Τα τελευταία 30 χρόνια έχει παρατηρηθεί μια σημαντική άνοδος επιστημονικών ερευνών
σε σχέση με τον ρόλο του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών (Lamb, 2004).
Αυτό συμβαίνει διότι ο ρόλος του πατέρα έχει εξελιχθεί και καλείται να αφήσει στο
παρελθόν την παραδοσιακή του εικόνα. Ο πατέρας στη σύγχρονη ελληνική οικογένεια,
εκτός από
προστάτης έχει πλέον ενεργό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση, στην κοινωνικοποίηση και
στην ανατροφή των παιδιών (Μουτοπούλου, 2017).
σε σχέση με τον ρόλο του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών (Lamb, 2004).
Αυτό συμβαίνει διότι ο ρόλος του πατέρα έχει εξελιχθεί και καλείται να αφήσει στο
παρελθόν την παραδοσιακή του εικόνα. Ο πατέρας στη σύγχρονη ελληνική οικογένεια,
εκτός από
προστάτης έχει πλέον ενεργό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση, στην κοινωνικοποίηση και
στην ανατροφή των παιδιών (Μουτοπούλου, 2017).
Ο σύγχρονος πατέρας ασχολείται με τις βασικές ανάγκες των παιδιών αλλά και με τις συναισθηματικές τους ανάγκες. Εμπλέκεται ενεργά σε όλες τις αρμοδιότητες του σπιτιού
και τις μοιράζεται με την μητέρα. Αυτή η ισότητα και η αρμονική σχέση μεταξύ των γονέων επηρεάζει θετικά την προσωπικότητα του παιδιού.
και τις μοιράζεται με την μητέρα. Αυτή η ισότητα και η αρμονική σχέση μεταξύ των γονέων επηρεάζει θετικά την προσωπικότητα του παιδιού.
Ο πατέρας πρέπει να είναι κοντά στο παιδί από την αρχή της ζωής του.
Να αφιερώνει ποιοτικό χρόνο στο παιδί, μέσω του παιχνιδιού, μέσω συνομιλίας και δείχνοντας κατανόηση και στοργή. Το παιδί έτσι αποκτά ψυχική ισορροπία γιατί
καταλαβαίνει ότι αξίζει τον χρόνο και την προσοχή του πατέρα του.
Επίσης, σύμφωνα με την Mahler (1955) η σχέση του πατέρα με το παιδί εμποδίζει την προσκόλληση του παιδιού με τη μητέρα και διευκολύνει την διαδικασία ανεξαρτητοποίησης και αυτονομίας του. Επιπλέον, σύμφωνα με τον Roberts (1980), ιδιαίτερος θεωρείται ο ρόλος του πατέρα όταν είναι πιο αυστηρός από την μητέρα. Σε αυτή την περίπτωση τα παιδιά δεν παρουσιάζουν συχνά επιθετική συμπεριφορά και παρατηρείται πιο επιθυμητή συμπεριφορά. Επιπροσθέτως, σύμφωνα με πολλές έρευνες, επιθυμητές συμπεριφορές παρουσιάζει ένα αγόρι το οποίο μιμείται τον πατέρα του σε επίπεδο συμπεριφοράς και τον έχει ως πρότυπο (Roberts, 1980).
Να αφιερώνει ποιοτικό χρόνο στο παιδί, μέσω του παιχνιδιού, μέσω συνομιλίας και δείχνοντας κατανόηση και στοργή. Το παιδί έτσι αποκτά ψυχική ισορροπία γιατί
καταλαβαίνει ότι αξίζει τον χρόνο και την προσοχή του πατέρα του.
Επίσης, σύμφωνα με την Mahler (1955) η σχέση του πατέρα με το παιδί εμποδίζει την προσκόλληση του παιδιού με τη μητέρα και διευκολύνει την διαδικασία ανεξαρτητοποίησης και αυτονομίας του. Επιπλέον, σύμφωνα με τον Roberts (1980), ιδιαίτερος θεωρείται ο ρόλος του πατέρα όταν είναι πιο αυστηρός από την μητέρα. Σε αυτή την περίπτωση τα παιδιά δεν παρουσιάζουν συχνά επιθετική συμπεριφορά και παρατηρείται πιο επιθυμητή συμπεριφορά. Επιπροσθέτως, σύμφωνα με πολλές έρευνες, επιθυμητές συμπεριφορές παρουσιάζει ένα αγόρι το οποίο μιμείται τον πατέρα του σε επίπεδο συμπεριφοράς και τον έχει ως πρότυπο (Roberts, 1980).
Ο σύγχρονος πατέρας ψάχνει συνέχεια τρόπους να εξελίσσεται και να είναι καλός γονέας. Ωστόσο, ο τέλειος πατέρας είναι μύθος. Κανένας γονέας δεν είναι τέλειος.
Συγκεκριμένα ο αληθινός πατέρας :
● Θα κάνει λάθη και θα έχει ελαττώματα
● Πρέπει να αφιερώνει ποιοτικό χρόνο με το παιδί του και να απολαμβάνει κάθε στιγμή μαζί του
● Πρέπει να μην είναι αυστηρός αλλά δίκαιος
● Χρειάζεται να οπλιστεί με υπομονή και αρκετή δόση χιούμορ
● Πρέπει να δείχνει την αγάπη του έμπρακτα και όχι μόνο στα λόγια
● Είναι απαραίτητο να έχει κοινή γραμμή διαπαιδαγώγησης με την μητέρα και να σέβεται
ο ένας την γνώμη του άλλου
● Πρέπει να διδάσκει στο παιδί πώς να είναι ανεξάρτητο και δυναμικό
● Πρέπει να προσπαθεί να είναι πρότυπο συμπεριφοράς για το παιδί
● Πρέπει να προστατεύει το παιδί του
● Πρέπει να είναι παρών!
● Θα κάνει λάθη και θα έχει ελαττώματα
● Πρέπει να αφιερώνει ποιοτικό χρόνο με το παιδί του και να απολαμβάνει κάθε στιγμή μαζί του
● Πρέπει να μην είναι αυστηρός αλλά δίκαιος
● Χρειάζεται να οπλιστεί με υπομονή και αρκετή δόση χιούμορ
● Πρέπει να δείχνει την αγάπη του έμπρακτα και όχι μόνο στα λόγια
● Είναι απαραίτητο να έχει κοινή γραμμή διαπαιδαγώγησης με την μητέρα και να σέβεται
ο ένας την γνώμη του άλλου
● Πρέπει να διδάσκει στο παιδί πώς να είναι ανεξάρτητο και δυναμικό
● Πρέπει να προσπαθεί να είναι πρότυπο συμπεριφοράς για το παιδί
● Πρέπει να προστατεύει το παιδί του
● Πρέπει να είναι παρών!
Αναμφισβήτητα, ο πατέρας επηρεάζει την ανατροφή και τη συναισθηματική ανάπτυξη
των παιδιών και μάλιστα με άμεσο τρόπο (Wilcox, 2006).
Ο πατέρας επηρεάζει τα παιδιά με διαφορετικό τρόπο από την μητέρα, όμως εξίσου σημαντικά. Αυτός είναι και ο λόγος που ο πατέρας χρειάζεται να έχει ενεργό ρόλο στην διαπαιδαγώγηση και ανατροφή των παιδιών.
των παιδιών και μάλιστα με άμεσο τρόπο (Wilcox, 2006).
Ο πατέρας επηρεάζει τα παιδιά με διαφορετικό τρόπο από την μητέρα, όμως εξίσου σημαντικά. Αυτός είναι και ο λόγος που ο πατέρας χρειάζεται να έχει ενεργό ρόλο στην διαπαιδαγώγηση και ανατροφή των παιδιών.
Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση μπορείτε να καλέσετε στην «Ευρωπαϊκή Γραμμή Υποστήριξης Παιδιών 116111» ώστε να συζητήσετε με έναν
ψυχολόγο όλα αυτά που μπορεί να σας απασχολούν σε σχέση με το παιδί σας.
ψυχολόγο όλα αυτά που μπορεί να σας απασχολούν σε σχέση με το παιδί σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου