιο σκουλαρίκιτου Γιοχάνες Βερμέερ,
σε μια έξοδο (???) για ποτό...
Ποιό είναι το κορίτσι με τα τεράστια μάτια, που αναπαριστάται στον
διασημότερο πίνακά του Βερμέερ;
Είναι ο ερωτισμός, η αμηχανία ή η υποταγή;
*Ρωπογραφίες
Ρωπογραφία
Με τον όρο ρωπογραφία (<αρχ. ‘ρῶπος «ευτελές, ασήμαντο») περιγράφεται
στις τέχνες η αναπαράσταση σκηνών της καθημερινότητας με ρεαλιστικό τρόπο.
Στη διεθνή ορολογία έχει επικρατήσει με τον γαλλικό όρο genre τον οποίο πρώτος χρησιμοποίησε ο Ντιντερό τον 18ο αιώνα.
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε στη Γαλλία του 18ου αιώνα για να περιγράψει ζωγράφους
που ειδικεύονταν σε καθημερινά και συνηθισμένα θέματα.
Η σημερινή χρήση του καθιερώθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα.
Με τον όρο ρωπογραφία (<αρχ. ‘ρῶπος «ευτελές, ασήμαντο») περιγράφεται
στις τέχνες η αναπαράσταση σκηνών της καθημερινότητας με ρεαλιστικό τρόπο.
Στη διεθνή ορολογία έχει επικρατήσει με τον γαλλικό όρο genre τον οποίο πρώτος χρησιμοποίησε ο Ντιντερό τον 18ο αιώνα.
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε στη Γαλλία του 18ου αιώνα για να περιγράψει ζωγράφους
που ειδικεύονταν σε καθημερινά και συνηθισμένα θέματα.
Η σημερινή χρήση του καθιερώθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα.
Στοιχεία της τεχνοτροπίας της ρωπογραφίας ήταν γνωστά σε μερικούς ιταλικούς
πίνακες του 14ου και 15ου αιώνα και στη συνέχεια έγινε γνωστή με τον Καραβάτζιο
και τους οπαδούς του...[...] https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%89%CF%80%C
με πληροφορίες και από https://www.dailytvradio.gr/το-κοριτσι-με-το
πίνακες του 14ου και 15ου αιώνα και στη συνέχεια έγινε γνωστή με τον Καραβάτζιο
και τους οπαδούς του...[...] https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%89%CF%80%C
με πληροφορίες και από https://www.dailytvradio.gr/το-κοριτσι-με-το
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου