"Aegina" by “Tassos” 1954
...ο κομμουνιστής χαράκτης Α. Τάσσος (πραγματικό όνομα Αναστάσιος Αλεβίζος).
Άφησε πίσω του ένα μεγαλειώδες εικαστικό έργο.
Γνήσιος πατριώτης, πιστός στις αρχές, τους στόχους και τα ιδανικά του ΚΚΕ,
ποτισμένος από την ελληνική παράδοση, αποτύπωσε το μόχθο των αγροτών,
τον αγώνα των εργατών, το μεγάλο αντιφασιστικό και τον αντιδικτατορικό αγώνα
του λαού μας, τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.
Άφησε πίσω του ένα μεγαλειώδες εικαστικό έργο.
Γνήσιος πατριώτης, πιστός στις αρχές, τους στόχους και τα ιδανικά του ΚΚΕ,
ποτισμένος από την ελληνική παράδοση, αποτύπωσε το μόχθο των αγροτών,
τον αγώνα των εργατών, το μεγάλο αντιφασιστικό και τον αντιδικτατορικό αγώνα
του λαού μας, τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.
Ο Α. Αλεβίζος εντάχθηκε στην ΟΚΝΕ το 1930 και κατόπιν στο ΚΚΕ.
Τα πρώτα του ζωγραφικά σχέδια δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό
«Νέοι Πρωτοπόροι» το 1932, ενώ στη συνέχεια στο ίδιο περιοδικό
δημοσιεύθηκαν χαρακτικά του καθώς και το κείμενό του «Ξυλογραφία:
Η Τέχνη των μαζών».
Στη διάρκεια της Κατοχής και της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης,
ο Τάσσος δούλεψε στην Επιτροπή Διαφώτισης της ΚΟΑ με καθοδηγήτρια
την Ηλέκτρα Αποστόλου.
Ξεχωριστή και πολύτιμη ήταν η προσφορά του Τάσσου στον παράνομο
αντιστασιακό Τύπο. Το σημαντικότερο έντυπο του οργανωμένου αγώνα
του ελληνικού λαού για τη λευτεριά του ήταν το «Λεύκωμα του ΕΛΑΣ – ΕΑΜ»,
που κυκλοφόρησε στις 25 Μάρτη 1943 με ξυλογραφίες των: Βάσως Κατράκη,
Λουκίας Μαγγιώρου, Τάσσου Αλεβίζου και Γιώργου Βελισσαρίδη.
Σημαντική ήταν η συμμετοχή του Τάσσου στα λευκώματα που κυκλοφόρησαν
το 1945 («Για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά» και το «Θυσιαστήριο της λευτεριάς»).
Παράλληλα με τη χαρακτική, ο Τάσσος υπηρέτησε με μεράκι την τέχνη του βιβλίου,
ενώ για δώδεκα χρόνια ασχολήθηκε με το ελληνικό γραμματόσημο και ήταν
ο πρώτος που του έδωσε πολυχρωμία.
Τα πρώτα του ζωγραφικά σχέδια δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό
«Νέοι Πρωτοπόροι» το 1932, ενώ στη συνέχεια στο ίδιο περιοδικό
δημοσιεύθηκαν χαρακτικά του καθώς και το κείμενό του «Ξυλογραφία:
Η Τέχνη των μαζών».
Στη διάρκεια της Κατοχής και της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης,
ο Τάσσος δούλεψε στην Επιτροπή Διαφώτισης της ΚΟΑ με καθοδηγήτρια
την Ηλέκτρα Αποστόλου.
Ξεχωριστή και πολύτιμη ήταν η προσφορά του Τάσσου στον παράνομο
αντιστασιακό Τύπο. Το σημαντικότερο έντυπο του οργανωμένου αγώνα
του ελληνικού λαού για τη λευτεριά του ήταν το «Λεύκωμα του ΕΛΑΣ – ΕΑΜ»,
που κυκλοφόρησε στις 25 Μάρτη 1943 με ξυλογραφίες των: Βάσως Κατράκη,
Λουκίας Μαγγιώρου, Τάσσου Αλεβίζου και Γιώργου Βελισσαρίδη.
Σημαντική ήταν η συμμετοχή του Τάσσου στα λευκώματα που κυκλοφόρησαν
το 1945 («Για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά» και το «Θυσιαστήριο της λευτεριάς»).
Παράλληλα με τη χαρακτική, ο Τάσσος υπηρέτησε με μεράκι την τέχνη του βιβλίου,
ενώ για δώδεκα χρόνια ασχολήθηκε με το ελληνικό γραμματόσημο και ήταν
ο πρώτος που του έδωσε πολυχρωμία.
Το 1944 πήρε μέρος στην πανελλήνια έκθεση στην οποία συμμετείχαν
οι εικαστικοί του ΕΑΜ και φυλακίστηκε για 40 μέρες στις φυλακές «Αβέρωφ»
μαζί με τους Κεφαλληνό, Κορογιαννάκη και Κανά.
Συμμετείχε επίσης το 1945 στα λευκώματα «Για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά»
και «Θυσιαστήριο της λευτεριάς». Το 1945 επίσης, ιδρύθηκε από το ΚΚΕ
η εκδοτική εταιρεία «Τα Νέα Βιβλία» όπου ο Τάσσος ανέλαβε
καλλιτεχνικός υπεύθυνος.
οι εικαστικοί του ΕΑΜ και φυλακίστηκε για 40 μέρες στις φυλακές «Αβέρωφ»
μαζί με τους Κεφαλληνό, Κορογιαννάκη και Κανά.
Συμμετείχε επίσης το 1945 στα λευκώματα «Για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά»
και «Θυσιαστήριο της λευτεριάς». Το 1945 επίσης, ιδρύθηκε από το ΚΚΕ
η εκδοτική εταιρεία «Τα Νέα Βιβλία» όπου ο Τάσσος ανέλαβε
καλλιτεχνικός υπεύθυνος.
Το 1948 άρχισε να συνεργάζεται με τον Οργανισμό Εκδόσεως Σχολικών
Βιβλίων, συνεργασία της οποίας καρπός υπήρξε η εικονογράφηση βιβλίων
του Δημοτικού και του Γυμνασίου.
Το 1955 ως το 1967 συνεργάστηκε με τα Ελληνικά Ταχυδρομεία στο
σχεδιασμό γραμματοσήμων. Τα προηγούμενα χρόνια έγινε η πρώτη
αναδρομική έκθεση έργων του οργανωμένη από την ομάδα “Στάθμη”,
που την αποτελούσαν ο ίδιος και άλλοι αξιόλογοι καλλιτέχνες, και
έλαβε μέρος στη Μπιενάλε της Βενετίας και του Λουγκάνο.
Το 1959 ανέλαβε τη διεύθυνση του τμήματος Γραφικών Τεχνών στο
Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο, όπου δίδασκε ως το 1967.
Βιβλίων, συνεργασία της οποίας καρπός υπήρξε η εικονογράφηση βιβλίων
του Δημοτικού και του Γυμνασίου.
Το 1955 ως το 1967 συνεργάστηκε με τα Ελληνικά Ταχυδρομεία στο
σχεδιασμό γραμματοσήμων. Τα προηγούμενα χρόνια έγινε η πρώτη
αναδρομική έκθεση έργων του οργανωμένη από την ομάδα “Στάθμη”,
που την αποτελούσαν ο ίδιος και άλλοι αξιόλογοι καλλιτέχνες, και
έλαβε μέρος στη Μπιενάλε της Βενετίας και του Λουγκάνο.
Το 1959 ανέλαβε τη διεύθυνση του τμήματος Γραφικών Τεχνών στο
Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο, όπου δίδασκε ως το 1967.
Κατά τη δεκαετία του 1960 η θεματογραφία του άρχισε να επικεντρώνεται
στην απόδοση της ανθρώπινης μορφής με σταδιακή εγκατάλειψη του
χρώματος και στροφή στο ασπρόμαυρο.
Ιδιαίτερη και ξεχωριστή στιγμή στην καλλιτεχνική δημιουργία του
Τάσσου αποτελεί η εικονογράφηση των εξωφύλλων των δίσκων
της Σωτηρίας Μπέλλου.
στην απόδοση της ανθρώπινης μορφής με σταδιακή εγκατάλειψη του
χρώματος και στροφή στο ασπρόμαυρο.
Ιδιαίτερη και ξεχωριστή στιγμή στην καλλιτεχνική δημιουργία του
Τάσσου αποτελεί η εικονογράφηση των εξωφύλλων των δίσκων
της Σωτηρίας Μπέλλου.
Κατά την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών, έζησε
αυτοεξόριστος εκτός Ελλάδας και φιλοτέχνησε έργα κοινωνικής
διαμαρτυρίας καταγράφοντας γεγονότα που τον συγκλόνισαν.
Το 1977 μετά την κατάρρευση της χούντας, ήταν από τα ιδρυτικά μέλη
της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης.
Υπήρξε επίσης μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Πινακοθήκης.
αυτοεξόριστος εκτός Ελλάδας και φιλοτέχνησε έργα κοινωνικής
διαμαρτυρίας καταγράφοντας γεγονότα που τον συγκλόνισαν.
Το 1977 μετά την κατάρρευση της χούντας, ήταν από τα ιδρυτικά μέλη
της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης.
Υπήρξε επίσης μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Πινακοθήκης.
Παρά τις δυσκολίες και τις στερήσεις, ο Τάσσος πρωτοστάτησε στην
ανάπτυξη του μαζικού, προοδευτικού πολιτιστικού κινήματος και παρέμεινε
μέχρι το τέλος της ζωής του στρατευμένος στην υπόθεση της πάλης για μια
νέα κοινωνία, δίκαιη, δημοκρατική και σοσιαλιστική.
ανάπτυξη του μαζικού, προοδευτικού πολιτιστικού κινήματος και παρέμεινε
μέχρι το τέλος της ζωής του στρατευμένος στην υπόθεση της πάλης για μια
νέα κοινωνία, δίκαιη, δημοκρατική και σοσιαλιστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου